ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

«Եթե երեխային ասում ես` կսովորես, կսովորես, մեկ ա, էշ ես մնալու, նա էշ էլ մնում է»

«Եթե երեխային ասում ես` կսովորես, կսովորես, մեկ ա, էշ ես մնալու, նա էշ էլ մնում է»
24.12.2012 | 14:31

Հայաստանում հանցագործությունների թիվը կրճատվել է մոտավորապես 25 տոկոսով, մոտ 50 տոկոսով էլ մանկական հանցագործությունների թվաքանակն է կրճատվել : Անցյալ տարվա 4000-ի դիմաց այս տարի անչափահասների կողմից գրանցվել է 17 հանցագործություն: Այդ առումով, սոցիոլոգ Ահարոն Ադիբեկյանը նշեց, որ ԱՊՀ երկրների շարքում մեր երկրի ցուցանիշները ցածր տոկոս են կազմում , որովհետև ՌԴ-ում բնակվող անչափահասները մեծ մասամբ դառնում են թմրամոլ, ծխող-խմող և ստիպված են լինում գողության դիմել:

«Ամեն երեխա, երբ հանցագործ է դառնում, նրա ճակատագրում բավականին լուրջ ճեղքվածք է առաջանում, ինչը հետագա կյանքում վճռորոշ դեր է խաղում: Պարոն Ծառուկյանը նույնպես դատված է եղել ժամանակին, և դա արդեն մեծ բիծ է նախագահ դառնալու համար»,-ասաց Ադիբեկյանը, խորհուրդ տալով ծնողներին վերահսկել սեփական երեխաներին` ո՞ւմ հետ է ընկերություն անում, ո՞ւր է գնում, ինչի՞ վրա է գումարը ծախսում և այլն: Հանցանք կատարած մարդիկ հետագայում չեն կարողանում նաև իրենց կյանքը դասավորել, ամուսնանալ, աշխատանքի
տեղավորվել:
Հանցագործների, թմրամոլների, սեռական շեղում ունեցողների երեք քառորդը, ըստ սոցիոլոգի, ծնողներ չեն ունեցել:
Հասարակական վերահսկողությունը նույնպես թուլացել է: Նախկինում, եթե միևնույն բակում ապրող մարդիկ ուշադիր, հետևողական և սրտացավ էին միմյանց երեխաների նկատմամբ, այսօր բացակայում է այդ երևույթը: Անչափահասների կողմից կատարվող հիմնական հանցագործությունը գողությունն է, խուլիգանությունը, ծեծ ու ջարդը:
Տասնչորս տարեկան հասակը անչափահասի «ասպետության» շրջանն է: Նա այդ փուլում պատրաստ է զոհաբերել իրեն հանուն ընկերության, հանուն գաղափարի և այլն: Երեխայի կարողությունների 85 տոկոսը ձևավորվում է ընտանիքում, 10-ը` բակում, 5-ը` դպրոցում: Ահարոն Ադիբեկյանը կոչ արեց դպրոցի վրա երբեք հույս չդնել: «Դպրոցն ուղղակի այն ասպարեզն է, որտեղ երեխան փորձարկում է իր ընտանեկան արժեքները և ինքնագիտակցման հիման վրա ձեռք բերած պատկերացումները: Հիմնականում ընտանեկան մթնոլորտն է ձևավորում նրան. «Եթե երեխային ասում ես` կսովորես, կսովորես, մեկ ա, էշ ես մնալու, նա էշ էլ մնում է»:


Հասմիկ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1378

Մեկնաբանություններ