Դուք ասում եք՝ մոռանա՞նք Եղեռնը

1915-ից ինձ բաժանում է բավական պատկառելի ժամանակահատված։
Իմ հայրական տանը չխոսելիք թեմա է եղել Եղեռնը, որին զոհ են գնացել հորս երկու եղբայրներն ու քույրերը։
60-ականներին էր։ Մի անգամ պետով ու ծետով հավաքվեցին, որոշեցին նամակ գրել «Հայրենիքի ձայն» խմբագրությանը։
Փնտրել։
Արձագանք չեղավ։

1973-ին տատս կնքեց մահկանացուն։
Վերջին բառերն էին․ «Էրեխե՜ք, էկեք հաց տամ»։
Կրկնում եմ՝ վերջին շնչում ասված բառերն էին, ու այդպես էլ խռով գնաց այս աշխարհից։

Նկարում պատկերված հեքիաթային տղան իմ արյան շարունակությունն է։
Նահատակվել է 2016-ի ապրիլյան քառօրյայում։

Թուրքեր ու թուրքածին լամուկներ, ես մինչև հիմա հորս երկու եղբորն ու երկու քույրերին եմ փնտրում, Աստծո գրեթե յուրաքանչյուր օր հավերժ իր տասնիննի մեջ մնացած իմ Վիտյայի հետ եմ զրուցում։

Դուք ասում եք՝ մոռանա՞նք Եղեռնը, թուրքի հետ հա՞ց կիսենք։
Դուք արեք։ Ձեր հացը ժահրով է շաղախված։
Իսկ ես հիմա, հենց հիմա, էս բարիլույսով բաժակ եմ բարձրացնում ու խմում Հայոց Բանակի կենացը։
Փառքդ շատ, հայ զինվոր, դու ես մեր ինքնության միակ ապավենը ու հենց դու ես երկիրը մաքրելու թուրքերից ու թուրքածիններից։

Մարտին Հուրիխանյան

Հեղինակի նյութեր

• Էս կողմերի արջը ես եմ
• Շարունակվող լեհական ընթերցումներ
• Մեր հայ-լեհական հարսանիքը
• Խորը ծալքէջերով դյութական Պոլիսը
• Ամեն տան մեջ ի՛ր կանթեղը պիտի վառվի
• Երեկ ես հանդիպել եմ․․․ ԱՍՏԾՈՒՆ
• Մայիս Մխիթարյանի Սողոմոն Թեհլիրյանը
• Լուսե սպասումների սեպտեմբեր
• Հուսանք
• Մի՛ մտեք այդ անեծքի տակ
• Մենք ենք, մեր անտարբերությամբ
• Եթե
• Եվ նորից արձանագրենք
• Մալխասը հաղթում է ու պահանջում Հայոց Եռագույնը
• Ալեքսանդրա Գրիգորյանի ֆանտաստիկ հաղթանակը
• Երբ մարտնչող անգրագիտությունն է կառավարում
• Ընթացքդ հարատև, «Փյունիկ»
• Մարդը զգուշացրել էր
• Գործելով սրիկայաբար
• Կացնին խեղճացնողն իր կոթն է

Մեկնաբանություններ