Արժե՞, արդյոք...

Տեղի տալով ներքաղաքային տրանսպորտի ուղեվարձի բարձրացման դեմ մայրաքաղաքում հինգ օր շարունակված բողոքի, կարելի է ասել, զանգվածային շարժմանը, Երևանի ավագանու ԲՀԿ և «Բարև, Երևան» խմբակցությունների հակազդեցությանը, Երևանի քաղաքապետը հուլիսի 25-ի երեկոյան ժամանակավորապես կասեցրեց իր իսկ կայացրած 17.07.13 թ. N3660-Ա և N3661-Ա որոշումների կիրարկումը, հանձնարարելով կազմել մասնագետներից ու շահագրգիռ անձանցից բաղկացած հանձնաժողով, որը պետք է մի քանի ամսվա ընթացքում մեխանիզմներ մշակի վերանայելու Երևան քաղաքում մարդատար տրանսպորտի ուղեվարձի բարձրացման մասին որոշումը։ Ասել է` Երևանի հասարակության որոշակի խավերի համար նախատեսվում է սահմանել զեղչեր։ Մի կողմ թողնելով այն հանգամանքը, որ այսօր, փաստորեն, ավտոբուսներից ու երթուղայիններից օգտվում են միայն ուսանողներն ու իրոք անապահով խավի ներկայացուցիչները, փորձենք մեր լրագրողական տեսանկյունից մի նախնական հայացք նետել անապահովների խավի այն խմբերին, որոնք կարող են հայտնվել ստեղծվող հանձնաժողովի տեսադաշտում։

Եվ այսպես, ովքե՞ր կարող են հավակնել զեղչերի ¥մի ժամանակ անվճար երթևեկություն կար որոշակի կատեգորիաների համար, այսօր կկիրառվի՞ արդյոք դա, դժվար է ասել, մենք պարզապես կխոսենք անապահով խավերի մասին¤։ Առաջինը, իհարկե, պայքարի գնով արդեն իսկ այդ իրավունքը վաստակած ուսանողությունն է, հետո, երևի, դասի գնացող դպրոցականները ¥ապահովները հայրիկ-մայրիկների շքեղ մեքենաներով են դասի գնում¤։ Ապա գալիս են հաշմանդամները, կենսաթոշակառուները, ազատամարտիկները, «փարոսականները», քչից-մչից զինվորականներն ու ոստիկանները և լրջորեն գործազուրկները, գուցե և էլի ոմանք։ Ովքե՞ր մնացին` զանազան օֆիսների ծառայողներն ու մարկետների խեղճուկրակ հսկիչներն ու վաճառողները, դե, իհարկե, նաև քաղծառայողները։ Այս վերջինների ձեռքն էլ քարի տակ չէ, որովհետև նրանք հիմնականում վերը հիշատակված ամենաապահովվածների զավակներն են և ոտները գետնից կտրված կլինի։ ՈՒրեմն ի՞նչ, մնացին օրական 12-14 ժամ ստրկական աշխատանքի դիմաց մի երկու քոռ կոպեկ վաստակող վաճառողնե՞րը։ Բա արժե՞ այս, անշուշտ, կարիքավոր խմբին նեղը լծելու համար այսքան զոհեր տալ. ախր դուք «մարշրուտկա» չեք նստում, է՜, որ իմանաք, թե այդ օրերին ինչ էր կատարվում. իսկական մարտադաշտ էր ավտոսրահներում` է՛լ միկրոինֆարկտ, է՛լ նյարդային նոպաներ, է՛լ համատարած ծղրտոց ու գոռգոռոց։
Գուցե արժե՞ մտածել սրա մասին և եթե այդքա՜ն նեղն են մեր «գլխատեր» գծատերերը, թող հատուցման այլ աղբյուրներ գտնեն նրանց համար։ Միայն ձեռքներդ հեռու մեր իրոք խիստ կարիքավորների գրպաններից։ Այլապես...

Ֆելիքս ԵՆԳԻԲԱՐՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Ասպե­տա­կան դե­գե­րում­նե­րի ճամ­փա ան­ցած նկա­րի­չը
• Հեռագիրը
• Աֆրիկայից և Մերձավոր Արևելքից ներգաղթյալները հինգ տարի հետո Եվրոպայում կսկսեն կռիվ տալ իշխանության համար
• Աֆրիկայից Եվրոպա գաղթականների ներխուժումը ամերիկացի միլիարդատերերն են սարքել
• Մեր նախնիների հիշատակը պահանջում է վերադառնալ մեր արմատներին
• Հույն ձկնորսներ. «Թուրքիայում փախստականների փորը բացում, օրգանները հանում էին, իսկ մարմինները նետում չեզոք ջրեր»
• Հույն ձկնորսներ. «Թուրքիայում փախստականների փորը բացում, օրգանները հանում էին, իսկ մարմինները նետում չեզոք ջրեր»
• 1994 թվականի հրադադարի համաձայնագրի «հայրը» հայ-ադրբեջանական նոր պատերազմի պատճառների մասին
• Հաղթանակը նվիրեցին Հայաստանի և Արցախի սահմաններն անառիկ պահող հայ ռազմիկներին
• Երեք ոչ այնքան հայտնի փաստ մկրտության վերաբերյալ
• Բնակալի ձգողական ուժը
• Օսմանյան կայսրությունը` հանդուրժողության տիպա՞ր
• Լուսին Ենգիբարյանը` Easter seals «Lilies» համաամերիկյան գեղանկարչական մրցույթի հաղթող
• «Ես ինձ չեմ ստիպում գրել, տողերն իրենք են գալիս ու հարմարվում համակարգչիս էկրանին»
• Չարագործությունը և հանճարեղությունը
• «Եթե հրեաներն ու հայերը ապրել չսիրեին, մենք վաղո՜ւց չքացած կլինեինք երկրի երեսից»
• Գրախոսական չհամարեք
• «Հայկական լեռնաշխարհից ծնված ոգին»
• «Մոսկվայում, և ոչ միայն, մթնոլորտը հագեցած է հականերգաղթական տրամադրություններով»
• Աշխարհի նոր «Cosa Nostra»-ն (մաս 4-րդ)

Մեկնաբանություններ