Խաչմերուկում գլխավորը լուսաֆորն է: Եթե դու չես կարողանալու կարմիրով կանգնեցնել, դեղինով զգուշացնել, ապա առավելագույնը, որ կարող ես անել այդ խաչմերուկում` գորգ, ավելի շուտ փալաս լինելն է: Այսպիսի դեր է ունենալու Հայաստանն ամենաանհաջող բանկացողի առաջարկած «Խաղաղության խաչմերուկում»։

Ինչ լավ է հնչում, չէ. «Խաղաղության խաչմերուկ», հատկապես էս օրերին, երբ աշխարհի որ կետին մատդ դնում ես` կամ պատերազմ է, կամ էլ պատերազմի հոտ է գալիս։

Աշխարհակարգը չի կարող փոխվել առանց Մերձավոր Արևելքում ուժային բալանսի փոփոխության, իսկ այնտեղ այն, ինչ հողի վրա է, նույնչափ հողի տակ է՝ բառիս բուն ու փոխաբերական բոլոր իմաստներով:

Հայաստանի Հանրապետության արտաքին քաղաքական կուրսի տեղաշարժը չի կարող կատարվել մեկ անձի որոշմամբ ու նրա կողմից առաջնային մանդատ չունենալու ներկա պարագայում, պառլամենտական կառավարման ձևի պայմաններում։

«Ղարաբաղի տեռորից չպիտի վախենալ: Ղարաբաղը տեռորի կարիք չունի: Ղարաբաղից պիտի վախենալ այն օրը, երբ 200-250 հազար մարդ, անտուն, անօթևան, վիրավորված, զինված կլցվի Երևան, եթե գնանք Արա Սահակյան-ների կանխանշած ճանապարհով»:

Հոկտեմբերի 25-ին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը Ազգային Ժողովում ներկայացրեց անգլերեն մի գրքույկ՝ Հայաստանը «Խաղաղության խաչմերուկ», ըստ որի Ադրբեջանին և Թուրքիային տրամադրվելու է տարանցիկ ճանապարհ։ Տարիներ շարունակ Հայաստանի տարածքով հողային աշխատանքներ ուսումնասիրած «Երկիր Ծիրանի» կուսակցության նախագահ Զարուհի Փոստանջյանը, սակայն կարծում է, որ իշխանությունների այդ ծրագիրը ոչ թե խաղաղություն, այլ նոր պատերազմ է բերելու։

Արաբատ Միրզոևի (գործակալ Օմեգայի) ղեկավարած «կանտորան» երեկ հանդես եկավ հայ- ռուսական միջպետական հարաբերությունների վատացումն արձանագրող հերթական հաղորդագրությամբ:

Մինչ այս պահը տարածաշրջանի երկրների մակարդակով Հռոմի Պապի կողմից տրվող ամենաբարձր պարգևին՝ Սուրբ Աթոռի բարձրագույն շքանշանին (2021-ի հոկտեմբեր) արժանացել է Արմեն Սարգսյանը՝ առաջինը, որը խոսեց երրորդ հանրապետության գոյության դադարման և նոր՝ չորրորդ հանրապետության ծնունդի անհրաժեշտության մասին:

Շատերը Անդրանիկ Թևանյանին մեղադրում են, ռուսական առաջին ալիքով տեղի ունեցած հաղորդմանը մասնակցելու և այնտեղ նրա ելույթի պահով։ Համեմատականներ են տանում հրեաների հետ, որ նրանք ամեն կերպ, այդ նույն ալիքով պաշտպանում են Իսրաելի իշխանություններին։

Ռուսաստանի, Իրանի, Թուրքիայի, Ադրբեջանի և Հայաստանի արտգործնախարարները «ողջունում են տարածաշրջանի բոլոր երկրների միջև հարաբերությունների կարգավորմանն ու զարգացմանն ուղղված ընթացող գործընթացները»: