38 իտալացի պատգամավորներ հայ գերիներին ազատ արձակելու կոչ են արել՝ տեղեկացնում է Tempi-ն։ Իտալիայի կառավարությանը կոչ է արվում պարտավորություն ստանձնել Հայաստանի և Ադրբեջանի հանդեպ տարածաշրջանում խաղաղության համաձայնագրի առնչությամբ և ապահովել դեռևս ադրբեջանական բանտերում պահվողների ազատ արձակումը:               
 

Տգետ քայլիստի հիմար մտքերը

Տգետ քայլիստի հիմար մտքերը
22.04.2024 | 18:38

Ողորմելին դու ես ա՛յ, ոչնչություն:
7-8 տարում հազիվ բակալավրի կրթություն ստացած ու պետական քննության օրը դիպլոմային աշխատանքը բերած անգրագետ մեծագլուխի մեկը, թուրքերի կողմից Դուզքյանդ կամ Ղարաքիլիսա անվանվող բնակավայրերը մեր հայրենիքը չե՞ն:
Իրենք ասում են, որ ոչ մի Ախուրյան ու Վանաձոր էլ չկան:
Ըստ սույն պրիմիտիվ տգետի, եթե թուրքը մեր բնակավայրերը անվանափոխում է կամ լցվում ու բնագռում է մեր հայրենիքի տարածքում, ապա դա արդեն թուրքերինն է, նույնիսկ մեր հայրենիքը չէ:
Ա՛յ, թրքամետ ողորմելի, Պոլիսը, Վանը, Զմյուռնիան թուրքերի հայրենի՞քն է...
Իհարկե` Ո՛Չ, բայց թուրքը երբեք չի հրաժարվի իր գրավածից:
Մենակ քո նման դավաճան քայլիստներդ եք հայկական բնակավայրերը անվանում թուրքական անուններով, որ ձեզ երկրպագող անհայրենիք ու անգրագետ մասսային «ապացուցեք», որ ձեր կողմից թուրքին նվիրվող տարածքները մերը չեն:
Ա՛յ, ողորմելի կապիտուլյատ, թուրքն ասում է, որ Երևանն Իրևանն է...
Դե սիկտիր եղիր «իրանց» քաղաքից:
Թուրքերը Ոսկեպարը Ասկիպարա են դարձնում, Այրում ցեղանունը դնում են բնակավայրի վրա, Վանքը` Վյանգլի, Շուշին` Շուշա դարձնում, Վարանդան դարձնում Ֆիզուլի, իսկ այս քայլիստի նման տգետ հակահայերը դրա հիման վրա «ապացուցում» են, որ դրանք մերը չեն ու մեր հայրենիքը չեն:
Սույն նողկալի երևույթի մյուս ապուշություններին չեմ էլ անդրադառնա: Միայն մի բան կասեմ. սրանց գլխավոր նպատակը ռուսից հրաժարվելով թուրքի տակ մտնելն է, քանի որ Արևմուտքին մենք պետք չենք:
Ա՛յ, խղճուկ, դու հլը սսա, թե քո նմանի համար քայլիստ Ալենը մարմնավաճա՞ռ է, թե՞ ոչ...
Դու ու՜ր, պատմությունն ու՜ր:
Ի դեպ, մարդկանց վիրավորող ա՛յ, տգետ, մի հնագետի կամ Հայոց պատմությունը խորը իմացողի հարցրու, թե քո նշած այդ գյուղի տեղում կամ տարածքում ի՛նչ ՀԱՅԿԱԿԱՆ բնակավայր է եղել...
Հիշեցնեմ, որ սրա քաղաքական «հայր» թուրք Նիկոլը, օրինակ, Որոտանը թուրքին հանձնելու համար այն անվանում էր Էյվազլի, որի գոյության մասին նույնիսկ ազերիները չգիտեին, իսկ հետո էլ պարզվեց, որ 20-րդ դարի 30-40 թվականներին այդտեղ եղել է փայտամշակման փոքրիկ արտադրամաս այդ թուրքական անունով:
Ինչպես երևում է, սրանց համար մեկ թուրքական «ապացույցը», օրինակ, թուրքական անվան տեսքով, հազարապատիկ ավելի ծանրակշիռ է, քան հազարավոր գիտականորեն ապացուցված փաստերով ծանրակշիռ ապացույցները:

Գագիկ ՀԱՄԲԱՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1234

Մեկնաբանություններ