Ա՜խ, երնեկ էս Նոր տարին…
Տարիների հինն ու նորը խիստ պայմանական են: Քանզի «իրական» ժամանակում մեկ օրը հազար տարի է, հազար տարին` մեկ օր: Չափումների ներքին խորքն է կարևոր:
Իսկ կարևորը, ինչպես պատվիրակում է Փոքրիկ Իշխանն իր աղվեսին, աչքի համար անտեսանելի է:
Իսկ անտեսանելի է, որովհետև «մեծը» չի որոնվում: Ոչ մեկի կողմից: Դրա համար էլ, ինչպես ասում են, «պոզիտիվ չկա» Հայաստանում. բացասականությունը լափում է ամենքին ու ամեն ինչ: Այդ թվում և հոգում եղող «տաճարները», ուր ոչ միայն մոմեր չեն վառվում, այլև վառվածներն են ծխահոտ արձակում:
Այդ իսկ պատճառով, գոնե տարվա ավարտին, փորձենք նայել «մեծորեն»:
ա) Հայաստանը տարին գլորեց, ճիշտ է, ոչ առանց կորուստների. սահմանում «մարդակերի» դիպուկահարներից խոցված տղերքի շիրիմները դեռ մխում են կորստի ցավից, սակայն լայնամասշտաբ պատերազմ դեռ չկա, ու հուսանք, որ երբեք չի լինի: ՈՒրախանանք, որ 1915-ի ավերների կողքին այս մի 15-ին ունենք պետականություն, ունենք բանակ, ունենք անձնազոհ տղերք, որոնք կանգնած են հայոց պետականության սահմաններին:
ՈՒ փառք նրանց:
բ) Նույն այդ պետականության բարձր հովանու ներքո հայոց երկիրն այս տարի հնարավորություն ունեցավ ոչ միայն սգալու, երկինք համբառնալու իր ամենամեծ կորստի օրը` Եղեռնի 100-րդ տարելիցին` միանալու երկնային ուղին զոհաբերությամբ ընտրած երկու միլիոնին, հանուն որոնց ղողանջեցին աշխարհի բոլոր հայոց զանգերը, ու այդ պահին հայոց կողքին էին աշխարհի մեծերը, վատիկանյան մայր տաճարում էլ բարձրացան հայոց պատարագման կանչերը, այլև հայոց Մեծն աշխարհից ճանաչվեց որպես տիեզերական հանուր վարդապետ:
ՈՒ նարեկացվեց Հայքը նրանով:
գ) Հայաստանը կարողացա՞վ, իր ՀԱՊԿ անդամ լինելուն զուգահեռ, համաշխարհային այլ կառույցների հետ նստել-վեր կենալ: Կարողացավ։ Տե՛ս ԵՄ բանակցությունների նոր սկիզբը, ՆԱՏՕ-ի ՀԿ ներկայացուցիչ Ապաթուրայի` Հայաստանի հետ համագործակցությունից գոհունակությունը:
Խորհուրդ` մարդկանց, կամք` Աստծո:
դ) «Էլեկտրիկ Հայաստանն» աշխարհին ապացուցե՞ց, որ ի տարբերություն Ադրբեջանի, ուր լիկվիդացվեց մի ողջ անվտանգության համակարգ ու «ինքնասպանվեցին» հատուկ ծառայության սպաներ, ուր բանտերում իրավապահներ ու լրագրողներ իրավազրկվեցին, իսկ Նարդարանում բախումներ եղան կանանց հետ, Հայաստանում ոստիկանները «էլեկտրիկներին» «պարելով» հանեցին Բաղրամյանից:
Լավ չէ՞ր: Բայց վատ էլ չէր:
ե) Հայաստանում հանրաքվե տեղի ունեցավ («ինչու»-ն գիտենք. բայց մենք «պոզիտիվն» ենք դիտարկում): ՀՀԿ-ին թվում էր, թե դա անում է ինքնարտադրվելու համար, սակայն կարծես նաև տիեզերաբանորեն ողորմություն էր տրվում այս ժողովրդին, հայրենիքին, որ նրա նախկին ու ներկա նախագահները ռետինի նման չձգձգեն այս երկիրը` իրենց պատկերի, շահերի ու ամբիցիաների հանգույն, ու նրանց «էրան» ավարտվեց` նորի համար տեղ բացելով:
Հիասքա՞նչ է: Իհարկե:
Իսկ հիմա ամենա-ամենա-«պոզիտիվի» մասին:
զ) Հայն այդ ամենից դենն ու առաջ ունի Աստված:
Որ իրեն կանչողներին ու որոնողներին երբեք ամոթով չի թողնում:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
Տարածաշրջանային
