«Նավթային պատերազմն» աշխարհում և «թեժ պատերազմների» ռիսկերը
05.05.2020 | 00:44
Վերջերս մենք հայտնել էինք մեր ընթերցողներին, որ, «հանգամանքների տարօրինակ բերումով», մոլորակում Covid-19 կորոնավիրուսի տարածումն ըստ ժամանակի համընկնում է նավթային անողոք պայքարի հետ, որում ներգրավված են մի կողմից` ԱՄՆ-ը և Սաուդյան Արաբիան, մյուս կողմից` Ռուսաստանը, Իրանը և Չինաստանը։ Այժմ համաշխարհային քաղաքականությունը «պտտվում է» հենց ածխաջրածինների համար պայքարի շուրջը։ Մեր ընթերցողները պետք է իմանան, որ ԱՄՆ-ն է «համոզել» Սաուդյան Արաբիային, որ հենց վերջինս պետք է «պատերազմ հայտարարի» Ռուսաստանին և Իրանին, իսկ դա վկայում է, որ Վաշինգտոնն ուզում է նավթային գործոնն օգտագործել նույն կերպ, ինչպես ժամանակին Սաուդյան Արաբիայի ձեռքով փլուզեց ԽՍՀՄ-ը։ Հիշեցնենք, որ այն ժամանակ նավթի գները կտրուկ ընկան, նավթը դարձավ ջրից էժան, և ԽՍՀՄ-ի բյուջեն զրկվեց միլիարդավոր դոլարներից։ 2020 թ. ԱՄՆ-ը նույնպես պատերազմ սկսեց և չէր թաքցնում, որ իր նպատակն է ՌԴ-ի և Իրանի տնտեսությունների քայքայումը, որն իբր կհանգեցնի «պայթյունի» վերջիններիս ներքաղաքական կյանքում։ Այդ պատերազմն սկսվել է հունվարի սկզբին, հետո ուժեղացել փետրվարի վերջին։ Սաուդցիները նույնիսկ փորձում էին շանտաժի ենթարկել Մոսկվային և Թեհրանին, թե հիմա ընդհանրապես կոչնչացնեն Ռուսաստանի և Իրանի նավթային ոլորտները։
Բայց «ինչ-որ բան ընթացավ ոչ այնպես»։ Եվ դա պարզվեց 2020 թ. մարտի 25-ին։ Հենց այդ ժամանակ պարզվեց, որ Վաշինգտոնն ու Էր Ռիադը հաշվարկներում սխալվել են։ Դրա հետևանքով, բացի կորոնավիրուսի համայնաճարակից, աշխարհը դողում է այն մտքից, որ հնարավոր է խոշոր ու երկարատև էներգետիկ ճգնաժամ։ Եվ այժմ Արևմուտքի երկրների անհանգստությունն ավելի նկատելի է դարձել։ Դա հաշվի չէին առել ԱՄՆ-ը և Սաուդյան Արաբիան. նրանք մոռացել էին Չինաստանի գործոնը։ Երբ վերլուծում ես ստացվող նորությունները, իսկույն հարց է ծագում. իսկ ի՞նչ գիտեն ՌԴ-ի և ՉԺ-ի տարադրամա-տնտեսական քաղաքականության նորությունների մասին, ասենք, ԱՄՆ-ում։ Երկրորդ հարցը. ԱՄՆ-ի իշխանություններն ինչու՞ են վառելիքա-էներգետիկ ոլորտում իրավիճակի հարցը կապում այն բանի հետ, որ Չինաստանն ու Ռուսաստանը պարբերաբար «խաղում» են իրենց արժույթների փոխարժեքն իջեցնելու վրա։
Այս հարցերը ծագում են Վաշինգտոնից հնչող տարօրինակ, երբեմն էլ հակասական առաջարկներից։ Ընդ որում, այդ առաջարկները հնչում են Չինաստանի և Ռուսաստանի հասցեին արվող այն մեղադրանքներին զուգընթաց, թե այդ երկու երկիրը որոշել են փլուզել համաշխարհային տնտեսությունը։ Գուցե ամերիկացիներին կարելի էր հավատալ։ Բայց խնդիրն այն է, որ հիմա և՛ Չինաստանը, և՛ Ռուսաստանն անբաժանելի են համաշխարհային տնտեսությունից։ Եվ եթե նրանք իսկապես մտադիր լինեին փլուզելու համաշխարհային տանտեսությունը, ապա դրանով նաև իրենց տնտեսական ճգնաժամի կհասցնեին։ Ռուսաստանի մասին չենք խոսի, իսկ ահա հավատալ, թե Չինաստանը պատրաստ է ռիսկի դիմելու առանց հաշվարկի, մեր կարծիքով, չափազանց համարձակ ենթադրություն է։ Չինացիները միշտ շրջահայաց են, պահեստում միշտ «նահանջի» տեղ են ունենում, այսինքն ռիսկային գործարքների մեջ չեն մտնում առանց իրենց միջոցները հաշվարկելու և տնտեսական թիկունքն ստուգելու։ Ինչու՞ Պեկինը «նավթային պատերազմի» մեջ մտավ, այն էլ` ոչ ԱՄՆ-ի և Սաուդյան Արաբիայի կողմից. չէ՞ որ նրան կարծես թե շահավետ կլիներ էներգակիրների էժանացումը։ Պատասխանը պարզ է. Չինաստանին պետք է նավթի (նաև` գազի) ոչ թե ժամանակավոր, այլ մշտական ու կայուն էժանությունը։ Այդ երկիրն օրեցօր սպառման աճի խիստ անհրաժեշտություն է զգում, իսկ դա կապված է նոր ու ավելի մեծ ծավալներով էներգիայի ստացման, հետևաբար` նաև էներգակիրների հետ։ Ահա թե ինչու Չինաստանը ոչ թե ամերիկացիների ու սաուդցիների կողմից է, այլ պաշտպանում է ՌԴ-ին և Իրանին։ Այդպես են ծնվել, օրինակ, «Խաղաղություն» («Իրան-Չինաստան» և «Սիբիրի ուժը» (ՌԴ-Չինաստան) գազամուղների նախագծերը, նախատեսված է նաև «Սիբիրի ուժը-2»-ը։ Չինաստանին այդպիսի կայունություն տալու ի զորու չեն ոչ ԱՄՆ-ը, ոչ Սաուդյան Արաբիան, նույնիսկ եթե ցանկանան։
Այժմ` ամերիկյան հակասական հայտարարությունների մասին։ Մարտի կեսերին Վաշինգտոնը Ռուսաստանին մեղադրեց, թե նա դիտավորությամբ իջեցնում է ռուբլու փոխարժեքը, և նույնիսկ սպառնաց նոր պատժամիջոցներով հենց ռուբլու ցածր փոխարժեքի պատճառով։ Մի՞թե դա զարմանալի չէ։ Մարտի վերջին տասնօրյակում Վաշինգտոնը փորձում էր իջեցնել դոլարի փոխարժեքը ռուբլու և չինական յուանի նկատմամբ։ Հավանաբար ԱՄՆ-ի իշխանությունները և գործարար վերնախավը գիտեն ինչ-որ բան, որն անմատչելի է, օրինակ, ՌԴ-ի կամ ՉԺՀ-ի քաղաքացիներին, առավել ևս` այլ երկրների քաղաքացիներին։ Որովհետև այդ հայտարարություններից հետո ամերիկացիները մեղադրում են Մոսկվային... աշխարհում նավթի գինն արհեստականորեն իջեցնելու համար։ Իսկ Չինաստանին մեղադրում են... Ռուսաստանին աջակցելու համար։ Միևնույն ժամանակ ԱՄՆ-ը Սաուդյան Արաբիային խնդրում է կտրուկ ավելացնել նավթի հանույթի վաճառքը համաշխարհային շուկայում։ Ո՞րն է տրամաբանությունը։ Չէ՞ որ նավթի հանույթի և վաճառքի ծավալների մեծացումը հանգեցնում է համաշխարհային գների իջեցմանը։ Բայց Սաուդյան Արաբիային ամերիկացիներն սպառնում են պատժամիջոցներով, եթե նա հրաժարվի նավթի հանույթն ու վաճառքն ավելացնելու մասին ԱՄՆ-ի առաջարկից։
Վերջերս համաշխարհային ԶԼՄ-ները, այդ թվում` ազդեցիկ «Բլումբերգ» գործակալությունը (ԱՄՆ-Իսրայել), զարմանքով գրում էին, որ պարզվում է, Սաուդյան Արաբիան արդեն տանուլ է տվել «նավթային պատերազմը, ընդ որում, ոչ միայն Ռուսաստանին, այլև Իրանին։ Իրանին պարտվելը պլանավորված էր. նավթի հանույթի որևէ սահմանափակում Իրանին չի վերաբերում։ Նա հասել է այն բանին, որ նավթ արտահանող երկրների կազմակերպության (ՆԱԵԿ, OPEC) ներսում բոլոր երկրներն ընդունել են, որ Թեհրանն իրավունք ունի վերադառնալու նավթի հանույթի և վաճառքի մինչպատժամիջոցային մակարդակին։ Եվ նույնիսկ հիմարները գիտեն, որ Իրանը շատ ավելի նավթ ունի, քան Սաուդյան Արաբիան կամ արաբական որևէ այլ երկիր։ Իսկ ահա ռուսներին «նավթային պատերազմում» սաուդցիների պարտությունն արժանի է աշխարհաքաղաքականության դասագրքերում գրվելուն։ Ռուբլու ցածր մակարդակն իմաստազրկեց Սաուդյան Արաբիայի բոլոր սպառնալիքները. ռուսական նավթը միջազգային շուկայում դարձավ ավելի էժան այն սահմաններից, որտեղ մտադիր էին կանգ առնելու սաուդցիները։ Այդ ժամանակ սկսեցին տագնապել նաև ԱՄՆ-ի իշխանությունները և տնտեսության նավթային հատվածը. սկսեցին սնանկանալ, այսպես կոչված, «թերթաքարային նավթագործները», իսկ նրանք են ոչ միայն ԱՄՆ-ի նախկին փոխնախագահ Ջո Բայդենը, որն այժմ փորձում է ԱՄՆ-ի նախագահի թեկնածուն դառնալ ժողովրդավարական կուսակցությունից։ Ամերիկյան առաջին ընկերությունը, որը հայտարարել է սնանկացման ու փակման մասին, եղել է թերթաքարային նավթի ու գազի ընկերություն, որը մոտ էր Դոնալդ Թրամփի, այսինքն ԱՄՆ-ի նախագահի գործարար ոլորտին։ Այժմ հարց տանք Հայաստանի քաղաքացիներին և առաջարկենք, որ իրենք գտնեն պատասխանը. հիմա հասկանալի՞ է, թե վերջին ամիսներին ինչ և ինչու է տեղի ունենում աշխարհում։ Սնանկանում են ոչ թե պարզապես ԱՄՆ-ը և Սաուդյան Արաբիան, սնանկանում են անձամբ Թրամփն ու Ամերիկայի և Իսրայելի այն սիոնիստական շրջանակները, որոնք աջակցել են Թրամփին 2016-ին ԱՄՆ-ի նախագահ ընտրվելիս։
Առայժմ վաղ է ավելի խոր մանրամասների մեջ մտնելը, բայց ակամայից հանգում ես այն վարկածին, որ բոլորովին պատահական չէ ժամանակային առումով «նավթային պատերազմի» և կորոնավարակի տարածման համընկնումը։ Երևի ինչ-որ մեկը մտածել է, որ եթե աշխարհը հեղեղվի կորոնավարակի սարսափով, ապա ՌԴ-ի և Իրանի նավթային ոլորտներն իրենք կհանձնվեն ու կինքնալուծարվեն, իսկ հրեաները կգան նրանց «փրկելու»։ «Նավթային պատերազմն» ալեկոծել է ԱՄՆ-ը. նույնիսկ Կոնգրեսը հրաժարվել է Դոնալդ Թրամփին օգնելուց և թերթաքարային նավթը, գազն էլ փրկելուց։
