Թուրքիայի ներքին և միջազգային դրությունը շարունակում է խիստ հակասական մնալ, և այդ տևական իրավիճակը ճգնաժամային երևույթներ է առաջ բերում համաշխարհային տնտեսության ու քաղաքականության մեջ: Թուրքիան ձգտում է դառնալ «Մեծ Մերձավոր Արևելքի» առաջատար պետություն, նշանակալի հաջողությունների է հասնում տնտեսական և սոցիալական ոլորտներում, կառուցում է «նոր» տարածաշրջանային քաղաքականություն, բայց շարունակում է կախում ունենալ ԱՄՆ-ի, ՆԱՏՕ-ի, Եվրամիության հետ հարաբերություններից և միջազգային ֆինանսական կազմակերպություններից:

Կայացած փաստ է այն հանգամանքը, որ Ռոբերտ Քոչարյանը հրահանգեց օլիգարխներին ինքնակազմակերպվել և մասնակցել քաղաքական գործընթացներին:

Հարվածը եկավ այնտեղից, որտեղից ամենաքիչն էր սպասվում: Օսկանյանն ու իր «ներքին հայրերը», դատելով Օսկանյանի ռեակցիայից, դա բացարձակ չէին հաշվարկել:

2012-ի տարօրինակ ամառը` ամեն օր արևի միջից եկող հորդառատ անձրևներով, որոնց հետքերը կես ժամում վերանում են: 2012-ի տարօրինակ ամառը` կապույտ երկնքի խաղաղության մեջ անլույս կայծակներով ու անձայն որոտներով:

Եվրոպական ՀՀՊ համակարգի շուրջ Մոսկվայի ու Վաշինգտոնի դիմակայության ձգձգվող սցենարը, որում ներգրավված են նաև ՆԱՏՕ-ի երկրները, որպես «տիտանների գոտեմարտի» շահագրգիռ վիճակագիրներ, ոչ միայն չի մոտենում հանգուցալուծման, այլև ավելի ու ավելի է անհաջող մելոդրամայի երանգներ ստանում։

Իրանը, գտնվելով փաստական, թեև մասնակի աշխարհաքաղաքական և աշխարհատնտեսական շրջափակման մեջ, ինչպես երբեք շահագրգռված է մի շարք ուղղություններում Հայաստանի հետ համագործակցությամբ, ինչը ներառում է նաև տարածաշրջանային անվտանգության հարցեր:

Քլինթոնն ու դիվերսիան միասին «եկան», միասին «գնացին»: Եթե Սիրիայում իրավիճակն այսքան լարված ու Ռուսաստան-Նահանգներ հարաբերություններն այսպես «վերաբեռնված» չլինեին, կարելի էր կարծել` գերտերությունները հայ-ադրբեջանական դիվերսիաների, շփման գծի «տաքացման» առնչությամբ ունեն այնպիսի «փակ» որոշում, ինչպիսին «կար» Վրաստանի, այն է` Օսիայի ու Աբխազիայի դեպքում:

Եվրոպա-թուրքական հարաբերություններում առավել կարևոր խնդիրը դարձյալ Թուրքիայի անդամակցությունն է Եվրամիությանը: Թեև մաքսատուրքերի մասին համաձայնագիրը և Եվրամիության ու Թուրքիայի միջև կնքված մյուս համաձայնագրերը համագործակցության և Եվրոպական ընկերակցության հետ հարաբերություններում առավելություններ ստանալու լայն հնարավորություններ են ընձեռում Թուրքիային, այդուամենայնիվ, այն ձգտում է Եվրամիության լիարժեք անդամ դառնալ:

Վերջերս աշխարհի լրատվամիջոցներում տեղ գտավ շատ հետաքրքրական և հեռուն տանող հետևություններով մի լուր: Ըստ այդմ, ինչպես հայտարարել է ՈՒկրաինայի էներգետիկայի և ածխարդյունաբերության նախարար Յուրի Բոյկոն, «ՈՒկրաինան Ռուսաստանին գազի համար վճարում է հինգ անգամ ավելի, քան այն արժե ԱՄՆ-ում», և, համապատասխանաբար, մոտ ժամանակներս Կիևն ամերիկյան իշխանությունների հետ քննության կառնի հեղուկ գազի ներմուծման հարցը:

Քլինթոնի տարածաշրջանային այցի ողջ սխեման բացահայտվեց Ադրբեջանում և Թուրքիայում: