Ավելի քան մեկ միլիոն ամերիկահայ իրավունք ունի քվեարկելու այսօր անցկացվող ԱՄՆ-ի նախագահի ընտրություններում։ Թեկնածուներ Թրամփն ու Հարիսը հայկական սփյուռքին աջակցություն են խոստանում Ղարաբաղի հարցում: «Լեռնային Ղարաբաղից տեղահանված հայերի՝ իրենց տները անվտանգ վերադառնալու իրավունքը կենսական նշանակություն ունի հայ ժողովրդի համար»,- նշել էր դեմոկրատ թեկնածու Քամալա Հարիսը։ Հանրապետական թեկնածու Դոնալդ Թրամփը բարձրացրել էր խաղադրույքը՝ Ղարաբաղն անվանելով Արցախ:               
 

Աշխարհը միջուկային պատերազմի շեմին-49

Աշխարհը միջուկային պատերազմի շեմին-49
10.07.2024 | 11:39

(սկիզբը` այստեղ)

Արևմուտքում էլ կան ՈՒկրաինայի առնչությամբ հետագա զարգացումների վերաբերյալ իրատես, սթափ դատող, ճիշտ վերլուծություններ կատարելու և ճիշտ գնահատականներ տալու, ճիշտ եզրակացություններ կատարելու ունակ քաղաքական, հանրային և այլ գործիչներ: Նրանցից մեկն իռլանդացի լրագրող Չեյ Բոուզն է: Վերջինս X սոցիալական ցանցում հայտարարել է, որ ՆԱՏՕ-ն թույլ չի տա ՈՒկրաինայում խաղաղության հասնել, քանի որ դա չի համապատասխանում դաշինքի շահերին:
«Միայն խաղաղությունն է ՆԱՏՕ- ին վախեցնում ավելի, քան պատերազմը։ Այդ իսկ պատճառով դաշինքը շարունակում է գոյություն ունենալ Խորհրդային Միության անհետացումից 33 տարի անց, ինչն էլ եղել է նրա ստեղծման ու գոյության պատճառը: Եվ ահա հենց այդ պատճառով ՈՒկրաինայում խաղաղությունից (դաշինքում.- ծանոթ.՝ խմբ.) խուսափելու են ամեն գնով»,- գրել է նա:
Իռլանդացի լրագրողի այս տեսակետը միանգամայն հիմնավոր է: Սպիտակ տան բարձրաստիճան ներկայացուցիչը դեռ հուլիսի 5-ին ճեպազրույցի ժամանակ, РБК- ի տեղեկացմամբ, հայտնել է, որ հուլիսյան գագաթնաժողովը «հստակ ազդանշան կուղարկի Պուտինին այն մասին, որ եթե նա կարծում է, թե կարող է ավելի երկար դիմանալ, քան այն երկրների կոալիցիան, որոնք աջակցում են ՈՒկրաինային, չարաչար սխալվում է»:
Այսպիսով, ինչպես բխում է վերոնշյալից, եթե ՆԱՏՕ-ի ղեկավարներին ՈՒկրաինական հակամարտության առնչությամբ հարց տրվի՝ պատերա՞զմ, թե՞ խաղաղություն, նրանք ընտրելու են առաջինը և խաղաղությունից խուսափելու են ամեն գնով, եթե այդ գինը լինի նույնիսկ Երրորդ համաշխարհային պատերազմը և միլիարդավորների մահը:
Բայդենի, եվրոպական մի շարք երկրների ներկայիս ղեկավարների, ինչպես նաև հենց ՆԱՏՕ-ի այսօրվա ու վաղվա ղեկավարների պաշտոնավարության օրոք Հյուսիսատլանտյան դաշինքն ուկրաինական հակամարտության հարցում գնալու է վա-բանկ, գնալու է մինչև վերջ՝ կամ հաղթանակ՝ Ռուսաստանին ռազմավարական պարտության մատնելով, կամ ՈՉԻՆՉ…
Նրանք քանի դեռ դաշինքում և իրենց երկներում իշխանության ղեկին են, չեն դադարեցնելու, հակառակը՝ ավելացնելու են ՈՒկրաինային ռազմական օգնությունը, կռվելու են, ինչպես ասում են, մինչև վերջին ուկրաինացին, հնարավոր է, նույնիսկ դիմեն սադրանքի և ընդլայնեն ուկրաինական հակամարտության մասշտաբները՝ դրանում ընդգրկելով Բելառուսին, Լեհաստանին, Մերձբալթյան երկրներին, կամ էլ, թեկուզ առանց դրա, ՆԱՏՕ-ի անդամ որոշ երկրների զորքեր մտցնեն ՈՒկրաինա:
Հասկանում ենք՝ ոմանց, ովքեր բավականաչափ տեղեկացված չեն իրականությանը, այս ամենը կարող է թվալ ոչ տրամաբանական, կառաջանա անխուսափելի հարցը՝ բա իրե՞նք… Չէ՞ որ Երրորդ համաշխարհայինի դեպքում իրենք էլ կոչնչանան: Եվ կեզրակացնեն՝ հետևաբար չի կարող նման բան լինել, ամեն գնով խաղաղությունից չեն խուսափի, ինչպես գրել է իռլանդացի լրագրողը: Այսպես մտածողներն ուղղակի տեղյակ չեն նրան, ինչին տեղյակ են տողերիս հեղինակը և ուրիշներ:
Ինչպես նշել է Ռուսաստանի նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը, ՆԱՏՕ-ի երկրները գիտակցաբար դուրս են գալիս լարվածության նոր փուլ՝ հրահրելով ՈՒկրաինային շարունակել անիմաստ պատերազմը (անիմաստ ըստ Պեսկովի ներկայացրածի, կամ ՌԴ- ին հաղթելու առումով)։ Նրա խոսքով՝ դա անխուսափելիորեն կունենա իր հետևանքները և, ի վերջո, մեծ վնաս կհասցնի այն երկրների շահերին, որոնք գնացել են հակամարտության սրման ճանապարհով:
Մոսկվան բազմիցս ընդգծել է, որ սպառնալիք չի ներկայացնում Հյուսիսատլանտյան դաշինքի ոչ մի երկրի համար, սակայն անուշադրության չի մատնի իր շահերի նկատմամբ պոտենցիալ վտանգավոր գործողությունները: Ընդ որում, Պեսկովի հավաստմամբ, ՌԴ- ն բաց է մնում երկխոսության համար, բայց իրավահավասար հիմունքներով, իսկ Արևմուտքը պետք է հրաժարվի Եվրոպայի ռազմականացման ուղեգծից։
Բացառված չէ որ տարեվերջին կամ մյուս տարի ՆԱՏՕ-ն ստիպված լինի հրաժարվել իռլանդացի լրագրողի նշած քաղաքականությունից, նահանջել ՌԴ-ին ռազմավարական պարտության մատնելու հայտարարված նպատակից, սակայն դա կարող է տեղի ունենալ միայն ԱՄՆ-ի նախագահի պաշտոնում Դոնալդ Թրամփի ընտրվելու դեպքում: Ընդ որում, դեռ այնքան էլ պարզ չէ, թե Թրամփն ընտրվելուց հետո իրականում ինչ քաղաքականություն կվարի ուկրաինական հակամարտության, ՆԱՏՕ-ի՝ դեպի արևելք ընդլայնման և այլ խիստ կարևոր հարցերում, ինչի դիմաց ինչ կպահանջի ՌԴ-ից…
Ինչպես երեկ տեղեկացրեց ТАСС-ը, ՆԱՏՕ-ն մշակում է նորացված ռազմական պլաններ հաշվի առնելով ՈՒկրաինայում հակամարտության փորձը: Դրանք նախատեսում են, որ դաշինքին կպահանջվի 35- 50 լրացուցիչ բրիգադ՝ «Ռուսաստանի կողմից ենթադրյալ հնարավոր հարձակումը» հետ մղելու համար։ Այս մասին ավելի վաղ հայտնել է «Reuters» գործակալությունը՝ վկայակոչելով անանուն ռազմական աղբյուրին։
Վերջինի խոսքով՝ նման քանակի բրիգադների ձևավորումը, որոնցից յուրաքանչյուրը ներառում է 3-7 հազար զինծառայող, կարող է «լուրջ դժվարությունների» բախվել: Աղբյուրը հրաժարվել է լրացուցիչ տեղեկություններ տրամադրելու՝ վկայակոչելով դաշինքի նման ծրագրերի գաղտնի բնույթը:
ՆԱՏՕ-ում, իհարկե, շատ լավ գիտեն, որ Ռուսաստանը ՆԱՏՕ-ի վրա հարձակվելու նպատակ ու ծրագիր չունի, սակայն գնում են այդ քայլին՝ ունենալով այլ և նենգ նպատակներ, ինչպես նաև անտեսելով ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի զգուշացումը:
(շարունակելի)

Արթուր ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 18195

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