Մանրամասն որոնում (արխիվ)
14.08.2024
 
ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 
Նորություններ » Ճգնա­ժա­մը բա­ցա­հայ­տում է հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին թի­մի բա­ցա­կա­յութ­յու­նը

Ճգնա­ժա­մը բա­ցա­հայ­տում է հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին թի­մի բա­ցա­կա­յութ­յու­նը

Ճգնա­ժա­մը բա­ցա­հայ­տում է հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին թի­մի բա­ցա­կա­յութ­յու­նը
03.04.2020 | 00:46
Կո­րո­նա­վի­րու­սի հետ կապ­ված հա­մաշ­խար­հա­յին փսի­խո­զը, ո­րը, ըստ էու­թյան, աս­տի­ճա­նա­բար կլա­նում է աշ­խար­հի տար­բեր ան­կյուն­ներ, ստ­վե­րում է բո­լոր այլ ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը ոչ միայն աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան նշա­նա­կու­թյան, այլև երկ­րոր­դա­կան և եր­րոր­դա­կան պլան է մղում ներ­քա­ղա­քա­կան թե­մա­նե­րը։ Շա­տե­րին նույ­նիսկ թվում է, թե այն, ինչ ըն­դա­մե­նը մեկ-եր­կու շա­բաթ ա­ռաջ շատ ար­դիա­կան էր, այլևս որևէ ակ­տուա­լու­թյուն չի ու­նե­նա­լու, և այժմ բո­լո­րը հետևում են կո­րո­նա­վի­րու­սի հետ կապ­ված հեր­թա­կան վի­ճա­կագ­րու­թյա­նը, ա­ճող կամ նվա­զող թվե­րին։
Բնա­կա­նա­բար, նույն ի­րա­վի­ճակն է նաև Հա­յաս­տա­նում։ Կո­րո­նա­վի­րու­սը մեր երկ­րում մո­ռա­ցու­թյան է մատ­նել սև-սպի­տակ­նե­րի խրո­նիկ հա­կա­մար­տու­թյու­նը, սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նի «գեր­խն­դի­րը», ինչ-որ չա­փով նաև երկ­րորդ պլա­նում հայ­տն­վե­ցին Ար­ցա­խի հա­մա­պե­տա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րը և այլն։ Մինչ­դեռ ակն­հայտ է, որ կո­րո­նա­վի­րուս կոչ­վող օ­պե­րա­ցիան ակն­հայ­տո­րեն ոչ այն­քան է­պի­դե­միա­յի, որ­քան ին­ֆո­դե­միա­յի խն­դիր է, և հս­կա­յա­կան սև PR ակ­ցիա է, որն ի­րա­կա­նաց­վում է աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան ո­րոշ վե­րազ­գա­յին, վեր­պե­տա­կան կա­ռույց­նե­րի կող­մից։ Դրա հիմ­նա­կան նպա­տակ­նե­րից է վի­րու­սի դեմ հա­մաշ­խար­հա­յին կոն­սո­լի­դաց­ված պայ­քա­րի պատր­վա­կով աշ­խար­հում տն­տե­սա­կան, ֆի­նան­սա­կան, աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան վե­րաձևում­ներ կա­տա­րե­լը, ին­չի հետևան­քով շատ եր­կր­նե­րում ի վեր­ջո կտա­պալ­վեն իշ­խա­նու­թյուն­ներ, քա­ղա­քա­կան նոր դա­սա­վո­րում­ներ կկա­տար­վեն։ Եվ ա­մեն ինչ կախ­ված է լի­նե­լու նրա­նից, թե տվյալ երկ­րի իշ­խա­նու­թյու­նը ինչ­պես կկա­րո­ղա­նա դրսևո­րել ի­րեն ու դուրս գալ ի­րա­վի­ճա­կից։
Հա­յաս­տա­նի պա­րա­գա­յում այս հար­ցը ա­ռա­վել քան ար­դիա­կան է, քա­նի որ ակն­հայտ է՝ կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ պայ­քա­րի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հա­մե­մա­տա­կան հա­ջո­ղու­թյու­նից կամ ան­հա­ջո­ղու­թյու­նից է կախ­ված լի­նե­լու, թե մի քա­նի ա­միս հե­տո, երբ այ­նուա­մե­նայ­նիվ նա­խա­ձեռ­նող­նե­րի կող­մից վերջ կդր­վի կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին պան­դե­միա օ­պե­րա­ցիա­յին, որ­քա­նով Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը և իր վար­չա­խում­բը կշա­րու­նա­կեն մնալ նույն­քան պո­պու­լյար և ՀՀ հան­րու­թյան ո­րոշ զանգ­վա­ծի սր­տի վար­չա­պետն ու իշ­խա­նու­թյու­նը։ Այ­սինքն՝ ՀՀ իշ­խա­նու­թյան ա­պա­գան պայ­մա­նա­վոր­ված է այս ըն­թաց­քում վեր­ջի­նիս ար­դյու­նա­վե­տու­թյամբ։
Կո­րո­նա­վի­րու­սի դեմ պայ­քա­րը ՀՀ գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ա­մե­նա­մեծ փոր­ձա­քարն է։ Այս ա­ռու­մով դի­տար­կում­ներ կա­տա­րե­լիս պարզ է դառ­նում, որ ՀՀ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը մեծ ար­դյու­նա­վե­տու­թյամբ չեն փայ­լում, և օր օ­րի հա­սա­րա­կու­թյու­նը հա­մոզ­վում է, որ երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թյու­նը շատ հե­ռու է ճգ­նա­ժա­մա­յին կա­ռա­վա­րու­մից, ին­չը թերևս զար­մա­նա­լի չէ, քա­նի որ նույ­նիսկ մինչև պան­դե­միա­յի շր­ջա­նը, այս­պես կոչ­ված հե­ղա­փո­խա­կան իշ­խա­նու­թյու­նը շատ հե­ռու էր ան­գամ ոչ ճգ­նա­ժա­մա­յին կա­ռա­վա­րու­մից։ Միակ բա­նը, որ­տեղ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը կա­րո­ղա­նում էին փայ­լել, պար­զու­նակ PR-ն էր, որն ի­րա­կա­նաց­վում էր մեկ մար­դու՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի մի­ջո­ցով։ Եվ այդ PR-ի նպա­տակն էր չե­ղած բա­նը ներ­կա­յաց­նել որ­պես ե­ղած, ե­ղածն ուռ­ճաց­նել, ներ­կա­յաց­նել որ­պես ան­նա­խա­դեպ, իսկ ան­նա­խա­դեպն էլ՝ հա­մաշ­խար­հա­յին մասշ­տա­բով չտեսն­ված երևույթ։ Մեր երկ­րի ղե­կա­վա­րու­թյան ան­ցած եր­կու տա­րի­նե­րի ամ­բողջ գոր­ծու­նեու­թյան նպա­տա­կը միտ­ված է ե­ղել այս պրի­մի­տիվ քայ­լե­րին։ Պետք է խոս­տո­վա­նել, որ մինչև վեր­ջերս Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նին հա­ջող­վում էր տար­բեր մե­խա­նիզմ­նե­րով դա ի­րա­կա­նաց­նել։ Նկա­տենք, որ ճգ­նա­ժա­մա­յին պայ­ման­նե­րում իշ­խա­նու­թյու­նը փոր­ձում է ինչ-որ բան ա­նել, նույ­նիսկ լր­ջա­նա­լու ո­րո­շա­կի նշույլ­ներ են ցույց տր­վում. կա­ռա­վա­րու­թյան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի մոտ այլևս չկան նախ­կին ինք­նավս­տա­հու­թյու­նը, չհիմ­նա­վոր­ված, սպառ­նա­լից ե­լույթ­նե­րը, որևէ մե­կը նախ­կի­նի նման չի հայ­տա­րա­րում՝ կո­րո­նա­վի­րուսն ու՞մ շունն է, պին­ցե­տով ու թթի ա­րա­ղով կմաք­րենք այն, ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան սո­րո­սա­կան նա­խա­րարն էլ այլևս չի պն­դում, թե կո­րո­նա­վի­րուսն անվ­տանգ է։ Իշ­խա­նու­թյան ո­րոշ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ կար­ծես թե սկ­սել են հաս­կա­նալ, որ խա­ղե­րը վա­ղուց ա­վարտ­վել են։ Բայց կյան­քը ցույց է տա­լիս, որ գոր­ծող իշ­խա­նու­թյուն­ներն ընդ­հան­րա­պես ու­նակ չեն որևէ բան ա­նե­լու, քա­նի որ չու­նեն ո՛չ աշ­խա­տան­քա­յին, կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գեր, ո՛չ հա­մա­պա­տաս­խան թիմ, ո՛չ էլ հա­մա­պա­տաս­խան ու­նա­կու­թյուն­ներ։ Եվ քա­նի որ ոչ հե­ռու ան­ցյա­լում Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը այ­րել է բո­լոր կա­մուրջ­նե­րը այլ թի­մե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րի հետ, ուս­տի ե­րես չու­նի նրանց դի­մե­լու հա­մար։ Օ­րի­նակ, դի­լե­տանտ­նե­րի թի­մի պա­րա­գա­յում շատ տրա­մա­բա­նա­կան կլի­ներ, որ­պես­զի Փա­շի­նյանն այս օ­րե­րին ոչ թե դի­մի նա­խա­պատ­րաստ­ված ու չնա­խա­պատ­րաստ­ված շոու­նե­րի, այլև նախ­կին նա­խա­գահ­նե­րի, վար­չա­պետ­նե­րի խոր­հր­դակ­ցա­կան մար­մին ստեղ­ծի ու ար­տա­կարգ դրու­թյան պայ­ման­նե­րում փոր­ձի ի մի բե­րել ի­րա­վի­ճա­կը, խուր­հուրդ­ներ ստա­նալ։ Նկա­տենք, որ ան­կախ Հա­յաս­տա­նի ամ­բողջ պատ­մու­թյու­նը ար­տա­կարգ դրու­թյուն­նե­րի պատ­մու­թյուն է. բո­լոր նա­խա­գահ­նե­րը, բո­լոր վար­չա­պետ­նե­րը աշ­խա­տել են ար­տա­կարգ ի­րա­վի­ճակ­նե­րում՝ պա­տե­րազմ­ներ, ճգ­նա­ժա­մեր, ու ճգ­նա­ժա­մա­յին կա­ռա­վար­ման հս­կա­յա­կան փորձ ու­նեն։ Սա­կայն Փա­շի­նյա­նի վար­չա­խում­բը, որ նո­րան­կախ Հա­յաս­տա­նի ամ­բողջ ան­ցյա­լը սև գույ­նով է ե­րան­գա­վո­րել՝ բո­լո­րին ան­վա­նե­լով թա­լան­չի­ներ, դժ­վար թե կա­րո­ղա­նա այ­սօր դի­մել որևէ մե­կին, ուս­տի պետք է բա­վա­րար­վի ու­նե­ցած կադ­րե­րով։
Ակն­հայտ է դառ­նում, որ իշ­խա­նու­թյու­նը չի վե­րահս­կում ի­րա­վի­ճա­կը. ո՛չ ա­ռող­ջա­պա­հա­կան, ո՛չ էլ հս­տակ ծրագ­րեր կան տն­տե­սա­կան աս­պեկ­տում, ու պարզ չէ, թե ինչ­պես է եր­կի­րը դուրս գա­լու կո­րո­նա­վի­րու­սի ա­վե­րա­ծու­թյուն­նե­րից։ Ար­դեն բո­լո­րը հաս­կա­նում են, որ կո­րո­նա­վի­րու­սի ա­վար­տից հե­տո ան­նա­խա­դեպ ճգ­նա­ժամ է սպաս­վում։ Այս ա­ռու­մով ի­րա­վի­ճա­կին, թերևս, լա­վա­գույն բնո­րո­շու­մը տվեց Ար­ցա­խում նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րի ա­ռա­ջա­տա­րը՝ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը, որն իր վեր­ջին ա­սու­լի­սում ան­կեղ­ծա­ցավ ու նշեց, որ Հա­յաս­տա­նին մոտ ա­պա­գա­յում պար­զա­պես տն­տե­սա­կան ա­ղետ է պա­տու­հա­սե­լու։ Այդ ա­ղե­տի մե­խա­նիզմն ար­դեն գոր­ծում է՝ հաշ­վի առ­նե­լով Հա­յաս­տա­նի սուղ ռե­սուրս­նե­րը, սա­կավ պա­շար­նե­րը։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը դա շատ լավ հաս­կա­նում է, ձգ­տում է ինչ-որ չա­փով մեղ­մել ի­րա­վի­ճա­կը, բայց քա­նի որ չու­նի ո՛չ հա­մա­պա­տաս­խան ու­նա­կու­թյուն, ո՛չ փորձ, ո՛չ ան­ցած ու­ղի, նույ­նը՝ նաև նրա թի­մը, պարզ է, որ ու­նակ չէ որևէ գոր­ծուն քայլ կա­տա­րե­լու։ Նույ­նիսկ ի­րա­կա­նաց­վող քայ­լե­րը բխում են կա՛մ տվյալ պա­հի քա­ղա­քա­կան կո­նյունկ­տու­րա­յից, կա՛մ կի­սատ-պռատ են։ Նույ­նիսկ երբ ար­տա­կարգ դրու­թյուն է հայ­տա­րար­վում, դա էլ չեն կա­րո­ղա­նում լիար­ժեք ի­րա­կա­նաց­նել, քա­նի որ նրանց հա­մար սկզբ­նա­կա­նը PR-ն է։ Նախ սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րում քն­նար­կում են ի­րենց ա­նե­լիք­նե­րը, թես­տա­վո­րում, թե ինչ ար­ձա­գանք կտան սոց­ցան­ցե­րը, ինչ կմ­տա­ծի այս կամ այն հիմ­նադ­րամն այդ մա­սին, նոր միայն ըն­դուն­վում են ո­րո­շում­ներ։ Իսկ այդ ըն­թաց­քում ժա­մա­նակ է կոր­չում, տվյալ պա­րա­գա­յում այդ ժա­մա­նա­կը բե­րում է նաև մարդ­կա­յին կո­րուստ­ներ։
Վեր­ջին օ­րե­րին շատ պար­զո­րոշ երևա­ցին այն բաց­թո­ղում­նե­րը, որ ՀՀ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ձեռք են բե­րել ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րում։ Այն, որ այս աս­պա­րե­զում մեր իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը գլուխ գո­վե­լու տեղ չու­նեն, շատ է աս­վել, բայց դա հա­մա­ռո­րեն ժխտ­վում էր։ Նրանք, ով­քեր հա­մար­ձակ­վում էին փաս­տարկ­ված քն­նա­դա­տել իշ­խա­նու­թյանն այն բա­նի հա­մար, որ Փա­շի­նյա­նի վար­չա­պե­տու­թյան օ­րոք փաս­տա­ցիո­րեն վա­տա­ցել են, լա­վա­գույն դեպ­քում սա­ռեց­վել են հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը բո­լոր աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան կենտ­րոն­նե­րի հետ, դառ­նում էին ֆեյ­քեր բու­ծող ՊՈԱԿ-ի հայ­հո­յանք­նե­րի թի­րախ։ Բայց կա ի­րա­կա­նու­թյուն, և աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան «գոր­ծըն­կեր­նե­րի» դիր­քո­րո­շում­նե­րը այս ծանր շր­ջա­նում ցույց են տա­լիս, թե ի­րա­կա­նում ինչ կշիռ ու­նի Փա­շի­նյանն աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան կենտ­րոն­նե­րի հա­մար։
Ա­ռա­ջին հար­վա­ծը, որ ստա­ցավ ՀՀ իշ­խա­նու­թյու­նը, ԱՄՆ-ից էր, ո­րը դա­դա­րեց­րեց Ար­ցա­խին տրա­մադր­վող օգ­նու­թյու­նը, և միայն ակ­նարկ­վեց, որ նույն չա­փի գու­մար լա­վա­գույն դեպ­քում կհատ­կաց­վի Ար­ցա­խի հան­րու­թյա­նը խա­ղա­ղու­թյան նա­խա­պատ­րաս­տե­լու ծրագ­րե­րին։ Իսկ թե ինչ է նշա­նա­կում խա­ղա­ղու­թյան նա­խա­պատ­րաս­տե­լու ծրա­գիր, դժ­վար չէ կռա­հել։ ԱՄՆ-ը հեր­թա­կան ան­գամ ցույց տվեց, որ Հա­յաս­տա­նը որ­պես լուրջ գոր­ծըն­կեր չի ըն­կա­լում, լուրջ հե­տաք­րք­րու­թյուն­ներ չու­նեն մեր երկ­րի հետ, և որ ՀՀ-ԱՄՆ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը մոտ են զրո­յա­կա­նին, մենք հա­մոզ­վե­ցինք, այն էլ այն պա­հին, երբ ՀՀ իշ­խա­նու­թյուն­ներն ա­մե­նա­մեծ ա­ջակ­ցու­թյան կա­րիքն ու­նեն նույն ԱՄՆ-ի կող­մից։
Ոչ պա­կաս, թերևս, ա­վե­լի ուժ­գին հար­ված Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյու­նը ստա­ցավ Ռու­սաս­տա­նից, երբ պարզ­վեց, որ «Գազպ­րոմ Ար­մե­նիան» դի­մել է ՀՀ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին, որ­պես­զի բնակ­չու­թյան հա­մար հու­լի­սի 1-ից 36 տո­կո­սով բարձ­րաց­վի գա­զի սա­կա­գի­նը։ Դի­մե­լու ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը շատ հե­տաքր­քիր է, թեև վա­ղուց էր հայտ­նի, որ այդ սա­կա­գի­նը բարձ­րա­նա­լու է։ Սա­կայն այ­սօր ռազ­մա­վա­րա­կան դաշ­նակ­ցի կող­մից նման նվեր ստա­նա­լը ցույց է տա­լիս, թե քա­ղա­քա­կան ա­ռու­մով Ռու­սաս­տա­նի իշ­խա­նա­կան վեր­նա­խա­վի հա­մար ինչ նշա­նա­կու­թյուն ու­նի Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը։ Վեր­ջինս միշտ շեշ­տում էր, թե իր հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նի հետ ան­նա­խա­դեպ հրա­շա­լի են։ Ի­հար­կե, միշտ հա­կա­դարձ­վում էր, որ դա բլեֆ է, և այ­սօր ար­դեն ակն­հայտ է, որ ա­մե­նա­ծանր շր­ջա­նում ՌԴ-ն 36 տո­կո­սով բնակ­չու­թյան հա­մար բարձ­րաց­նում է գա­զի սա­կա­գի­նը։ Հատ­կան­շա­կան է, որ ՌԴ հայ­տի նա­խօ­րեին ՀՀ փոխ­վար­չա­պետ Մհեր Գրի­գո­րյա­նը դի­մել էր «Գազպ­րո­մի» նա­խա­գա­հին՝ գա­զի սա­կագ­նի նվա­զեց­ման շուրջ բա­նակ­ցու­թյուն­ներ սկ­սե­լու հա­մար։ Պա­տաս­խա­նին մենք ա­կա­նա­տես ե­ղանք։ Այս ա­մե­նը ցույց է տա­լիս ՀՀ-ՌԴ ղե­կա­վա­րու­թյան հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի մա­կար­դա­կը։ Եվ փաս­տո­րեն Հա­յաս­տա­նը աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան այս կենտ­րո­նի ա­ջակ­ցու­թյան վրա նույն­պես չի կա­րող հույս դնել։
ՈՒ­շադ­րու­թյու­նից չի կա­րող վրի­պել նաև այն փաս­տը, որ ՌԴ-ի հետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի մա­կար­դա­կը ի­ջեց­վել է։ Նա այժմ շփ­վում է միայն ՌԴ վար­չա­պետ Մի­շուս­տի­նի և ոչ թե Պու­տի­նի հետ։ Նկա­տենք, որ գա­զի սա­կագ­նի հար­ցում Փա­շի­նյա­նը փոր­ձում է իջևա­նյան խո­րա­ման­կու­թյուն­նե­րի դի­մել՝ ԵԱՏՄ շր­ջա­նա­կում դաշ­նա­կից, այլ կերպ ա­սած՝ ա­վագ եղ­բայր գտ­նել, ո­րի հետ և ո­րի մի­ջո­ցով կկա­րո­ղա­նա Ռու­սաս­տա­նի առջև գա­զի սա­կագ­նի է­ժա­նաց­ման հարց դնել։ Ա­հա սրան էր ուղղ­ված Բե­լա­ռու­սի նա­խա­գա­հի հետ աղմ­կա­հա­րույց հե­ռա­խո­սազ­րույ­ցը։ Բայց ե­թե իս­կա­պես Փա­շի­նյա­նը կար­ծում է, որ Լու­կա­շեն­կոն կօգ­նի ի­րեն լու­ծել գա­զի սա­կագ­նի հար­ցը, ա­պա ՀՀ վար­չա­պե­տը դեռ չի ա­ճել, շատ միա­միտ է ու լավ չի ճա­նա­չում Ա­լեք­սանդր Գրի­գորևիչ Լու­կա­շեն­կո­յին։
