ԲՐԻԿՍ-ը հիմնադրվել է 2006 թվականին` Բրազիլիայի, Ռուսաստանի, Հնդկաստանի և Չինաստանի կողմից: 2011-ին կազմակերպությանը միացել է Հարավ Աֆրիկյան Հանրապետությունը, իսկ 2024-ի հունվարին` Եգիպտոսը, Իրանը, ԱՄԷ-ն և Եթովպիան: Սույն թվին ևս 26 պետություն հայտ է ներկայացրել կազմակերպությանը անդամակցելու համար...

Անշուշտ, կարևոր, գնահատելի ու դրվատելի է, որ Թեհրանը հանդես է եկել, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքի» անթույլատրելիության վերաբերյալ, դեմ արտահայտվել տարածաշրջանում սահմանների ցանկացած աշխարհաքաղաքական փոփոխության:

Այո՛, ցինիզմը (այս բառը ծագում է հունարեն κυνικός-ից «շանը բնորոշ, շնային» նշանակությամբ, դասական առումով՝ շնաբարո) մարդկության շրջանակներում անպարագիծ է։

Հայաստանյան մի շարք ԶԼՄ- ներ համեմատաբար վերջերս հղում կատարելով իրանական «Mehr» նորությունների գործակալությանը, մեկը մյուսի հետևից սկսեցին տեղեկություններ հրապարակվել առ այն, որ Իրանի խորհրդարանի Ազգային անվտանգության և արտաքին քաղաքականության հանձնաժողովի անդամ Ֆադա Հոսեյն Մալեքին քննադատել է Ռուսաստանի դիրքորոշումն, այսպես կոչված, «Զանգեզուրի միջանցքի» վերաբերյալ՝ ասելով, որ այդ միջանցքի վերաբերյալ Ռուսաստանի հավակնություններն անընդունելի են:

Ամերիկյան դիվանագիտության մեջ ընդունված պրակտիկա է բանագնացների հետ միասին նաև նամակներ ուղարկել ընդունող երկրների ղեկավարներին: Հիշենք 2023թ. նույն Սամանթա Փաուերի այցը Հայաստան և նրա կողմից վարչապետին փոխանցված Ջո Բայդենի նամակը: Այս առումով այստեղ որևէ արտասովոր բան չեմ տեսնում:

Մոլդովայում կիրակի օրը տեղի ունեցած նախագահական ընտրությունն ու ԵՄ-ին անդամագրվելու հանրաքվեն վերջնականապես պատռեցին հավաքական Արևմուտքի ժողովրդավարության դիմակը։

Բացառված չէ, որ Իսրայելն Իրանին հարվածի նույնիսկ այս գիշեր՝ կանխելու համար Իրանի նախագահ Մասուդ Փեզեշքիանի այցելությունը Ռուսաստան, որի ընթացքում Կազանում կայանալիք BRICS- ի մասնակից պետությունների ղեկավարների 16- րդ գագաթնաժողովից (հոկտեմբերի 22- 24- ին) հետո Մոսկվայում նախատեսված է Ռուսաստանի և Իրանի միջև համընդգրկուն ռազմավարական գործընկերության մասին համաձայնագրի ստորագրումը, կամ էլ՝ հենց գագաթնաժողովի ընթացքում, երբ Իրանի նախագահը կբացակայի իր երկրից:

Կարո՞ղ եք պատկերացնել, մանավանդ 88-ից այս կողմ, Երևանում գործող ադրբեջանական մզկիթներ: Այդ դեպքում, ինչու՞ եք համոզված խոսում իրանա -իսրայելական թշնամանքի մասին, երբ ներկա ժամանակում, միայն Թեհրանում կա 37 գործող սինագոգ:

Նորից հիվանդանոց, նորից հիվանդասենյակ, նորից բժիշկների կոնսիլիում՝ հրազենային վիրավորումից առաջացած բարդությունների և փտախտի առաջն առնելու համար, նորից վիրահատարան՝ չորրորդ, վերջին վիրահատությունն իրականացնելու համար:

Շարժման ակցիաները կաղում են կարգապահական և կազմակերպչական բազմաթիվ կետերով: Այսօր թվով 4-րդ ակցիան էր, որն այնտեղ չեղած մարդկանց համար, հեռարձակմամբ դիտողների համար անհասկանալի վազվզոց, քայլոց ու աղմուկ է (վուվուզելների մասին չեմ խոսում, որ պարբերաբար ընդհատում են Սրբազանի խոսքը. սա կազմակերպողը, հավանաբար, գլխի չի ընկնում, թե որքան դժվար է մարդու համար տրամաբանված և շեշտադրումներով հանրային խոսք ասել, երբ նրան 30 վայրկյանը մեկ ընդհատում է աղմուկը): Այսինքն, մեծ թվով քաղաքացիներ չեն հասկանում՝ ինչ է կատարվում, չեն կարողանում արդյունքներ հանել: