Մանրամասն որոնում (արխիվ)
12.11.2024
 
ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը կչեղարկի Ջո Բայդենի վարչակազմի կարգադրությունները՝ պաշտոնն ստանձնելուց հետո առաջին շաբաթվա ընթացքում՝ հայտնել է Թրամփի շտաբի մամուլի քարտուղար Քերոլայն Լիվիթը։ Նրա խոսքով՝ Բայդենի ստորագրած 94 հրամանագրեր հանգեցրել են տնտեսական ճգնաժամի։ «Դրա համար էլ Թրամփին վերընտրել են նախագահի պաշտոնում, որպեսզի կանգնեցնի հետընթացը»,- հավելել է նա։               
 
Նորություններ » ՈՒ մենք հա­սանք 2020

ՈՒ մենք հա­սանք 2020

ՈՒ մենք հա­սանք 2020
24.12.2019 | 00:48
«Վեր է կա­ցել մեր Չա­լան­կը էն թևից»։ Չգի­տեմ ին­չու՝ Հով­հան­նես Թու­մա­նյա­նի այս տո­ղը հե­տապն­դում է ինձ՝ սևե­ռուն գա­ղա­փա­րի պես, թե­պետ ընկ­ճախ­տի այլ հայ­տա­նիշ­ներ չու­նեմ, չհաշ­ված անք­նու­թյու­նը: Իսկ անք­նու­թյանն ըն­տե­լա­ցել եմ՝ ա­սես տան ան­դա­մի, ո­րին չես կա­րող վռն­դել: Ես ու իմ անք­նու­թյու­նը ժա­մա­նա­կը վա­ռում ենք միա­սին ու միա­սին ենք եզ­րա­կաց­րել.
1. Մենք հա­սանք 2020-ին: Ար­դեն ցու­ցա­նիշ է՝ սկս­վում է 21-րդ դա­րի եր­րորդ տաս­նա­մյա­կը: ԵՐ­ՐՈՐԴ: Ժա­մա­նակն է՝ փա­կե­լու սխալ­նե­րի է­ջը ու գնա­լու խե­լա­միտ ճա­նա­պար­հով՝ պե­տու­թյան ինք­նիշ­խա­նու­թյան, պաշտ­պա­նու­նա­կու­թյան, տն­տե­սու­թյան զար­գաց­ման ու մթ­նո­լոր­տի փո­փո­խու­թյան: Ե­թե իշ­խա­նու­թյու­նը չու­նի այդ փո­փո­խու­թյուն­նե­րի անհ­րա­ժեշ­տու­թյան զգա­ցո­ղու­թյունն ու ա­նե­լու կա­րո­ղու­թյու­նը, կեց­ցեն ընտ­րու­թյուն­նե­րը:
2. Ի­զուր են աս­պա­րեզ նե­տում ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րի գա­ղա­փա­րը: Չկան նա­խադ­րյալ­ներ: Հայ ժո­ղո­վուր­դը հա­մակ­ված է ա­նափ լա­վա­տե­սու­թյամբ ու վս­տա­հում է իշ­խա­նու­թյա­նը: «Gallup International Association»-ն ամ­փո­փել է նո­յեմ­բե­րին ՀՀ բո­լոր վար­չա­կան շր­ջան­նե­րում, 10 մար­զե­րում, մարզ­կենտ­րոն­նե­րում ու գյու­ղե­րում 1517 հար­ցում­նե­րի ար­դյունք­նե­րը: «Գոհ են ի­րենց կյան­քից» հար­ցին 20,7 տո­կո­սը պա­տաս­խա­նել է՝ լիո­վին գոհ է, 57,5 %-ն՝ ա­վե­լի շուտ գոհ է, 10,5 %-ը՝ ընդ­հան­րա­պես բա­վա­րար­ված չէ: Տվյալ պա­հին ի­րենց ըն­տա­նի­քի նյու­թա­կան ա­պա­հով­վա­ծու­թյու­նը շատ լավ գնա­հա­տել է հարց­ված­նե­րի 5 %-ը, լավ՝ 22,9 %-ը, մի­ջին՝ 59,3 %-ը: 2.8 %-ը ՀՀ տն­տե­սա­կան վի­ճա­կը գնա­հա­տել է շատ լավ, 16,3 %-ը՝ լավ, 54 %-ը՝ մի­ջին: 20,1 %-ը նշել է, որ մեկ տա­րի անց ներ­կա­յի հա­մե­մատ ա­վե­լի լավ կապ­րի, 41,9 %-ը՝ ո­րոշ չա­փով լավ, 4,5 %-ը՝ ո­րոշ չա­փով վատ, 2.4 %-ը զգա­լիո­րեն վատ: Ա­մե­նա­կարևոր ե­րեք խն­դիր­ներն ա­ռանձ­նաց­նե­լով՝ 34,1 %-ը նշել է գոր­ծազր­կու­թյու­նը, նույն­քա­նը՝ ցածր թո­շակ­նե­րը, 32,8 %-ը՝ տն­տե­սա­կան վի­ճա­կը, 24,1 %-ը՝ ԼՂ խն­դի­րը, 15,2 %-ը՝ կր­թա­կան հա­մա­կար­գի վատ վի­ճա­կը, 10,3-ը՝ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան վատ վի­ճա­կը, 7,7 %-ն՝ ար­տա­գաղ­թը, 7,4 %-ն՝ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ու պաշտ­պա­նու­թյան խն­դի­րը, 7,2 %-ը՝ գնաճն ու ինֆ­լյա­ցիան, 7 %-ը՝ կո­ռուպ­ցիան: 9,1 %-ը նշում է, որ հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո ակն­կա­լիք­ներն ար­դա­րա­ցել են, 67,21 %-ը՝ ո­րոշ չա­փով են ար­դա­րա­ցել, 8 % ը՝ ո­րոշ չա­փով չեն ար­դա­րա­ցել, 13,8 %-ը՝ ընդ­հան­րա­պես չեն ար­դա­րա­ցել: Վար­չա­պե­տի գոր­ծու­նեու­թյա­նը հա­վա­նու­թյուն է տվել 83,2 %-ը: Սրանք թվեր են, որ վկա­յում են՝ հան­րու­թյու­նը չու­նի գնա­հատ­ման սանդ­ղակ, ներ­կա­յի ու ա­պա­գա­յի հս­տակ պատ­կե­րա­ցում­ներ, ցան­կու­թյուն­ներ և նպա­տակ­ներ, ուս­տի ի վի­ճա­կի չէ ռեալ գնա­հա­տել իշ­խա­նու­թյան գոր­ծու­նեու­թյու­նը: ՈՒ սա է հիմ­նա­կան պատ­ճա­ռը, որ բե­րում է իշ­խա­նու­թյան բախ­տը:
3. Հա­յաս­տա­նում չկա ընդ­դի­մու­թյան պա­հան­ջարկ: Սա է հիմ­նա­կան պատ­ճա­ռը, որ ռեալ ընդ­դի­մու­թյուն չի ձևա­վոր­վում՝ իր դա­սա­կան կար­գա­վի­ճա­կով: Մե­խա­նի­կո­րեն նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը դար­ձան ընդ­դի­մու­թյուն: Նրանք պահ­պա­նել են ֆի­նան­սա­կան ու մե­դիա­ռե­սուրս­նե­րը և ու­նեն ի­րա­վի­ճա­կի վրա ազ­դե­լու տե­սա­կան հնա­րա­վո­րու­թյուն, հիմ­նա­կա­նում՝ ֆորս մա­ժոր­նե­րի պա­րա­գա­յում: Գործ­նա­կա­նում ա­ռա­ջի­կա 5-10 տա­րի­նե­րին, նույ­նիսկ ԱԺ մտ­նե­լու պա­րա­գա­յում, իշ­խա­նու­թյան վե­րա­դառ­նա­լու հե­ռան­կա­րը փակ է: ՈՒ դա հիա­նա­լի հաս­կա­նում են թե ՀՀԿ-ն, թե ԲՀԿ-ն, թե ՀՅԴ-ն: Նրանք ու­նեն եր­կու մար­տա­վա­րու­թյան հնա­րա­վո­րու­թյուն: Ա­ռա­ջին՝ շա­րու­նա­կել նույն ակ­տի­վու­թյամբ ա­մեն ինչ քն­նա­դա­տել. շեշ­տել միայն սխալ­նե­րը և այդ սխալ­նե­րի հա­մա­պատ­կե­րում՝ ջա­նալ սե­փա­կան շա­հե­կա­նու­թյունն ի ցույց դնել: Երկ­րորդ՝ առ­ժա­մա­նակ դա­դար վերց­նել ու զբաղ­վել ինք­նագ­նա­հա­տա­կա­նով, կու­սակ­ցա­կան ներ­քին կյան­քով՝ աս­պա­րե­զում հազ­վա­դեպ երևա­լով: Ա­ռա­ջին դեպ­քում նրանք ամ­րապն­դում են ՔՊ-ի ու ան­ձամբ վար­չա­պե­տի իշ­խա­նու­թյու­նը՝ հան­րու­թյա­նը ա­նընդ­հատ հի­շեց­նե­լով ի­րենց հնա­րա­վոր վե­րա­դար­ձը, ո­րը ա­ռի­թով ու չա­ռի­թով օգ­տա­գոր­ծում է Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը: Երկ­րորդ դեպ­քում նրանք բո­լոր հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներն ըն­ձե­ռում են ՔՊ-ին լճա­նա­լու ու ան­ձամբ վար­չա­պե­տին զր­կում են «նա­խորդ հան­ցա­վոր ռե­ժի­մի» ռևան­շիզ­մի ու ար­մա­տա­կա­նու­թյան վրա իր ա­րած­ներն ու չա­րած­նե­րը բար­դե­լու տար­բե­րա­կից: Թվում էր՝ ընտ­րու­թյու­նը պարզ պի­տի լի­նի, բայց ոչ ՀՀԿ-ն, ոչ ՀՅԴ-ն դա չեն ըն­կա­լում: Ոչ էլ ԲՀԿ-ն, որ խոր­հր­դա­րա­նա­կան կու­սակ­ցու­թյուն է ու պաշ­տո­նա­պես ընդ­դի­մու­թյուն: Ինչ­պես ԼՀԿ-ն: Մեծ վե­րա­պա­հու­մով: Իր քա­ռա­մյա­կին ԼՀԿ-ն ի­րեն հա­մա­րում է իշ­խա­նու­թյան մր­ցա­կից ու փո­խա­րի­նող: Փաս­տա­ցի՝ ԼՀԿ-ն ա­մե­նա­հա­ջո­ղակ կու­սակ­ցու­թյունն է, ում բախ­տը քաջ Նա­զա­րի պես բե­րում է: ՈՒ ճիշտ քաջ Նա­զա­րի պես էլ վա­խե­նում է ընդ­դի­մու­թյուն լի­նել՝ Երևա­նի ա­վա­գա­նու «Լույս» խմ­բակ­ցու­թյան ղե­կա­վար Դա­վիթ Խա­ժա­կյա­նի պատ­մու­թյու­նը, ինչ­պես էլ կո­չես, մեծ վա­խի խոս­տո­վա­նու­թյուն է՝ կի­սատ-պռատ քա­ղա­քա­կան փա­թե­թա­վոր­մամբ: Ե­թե ընտ­րո­ղը տար­րա­կան քա­ղա­քա­կան գրա­գի­տու­թյուն ու­նե­նա, ԼՀԿ-ն հա­ջորդ խոր­հր­դա­րա­նում չի էլ հայ­տն­վի՝ շա­րու­նա­կե­լով այս ըն­թաց­քով ցու­ցադ­րա­կան ընդ­դի­մու­թյուն խա­ղալ:
Հար­ցում­նե­րով ԱԺ ընդ­դի­մու­թյան աշ­խա­տան­քը լիո­վին դրա­կան է գնա­հա­տել10,2 %-ը ,ա­վե­լի շուտ դրա­կան՝ 27.4 %-ը, ա­վե­լի շուտ բա­ցա­սա­կան և ամ­բող­ջո­վին բա­ցա­սա­կան՝ 28,7 և 20,6 %-ը: Սա մեծ թիվ է: Ե­թե վաղն ընտ­րու­թյուն­ներ լի­նեին, «Իմ քայ­լի» օգ­տին կք­վեար­կեր 61,3 %ը, ԲՀԿ-ի՝ 14,2, ԼՀԿ-ի՝ 3,9:
Փաս­տա­ցի՝ քա­ղա­քա­կան դաշ­տում միայն մեկ կու­սակ­ցու­թյուն կա, որ ան­ցած ճա­նա­պար­հին զիգ­զագ­ներ չի ա­րել ոչ ար­տա­քին, ոչ ներ­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մեջ, հա­կա­ռակ քա­ղա­քա­կան կո­նյունկ­տու­րա­յին ու օր­վա պա­հան­ջար­կին՝ չի շեղ­վել ճա­նա­պար­հից, տուրք չի տվել պո­պու­լիզ­մին, քա­ղա­քա­կան սո­փես­տու­թյամբ դի­վի­դենդ­ներ չի հա­վա­քել, չի ըն­կել քվեի հետևից՝ նա­հան­ջե­լով իր սկզ­բունք­նե­րից, պահ­պա­նել է նախ­կին դաշ­նա­կից­նե­րի հետ նոր­մալ հա­րա­բա­րե­րու­թյուն­նե­րը, ղե­կա­վար­վել պե­տա­կա­նու­թյան շա­հով, գե­րա­դա­սում է ոչ թե բա­ժա­նում­նե­րը, այլ հա­մախմ­բու­մը և այ­սօր էլ պատ­րաստ է հա­մախմ­բող դե­րին՝ «Հան­րա­պե­տու­թյու­նը»: «Հան­րա­պե­տու­թյու­նը», որ այ­սօր իշ­խա­նու­թյան դրա­կան քայ­լերն արժևո­րե­լով, ան­թա­քույց քն­նա­դա­տում է սխալ­ներն ու ա­նում այն, ինչ չեն ա­նում ար­տա­խոր­հր­դա­րա­նա­կան ի­րենց ընդ­դի­մա­դիր ան­վա­նող հին ու, անձրևից հե­տո սն­կե­րի ա­րա­գու­թյամբ ա­ճող, նո­րե­լուկ կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րը՝ ցույց է տա­լիս այ­լընտ­րան­քի հնա­րա­վո­րու­թյու­նը, ա­նում է զար­գաց­ման ճա­նա­պարհ­նե­րի ա­ռա­ջարկ­ներ: Որ­քա­նո՞վ են ըն­դուն­վում, իշ­խա­նու­թյու­նը պի­տի պա­տաս­խա­նի, իսկ գնա­հա­տո­ղը մենք ենք լի­նե­լու: Մենք ենք պար­տա­վոր հեր­թա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րում ձևա­վո­րել իշ­խա­նու­թյուն, որ­տեղ ոչ մի ուժ չի ու­նե­նա բա­ցար­ձակ մե­ծա­մաս­նու­թյուն ու կձևա­վոր­վի խոր­հր­դա­րա­նա­կան կա­ռա­վա­րում՝ կոա­լի­ցիա­յով, որ­տեղ ընդգրկված քա­ղա­քա­կան ու­ժե­րը հնա­րա­վո­րու­թյուն կու­նե­նան ի­րենց «ոչ»-ը ա­սել, ու դա ազ­դե­ցու­թյուն կու­նե­նա կա­ռա­վար­ման մեջ: Այ­սօր­վա Հա­յաս­տա­նում չկա խոր­հր­դա­րա­նա­կան հան­րա­պե­տու­թյուն, կա ՔՊ-ի մե­նիշ­խա­նու­թյուն, իսկ դա ա­ռա­ջին հեր­թին հենց ՔՊ-ի դեմ է, հե­տո՝ պե­տու­թյան, ընդ­հան­րու­թյան մեջ՝ բո­լո­րիս, բայց կոչ­վում է հա­մա­ժո­ղովր­դա­կան վս­տա­հու­թյուն ու իշ­խա­նու­թյան հա­մար ա­պա­հո­վում է գեր­լե­գի­տի­մու­թյուն, որն օգ­տա­գոր­ծել պե­տա­կա­նու­թյան զար­գաց­ման հա­մար ՔՊ-ն չի կա­րո­ղա­նում, փո­խա­րե­նը լիու­լի կի­րա­ռում է հա­նուն ՔՊ-ի վար­կա­նի­շի:
4. Հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո նոր ար­ժե­հա­մա­կարգ չի ձևա­վոր­վում: Գործ­նա­կա­նում չի պա­տաս­խան­վել հար­ցը՝ 2018-ի գար­նա­նը իշ­խա­նա­փո­խու­թյու՞ն, թե՞ հե­ղա­փո­խու­թյուն է ե­ղել: Դա­սա­կան ի­մաս­տով՝ իշ­խա­նա­փո­խու­թյունն ա­վե­լի ճիշտ է, հա­մա­կարգ չի փոխ­վել՝ Հա­յաս­տա­նը ե­ղել և մնում է կա­ռա­վար­ման նույն հա­մա­կար­գում՝ խոր­հր­դա­րա­նա­կան հան­րա­պե­տու­թյուն, չի փոխ­վել նաև տն­տե­սա­կան հա­մա­կար­գը: Մթ­նո­լոր­տի փո­փո­խու­թյու­՞նը: Մեծ հարց է, թե ազ­գա­յին ար­ժե­հա­մա­կար­գի տե­սա­կե­տից որ­քա­նով է շա­հե­կան սևե­րի ու սպի­տակ­նե­րի հետևո­ղա­կան բա­ժա­նու­մը, ազ­գա­յին խն­դիր­նե­րի լուծ­ման ա­ռու­մով ին­չի է հան­գեց­նե­լու ի վեր­ջո: Իշ­խա­նու­թյու­նը, որ ինքն է սկ­սել այդ բա­ժա­նու­մը՝ հնե­րի ու նո­րե­րի պի­տա­կա­վո­րու­մով մինչև 2018-ը ա­մեն ինչ մեր­ժե­լու ու 2018-ից հե­տո ա­մեն ին­չով հիա­նա­լու մտայ­նու­թյամբ, շա­րու­նա­կում ու խո­րաց­նում է խզու­մը: ՈՒ չի ըն­կա­լում, որ դե­ֆակ­տո չկան հին ու նոր, կան մի­ջին վի­ճա­կագ­րա­կան հա­յեր, որ ապ­րել, ապ­րում ու ապ­րե­լու են նույն երկ­րում:
5. Մի քա­նի ան­գամ հայ­տա­րար­վեց, որ Հա­յաս­տա­նում լի­նե­լու է տն­տե­սա­կան հե­ղա­փո­խու­թյուն ու նույ­նիսկ՝ այդ հե­ղա­փո­խու­թյու­նը հաղ­թել է: Բա­ցատ­րու­թյուն­ներ էլ տր­վե­ցին, թե որն է տն­տե­սա­կան հե­ղա­փո­խու­թյու­նը, բայց այդ մեկ­նու­թյուն­նե­րը տն­տե­սա­կան ռեալ ի­րա­կա­նու­թյան հետ կապ չու­նեն: Մինչև հի­մա հս­տակ­ված չեն ՀՀ տն­տե­սա­կան զար­գաց­ման ռազ­մա­վա­րա­կան ուղ­ղու­թյուն­նե­րը, իսկ այն, ինչ հռ­չակ­վում է ռազ­մա­վա­րու­թյուն, նման է ման­կա­կան խա­ղի: Ե­րե­խա­ներն էլ ծրագ­րեր են կազ­մում, ո­րոնց պա­տաս­խա­նատ­վու­թյու­նը չեն կրում, ո­րոնց ար­դյունք­նե­րի ու հետևանք­նե­րի պատ­կե­րա­ցում չու­նեն. ե­րե­խա են, ու­զում են: Բարձր տեխ­նո­լո­գիա­նե­րի զար­գա­ցու­մը շեշ­տադ­րե­լով՝ իշ­խա­նու­թյու­նը հաշ­վի չի առ­նում, որ ՀՀ-ն չու­նի ոչ կր­թա­կան, ոչ ֆի­նան­սա­կան ռե­սուրս­ներ՝ այդ դրախ­տը մտ­նե­լու հա­մար: Փո­խա­րե­նը բա­ցա­հայ­տո­րեն ան­տես­վում են ռեալ ռե­սուրս­նե­րը՝ բնա­կան պա­շար­նե­րը, ա­տո­մա­յին է­ներ­գե­տի­կան, ջու­րը: Իր խլա­ցու­ցիչ ու կաշ­կան­դող խոսքն է ա­սում Հա­յաս­տա­նի ինք­նիշ­խա­նու­թյան ակն­հայտ պա­կա­սը: Հարց է՝ ին­չի՞ հա­մար է իշ­խա­նու­թյան ու ան­ձամբ վար­չա­պե­տի բարձր վար­կա­նի­շը, ե­թե չի գոր­ծադր­վում պե­տու­թյան զար­գաց­ման կարևո­րա­գույն հար­ցե­րը լու­ծե­լու նպա­տա­կով:
6. 2020-ին մնաց նաև Ար­ցա­խի հար­ցը: Չանդ­րա­դառ­նամ տա­րա­տե­սակ հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րի հա­կա­սա­կա­նու­թյա­նը, ներ­քին ու ար­տա­քին լսա­րան­նե­րին ուղղ­վա­ծու­թյա­նը, կա փաս­տը՝ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րը շա­րու­նակ­վում են, այ­սինքն՝ բա­նակ­ցա­յին սե­ղա­նին կա ինչ-որ տար­բե­րակ, ու չի բա­ցառ­վում, որ հենց «Լավ­րո­վի պլանն» է, այ­սինքն՝ Բաք­վի սուբս­տան­տիվ բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի ու ա­զա­տագր­ված տա­րածք­նե­րի հան­ձն­ման՝ նույ­նիսկ Ար­ցա­խի կար­գա­վի­ճա­կի հար­ցը հե­տա­գա­յին թող­նե­լով: Բո­լո­րո­վին այլ հարց է, որ ոչ մի իշ­խա­նու­թյուն Հա­յաս­տա­նում չի կա­րող տա­րածք հանձ­նել, ու բո­լոր իշ­խա­նա­փո­խու­թյուն­նե­րը հենց այդ թե­մա­յով են ե­ղել: Փաստ է, որ Հա­յաս­տա­նը շա­րու­նա­կում է հին ու սխալ ի­ներ­ցիան՝ թե­ման կա­պում է ԵԱՀԿ Մինս­կի խմ­բի միայն մեկ, ակն­հայտ կողմ­նա­կալ ու շա­հախն­դիր հա­մա­խա­նա­խա­գա­հի՝ ՌԴ-ի հետ, հա­նի­րա­վի ան­տե­սե­լով ԱՄՆ-ի ու Ֆրան­սիա­յի գոր­ծո­նը: Մինչ­դեռ հենց ԱՄՆ-ի ու Ֆրան­սիա­յի գոր­ծոնն է ե­ղել զս­պիչ, որ ա­ռայ­սօր Ար­ցա­խի հար­ցը լուծ­ված չէ սուբս­տան­տիվ տար­բե­րա­կով: ՈՒ դա ՀՀ ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ա­մե­նա­մեծ սխալն է: Ա­ռա­վել ևս, որ ա­զա­տագր­ված տա­րածք­նե­րի վե­րա­դար­ձը կամ խա­ղա­ղա­պահ­նե­րի տե­ղա­կա­յու­մը ոչ միայն Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի շա­հե­րից չի բխում, այլև Ի­րա­նի: Ա­րյու­նով վերց­ված հո­ղը գրի­չով չեն վե­րա­դարձ­նում: Կեն­սա­տա­րած­քը ա­մե­նա­կա­յուն ներդ­րումն է ա­պա­գա­յի մեջ, ե­թե ինչ-որ պա­հից դա­դա­րենք հետ նա­յել ու հա­յացք­ներս ուղ­ղենք այ­սօր­վան ու վաղ­վան: Իսկ դա ան­խու­սա­փե­լի է:
7. Փաս­տա­ցի՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ինչ-որ պա­հից սկ­սել է գոր­ծել ինքն իր դեմ: Նա «Շահ­նա­մեի» Թու­լա­տի պես ա­մե­նուր է, ու ի­րե­նով անձ­նա­վո­րում է ողջ իշ­խա­նու­թյու­նը՝ օ­րենս­դիր, թե գոր­ծա­դիր, դա սպա­նում է թի­մը: Ժա­մա­նակ չի թող­նում զբաղ­վե­լու վար­չա­պե­տի բուն գոր­ծով: Պա­տա­հա­կան չէ, որ չկա­տար­վե­ցին նա­խընտ­րա­կան խոս­տում­նե­րը ու գու­ցե 2020-ին չկա­տար­վեն Սահ­մա­նադ­րու­թյան, Ընտ­րա­կան օ­րենս­գր­քի, կու­սակ­ցու­թյուն­նե­րի օ­րեն­քի փո­փո­խու­թյուն­նե­րը: Հա­յաս­տա­նը մնաց սու­պեր­վար­չա­պե­տա­կան «կոս­տյու­մով», որ պարզ­վեց, նաև հե­ղա­փո­խա­կան­նե­րին է ձեռն­տու: Ընդ­հան­րա­պես՝ ցա­քուց­րի­վու­թյու­նը, ա­նո­րո­շու­թյու­նը, կի­սատ-պռա­տու­թյու­նը մեր ժա­մա­նակ­նե­րի ա­մե­նաբ­նո­րոշ գծերն են, իսկ դա բե­րում է ան­կա­յու­նու­թյուն. ու չի կա­րող եր­կար տևել: Գլ­խա­վո­րի ու երկ­րոր­դա­կա­նի տար­բե­րա­կում չու­նե­նա­լը՝ ա­ռա­վել ևս: Մենք շա­րու­նա­կում ենք ժա­մա­նակ կորց­նել, դա ան­վե­րա­դար­ձե­լի ռե­սուրս է:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ. Գ. ՈՒ թող այն­պես լի­նի, որ 2020-ը մեզ­նից յու­րա­քան­չյու­րի հա­մար մյուս տա­րի­նե­րից կարճ չլի­նի: Բա­րի Կա­ղանդ ձեզ:
Դիտվել է՝ 5074

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Բոլորը խոսում են ԱՄՆ-ի նոր նախագահ Թրամփի հակաիրանական լինելու մասին։ Այս ֆոնին նաև բարդանալու է մեր գործը։

Սոցցանցային գրառումներ

Զրկիր չարախինդ թշնամուդ քեզ պարտված տեսնելու հաճույքից
Զրկիր չարախինդ թշնամուդ քեզ պարտված տեսնելու հաճույքից

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում
Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.