Մի առիթով գրել էի' եթե ուզում եք իմանալ ոնց ա ապրել, ոնց ա մտածել մեր ժողովուրդը սրանից 1000 կամ 2000 տարի առաջ՝ նայեք էսօրվա օրերը։ Ինչքան էլ տհաճ լինի երկու բևեռների միջև ճղվելը, մենք նույն վիճակում ենք եղել մեր միքանիհազարամյա պատմության էն շրջաններում, երբ պետականություն ենք ունեցել։ Էսօրվա օրը գզվռտոցը, քֆուր-քյաֆարը, մեկը՝ ինձ համար, գրեթե օրինաչափություն ա։ Օրինակի համար, եթե կարդաք հռոմեացի պատմիչ Տացիտի մեզ տրված բնութագիրը՝ դրանում կհամոզվեք։

Մի հատ ծայրահեղ հիմար ընկերանման առարկա ունեինք, որ 2015 թվից սկսած ասում էր, թե հեսա Թուրքիան կործանվելու ա։ Հարցնում էինք՝ ախպեր, խի՞ հենց հատկապես Թուրքիան, ասենք, ոչ Իրանը կամ Վենեսուելան...

Ինչպես տեսնում ենք, նրանք հաճույքով անցնում են վայրենությունների, երբ քիչ քանակով մարդկանց խումբ է լինում: Մեծ խմբերի ակցիաներին նույնիսկ չեն մոտենում: Սրանք այն տեսակն են, որ նախընտրում են խմբով հարձակվել քաղաքացու վրա, և աշխատավարձ ստանալիս չմտածել, որ իրենք ծեծել և ձերբակալել են երիտասարդ մարդկանց, ում ծնողները, հարազատները, ընկերները այդ պահին սպանվում, հայրենազրկվում ու արմատախիլ են լինում: Նրանք փող (փարա, մանաթ) ստանալիս չեն մտածելու, որ հայության ոտատակ տված արժանապատվությունը փրկելու փորձեր անող մարդկանց են ձերբակալել: Չեն հասկանում, որ մի քանի տարի հետո, Երևանի փողոցներում, ոստիկաններով վազելու են, որպեսզի վնասազերծեն իրենց կանանց ու երեխաներին ծեծող և պատիվն արատավորող ադրբեջանա-թուրքական ագրեսիվ խմբերին:

Մեկ ամիս Հայաստանում մնալուց հետո, անցնելով Սևանի ափերի կեսը, ես հատել էի հանրապետության տարածքի կեսը: Հարավում էր մնացել Զանգեզուրը, որը սեպի պես խրվել էր թշնամիների՝ Նախիջևանի ու Ադրբեջանի միջև: Այս սարերի բնակիչները երբեք անձնատուր չէին եղել:

Արցախից գրում է gg ընկերության ղեկավար ԽԱՉԱՏՈՒՐ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԸ

3 ժամանոց «սռոկը էլի ատբիտ արինք հելանք»: Գրկեք ձեր միֆ «պետականությունն» ու հպարտ նստեք:

Օդը շնչահեղձ է լինում. Էլ չի շնչում օրը... Միայն լսվում է իրականության հառաչանքը...

Ասում են՝ իմաստուն ազգ ենք։ Ախր, ո՞նց կարող ենք իմաստուն լինել, երբ միշտ նույն ծուղակն ենք ընկնում, նույն փոսը։ Հիմա, 3 տարի առաջ, 100 տարի, 150 տարի առաջ։ Ո՞նց ա հնարավոր ամեն անգամ սենց ղեկավարներ բերել կարգել սեփական գլխին, կուրորեն հավատալ «դաշնակիցներին»...

Ամենաճշմարիտ քրիստոնյան հայանուն թափոնն է: Երբ ինքնամոռաց պնդում է, որ Էրզրումից մինչև Հադրութ Քոչարյանն է հանձնել, ակամա կասկած է ընկնում մեջդ ու խնդրում ես ասել, թե այդ ե՞րբ ու որտե՞ղ է տեսել, որ Քոչարյանը հող է հանձնել:

Դե հիմա հոգեբանորեն պատրաստվեք Նիկոլի բերած ավտոբուսներում ադրբեջանցի կնանիքին տեղ զիջելուն: Հիմա պատրաստվեք, որ հարևան ադրբեջանցու հետ կռիվ եք անելու ոռոգման ջրի հերթի համար...