Ինչ վե­րա­բե­րում է Չի­նաս­տա­նին, ա­պա այս հզո­րա­գույն երկ­րի հետ ՀՀ հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը դեկ­լա­րա­տիվ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րից այն կողմ չեն անց­նում։ Եվ հիմ­նա­կա­նում ա­մեն ինչ սահ­մա­նա­փակ­վում է տու­րիզ­մով, ին­չի մա­սին մո­տա­կա ա­միս­նե­րին, նույ­նիսկ տա­րի­նե­րին կա­րե­լի է մո­ռա­նալ։ Պան­դե­միա­յից հե­տո դժ­վար թե որևէ ող­ջա­միտ մարդ հու­սա, որ հա­մաշ­խար­հա­յին տու­րիզ­մը շատ ա­րագ վե­րա­կան­գն­վե­լու է։
Եվ­րա­միու­թյան հետ հա­րա­բե­րու­թյուն­ներն էլ բա­վա­կա­նին ձևա­կան էին, և դեռ մեծ հարց է՝ ար­դյոք կո­րո­նա­վի­րու­սի պան­դե­միա­յից հե­տո Եվ­րա­միու­թյու­նը կշա­րու­նա­կի՞ պահ­պա­նել իր գո­յու­թյու­նը։ Պրակ­տի­կո­րեն ակն­հայտ է, որ այս կա­ռույ­ցը կեն­սու­նա­կու­թյուն չի ցու­ցա­բե­րում և չի կա­րո­ղա­նում պաշտ­պա­նել իր սահ­ման­նե­րում գտն­վող եր­կր­նե­րին։ Աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան քար­տե­զի վրա ա­մե­նա­թույլ օ­ղակն այ­սօր Եվ­րա­միու­թյունն է։
Ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կում ՀՀ իշ­խա­նու­թյու­նը մեծ քն­նու­թյունն ա­ռայժմ չի կա­րո­ղա­նում որևէ կերպ հաղ­թա­հա­րել։ Սա հիմ­քեր է նա­խա­պատ­րաս­տում կար­ծե­լու, որ ներ­քա­ղա­քա­կան լուրջ այ­լընտ­րանք­նե­րի պայ­ման­նե­րում իշ­խա­նու­թյու­նը գու­ցե և եր­կար կյանք չու­նե­նա։
Ա­րամ Վ. ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 4861

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Իրանը նախընտրեց հյուծել, այդ կերպ թուլացնել հակառակորդին

Իրանը նախընտրեց հյուծել, այդ կերպ թուլացնել հակառակորդին

Իրանը բոլոր ժամանակների լավագույն ռազմաստրատեգիա ունեցող, մշակող պետությունն է։
Մեզանից շատերն ակնկալում էին, որ Իրանը հաշված ժամերի ընթացքում պետք է վրեժ լուծի Իսրայելից, մինչդեռ․․․

Սոցցանցային գրառումներ

Թե ոնց էի 12-կիլոյանոց հսկա ձմերուկը տանջվելով հինգերորդ հարկ բարձրացնում
Թե ոնց էի 12-կիլոյանոց հսկա ձմերուկը տանջվելով հինգերորդ հարկ բարձրացնում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

«Բրոունյան» Նիկոլ, «անբրոուն» Սերժ
«Բրոունյան» Նիկոլ, «անբրոուն» Սերժ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Երբ դա­նա­կին ու դմա­կին փո­խա­րի­նում են մուրճն ու գան­ձա­նա­կը
Երբ դա­նա­կին ու դմա­կին փո­խա­րի­նում են մուրճն ու գան­ձա­նա­կը
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.