Ուրեմն, սխալ ենք պայքարել

Քաղաքապետը ժամանակավորապես կասեցրեց ուղեվարձի բարձրացման որոշումը: Այնպիսի զգացողություն ունեմ, թե մեր երեխաները պայքարեցին մեր փոխարեն, մեր բաժին բեռը իրենք տարան` Երևանի փողոցներով բողոքի շշմելու ցույցեր անելով: Ինքնաբուխ, պոռթկուն ու, միևնույն ժամանակ, կազմակերպված: Մենք միշտ մեր բեռը փոխանցում ենք մեր սերունդներին: Ու սերնդե-սերունդ էդ բեռն ավելի ու ավելի է ծանրանում, անելիքը` բազմապատկվում- տասնապատկվում- հարյուրապատկվում: Ես ամաչում եմ իմ 16 տարեկան երեխայից, որ, 1988-ից էս կողմ պայքարել եմ, իսկ ինքը դեռևս անկատար ու չկայացած երկրի քաղաքացի է: Ուրեմն, լավ չեմ պայքարել: Ուրեմն, ճիշտ չենք պայքարել: Չեմ ուզում ասել` ինչ կարողացանք, էդ արեցինք, ոչ էլ անիմաստ ինքնամեղադրանքով զբաղվել: Բայց ինչ-որ բան ինչ-որ տեղ սխալ ենք արել:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