Վարուժան Ոսկանյան. «Կարծում եմ` կարևորն այն է, որ միջուկը հայկական լինի, ոչ թե կեղևը»
19.09.2013 | 15:22
Ռումինիայի էկոնոմիկայի նախարար Վարուժան Ոսկանյանն առաջադրվել է գրականության Նոբելյան մրցանակի:
Գրող, քաղաքական գործիչ, Ռումինիայի հայոց միության հիմնադիր-նախագահ Վարուժան Ոսկանյանի «Շշուկների մատյան» վեպը հրատարակվել է 2009-ին` արժանանալով միջազգային մամուլի և գրական շրջանակների բարձր գնահատականներին:
Վեպը թարգմանվել է իտալերեն, իսպաներեն, ֆրանսերեն, գերմաներեն, հայերեն: Ի դեպ, առաջին գիրքն է, որ թարգմանվել է անմիջապես ռումիներենից հայերեն:
«Իրատես de facto»–ի հետ հարցազրույցի ժամանակ գրողը նշել էր, որ հայերեն չի գրում, որովհետև, դժբախտաբար, հայ ընթերցող չկա Ռումինիայում: «Կարծում եմ` կարևորն այն է, որ միջուկը հայկական լինի, ոչ թե կեղևը: Օտարագիրները հայ մշակույթի դեսպան են դրսում»,- ասաց նա:
Անդրադառնալով «Ինչի՞ մասին է «Շշուկների մատյանը» և ավելի շատ ո՞ւմ է ուղղված` հա՞յ ընթերցողին, թե՞ դրսի» հարցերին պատախանեց. «Գիրքս նախ և առաջ մոռանալու ջանք է, նաև` մեր պատմության գլխավոր արժեքները, մեր սովորույթները, մշակույթը, երգերը, խոհանոցը, մեր տանջանքը և մեր հույսերը համաշխարհային ընթերցողին ներկայացնելու փորձ»:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
- Պատմության վկաները
- Վերացող ծաղիկներ
- Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
- «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
- «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
- «Դրսից մեզ վրա կարող են ազդել միայն ներսի գործիքներով»
- «Երեսուն տարի ձգվեց մեր անկախության պատմությունը, մենք շահեցի՞նք»
- Մշակույթը հեռվից հեռու պահպանելու հույսով
- Անիմացիան, աշխարհն ու մենք
- «Մեր տարածքները փոքրացան, որովհետև այդպես էլ չհասկացանք, որ պետք է խմենք մեր բաժակով»
- Արվեստի ուժը
- Նոր մատենաշարը ներկայացնում է արևմտահայ և սփյուռքյան գրողների
- Բեմը կենդանություն է ստանում առայժմ միայն մանուկների համար
- «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
- Համաշխարհային դասականների ստեղծագործությունները՝ դուդուկով
- «Բնակչությունը պատրաստ չէ, բայց տարվում են աշխատանքներ»
- Ամանորի գիշերը դիմավորելու են եկեղեցում
- «Ջազի մեջ զգացվում է ապրածդ ժամանակաշրջանը»
- «Եթե չլիներ Փելեշյանը, կարծում եմ, դեռևս գտած չէի լինի կինոյում իմ ուղին»
- «Հուշարձաններն այդ տարածքների պատկանելության անձնագրերն են»
Մեկնաբանություններ