Այդպես աշխարհն իմացավ, թե որն է ոչ միայն գերտերությունների, այլև Թրամփի և նախկին փոխնախագահ Բայդենի հակամարտության արմատը։ Պարզվում է, որ երկուսն էլ «թերթաքարային» են։ Ինչպես հայտնում է «Բլումբերգը», Կոնգրեսը էներգետիկայի նախարարությանը միջոցներ չի տրամադրել 77 մլն տոննա հում նավթ որպես ռազմավարական պաշար ձեռք բերելու համար, և նախարարությունն ստիպված հետ է կանչել հայտը։ «Ենթադրություններ կան, որ էներգետիկայի նախարարությունը կարող է գնումները ֆինանսավորել սեփական բյուջեից։ Կոնգրեսում դաշնային գործակալների խնդրանքով հանգիստ ստորագրում են փոխանցումները բյուջեի ներսում, ու հենց որ ֆինանսավորումը դառնա մատչելի, նախարարությունը կրկին կներկայացնի իր հայտը, հայտարարել են գերատեսչությունում»,- գրել է «Բլումբերգը»։
«Rapidan Energy Advisors LLC» ընկերության հիմնադիր Բոբ Մակնելին «Բլումբերգին» ասել է, որ Թրամփի վարչակազմը վճռականորեն տրամադրված է էժան նավթ գնելու, ուստի կամ Կոնգրեսի մասնակցությամբ, կամ էլ այլ ձևով, բայց պաշարները լրացվելու են։ Դրանց գնումները նախատեսում են կատարել փոքր ու միջին ընկերություններից, որոնք ավելի շատ են տուժել նավթի գինը տարվա սկզբից 61 %-ով ընկնելուց։ Ժողովրդավար սենատոր Չաք Շումերը հայտարարել է «մեծ նավթի օգնությունը» շրջափակելուց հետո ձեռք բերած հաղթանակի մասին։ ԱՄՆ-ի էներգետիկայի նախարարի մամլո քարտուղար Շայլին Հայնսը հայտնել է, որ նախարարը Կոնգրեսին նախագահի հայտը հնարավորինս շուտ ֆինանսավորելու կոչ է արել, որպեսզի օգնեն ամերիկյան էներգաընկերություններին ու նրանց աշխատակիցներին։
Բայց խնդիրն այն է, որ Թրամփն ավելի վաղ հայտարարել էր, թե Սպիտակ տունը օգնություն ցույց կտա հենց թերթաքարային հանույթին` լիովին լրացնելով նավթի ռազմավարական պաշարը (ՆՌՊ)։ Այնուհետև էներգետիկայի նախարար Դեն Բրոլեթը կարգադրություն արեց, որով անմիջապես սկսվում է ՆՌՊ-ի համար ԱՄՆ-ում արտադրված նավթի գնումը։ «ՆՌՊ-ում այժմ կա 634 մլն բարել նավթ։ Լրիվ հզորությունը 714 մլն բարել է։ Հետևաբար կառավարությունը գնելու է 80 մլն բարել (կամ կես տարվա ընթացքում օրական 450 հազ. բարել)»,- «Թվիթերում» գրել է էներգետիկայի գծով «Բլումբերգ» գործակալության առաջատար թղթակից Ժավիե Բլասը։ Նա նշել է, որ անգամ ներկայիս ցածր գների դեպքում գնումը կառավարության վրա կնստի 2,6 մլրդ դոլար. «Ասես հեգնանք լինի, որ ընդամենը մի քանի օր առաջ կառավարությունը նավթ էր վաճառում պաշարներից, որ ծածկեր բյուջեի ծախսերը։ Իսկ այժմ ամերիկացի թերթաքարագործները նավթ կհանեն ընդերքից միայն նրա համար, որ Քեռի Սեմն այն կրկին ընդերք մղի և դրա վրա ծախսի հարկատուների միլիարդավոր դոլարները»։
Ամերիկացի էներգետիկ վերլուծաբան Ջաստին Յակոբսը կարծում է, որ նախագահի որոշումը չի օգնի թերթաքարային հանույթին. «Կորցրած պահանջարկի համեմատ գնման ծավալը փոքր է։ ՈՒստի խիստ կասկածելի է, թե դա կհանգեցնի նավթի գնի բարձրացման։ Բացի այդ, ես չեմ հասկանում, թե նավթի գնումը հանույթի ինքնարժեքից ցածր գնով ինչպե՞ս կարող է բարձրացնել նավթի գինը»։ Այսպես, թե այնպես, բայց Կոնգրեսի որոշման պատճառով Սպիտակ տունը պետք է հետաձգի նավթի գնումը ամերիկացի արտադրողներից, որպեսզի նրանց օգնի ցածր գների ճգնաժամի ժամանակ։ «Թերթաքարայիններին», հետևաբար նաև սեփական գործը փրկելու համար Թրամփն ստիպված պետք է այլ տարբերակ փնտրի։
Իսկ ահա 2020 թ. ապրիլի վերջին աշխարհն ընդհանրապես տարօրինակ ազդանշաններ ստացավ. «Նավթային պատերազմում» սաուդցիների պարտության հետ Վաշինգտոնն ու Իսրայելը հավանաբար հաշտվել են։ Հիշու՞մ եք, թե ապրիլին հանկարծ ինչպես հաճախացան Մոսկվայի և Էր Ռիադի շփումները։ Այդ սաուդցիներն էին փորձում համոզել Մոսկվային, որ իրենց երկիրը չսնանկացնի մինչև վերջ։ Չէ՞ որ նրանք ստիպված էին լրացուցիչ վճարելու գնորդներին, որ իրենց նավթը վաճառվի։ Այսինքն, սաուդյան նավթի գինն արդեն «մինուսում» է։ Իհարկե, տուժում է նաև ռուսական նավթի ոլորտը։ Բայց խաղադրույքները բարձր են, և դրանք գիտակցաբար բարձրացրել է հենց Ռուսաստանը։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Հեղինակի նյութեր
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-3
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-2
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի- 2
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի-1
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Փաշինյանն ամեն օր, կամավոր հրաժարական չտալով, ընդամենն ապացուցում է, որ հակահայ ուժերի դրածո է
- Բաց հարց Ռուսաստանի ԶԼՄ-ներին. Ինչքա՞ն կարելի է ստել Արցախի հարցում հայերի «մեղքի» մասին
- Ռուսաստանը, Հայաստանի իշխանությունների թողտվությամբ, Թուրքիային ներս է թողել Այսրկովկասի մեր մասը
- Թուրքիան մուտք է գործել տարածաշրջան ու Արցախից սպառնում է և՛ Իրանին, և՛ Ռուսաստանին
- Փաշինյան, խոստովանիր, գուցե Զանգեզուրն է՞լ եք արդեն վաճառել թուրքերին
- Հայաստանի քաղաքացիների մի մասը դավաճանել է ողջ հայ ժողովրդին
- Մեր ժողովրդին ԱՄՆ-ը, Իսրայելը, Անգլիան և Թուրքիան դավաճանների ձեռքով «Այսրկովկասյան Դեյթոն» են պարտադրել
- «Ով խաղաղություն է ուզում խայտառակության գնով, կստանա և՛ պատերազմ, և՛ խայտառակություն»
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
Մեկնաբանություններ