Արփի ՈՍԿԱՆՅԱՆ. Սեփական անձի անպետքության զգացումն օր-օրի օտարում է հային Հայաստանից

Ես հասկանում եմ մարդկանց, որ էլ չեն դիմանում և ուզում են արտագաղթել: Ես նույնիսկ հասկանում եմ նրանց, ովքեր սպառնում են իրենց արտագաղթով։ Նրանք դեռ չեն կորցրել միամիտ հույսը, թե Հայաստանում ինչ-որ մեկի պետք են: Պետք են իշխանություններին (թեկուզ որպես ձայն ընտրություններում), օլիգարխներին (թեկուզ որպես իրենց ներկրած ու արտադրած ապրանքների սպառող), կուսակցություններին (որպես պոտենցիալ անդամ), պայքարող քաղաքացիների խմբերին (որպես պայքարի ընկեր)... Որովհետև նրանք իրականում չեն ուզում գնալ, բայց սեփական անձի անպետքության զգացումն օր-օրի օտարում է նրանց Հայաստանից: Նրանք ուզում են գոնե մի պահող խոսք լսել՝ մի գնացեք, Դուք մեզ պետք եք... Ես չգիտեմ՝ որքանով է նրանց համար արժեքավոր իրենց պես մի քաղաքացու խոսքը, բայց դա իմ սրտից է բխում, ու ես չեմ զլանա ասել՝ մի գնացեք, Դուք պետք եք ինձ, Դուք պետք եք Հայաստանին, Դուք անՀՐԱԺԵՇՏ եք։

Մեկնաբանություններ