Այդպես էլ ապրեց իր ստեղծագործական ամբողջ կյանքը՝ հրաշալի օրինակ ծառայելով իր գործընկերներին և ուսանողներին

Սերգոյի ու Այդինի հետ մեր ուսանողական կյանքի մոսկովյան հատվածը (երեք տարի ԵՊՀ-ում, երեք տարի ՄՊՀ-ում) լի է եղել հույզեր առաջացնող դիպվածներով. նոր միջավայր էր, նոր ընկերներ: Փոքրիկ առիթն էլ վերածում էինք բարձր տրամադրություն առաջացնող միջոցառման: Հատկապես անմոռանալի են Սերգոյի նախաձեռնությամբ հանդիպումները մոսկվաբնակ հայ անվանի արվեստագետների, մշակույթի գործիչների, գիտնականների, կինոարտադրողների և դերասանների հետ: Նախանձելի նախաձեռնողականությամբ էր օժտված. ինքն էր ծրագրում հանդիպումը, ինքն էլ կազմակերպում էր այն՝ հաճախ առաջացնելով մեր զարմանքն ու հիացմունքը: Իսկական լրագրողի ջիղ ուներ: Մեր հանդիպումների մասին հրապարակումները լույս էին տեսնում Հայաստանի հանրապետական մամուլում: Մենք գրեթե մեկ տարի լուսաբանեցինք 1980 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերի նախապատրաստական շինարարական աշխատանքների ընթացքը Մոսկվայում: Յուրաքանչյուր շինհրապարակ թափանցելն ավելի դժվար գործ էր, քան հանրահայտ մի գործչի հետ հանդիպումը համաձայնեցնելը: Շինարարները մեզ այնքան էլ բարյացակամորեն չէին ընդունում, քանի որ մենք կարող էինք նկատել իրենց այս կամ այն բացթողումը և անզգուշաբար ներկայացնել մամուլում, իսկ համաշխարհային նշանակության այդ միջոցառման տանտերերի համար դա խիստ անցանկալի էր: Չմոռանանք՝ ԽՍՀՄ-ի միջազգային հեղինակության մասին էր խոսքը: Բայց Սերգոն հեշտ կոտրվողներից չէր. կգտներ շինհրապարակ մտնելու միջոցը, և, վերջապես, գործը գլուխ կգար: Այդպես էլ ապրեց իր ստեղծագործական ամբողջ կյանքը՝ հրաշալի օրինակ ծառայելով իր գործընկերներին և ուսանողներին: Քեզ ճանաչողները այդպիսին են հիշելու քեզ, իմ լավ ընկեր, իմ լավ բարեկամ:

Պետրոս ՍԱՐՈՒԽԱՆՅԱՆ

Լուսանկարում՝ Սերգո Երիցյան, Այդին Մորիկյան, Պետրոս Սարուխանյան,

Մոսկվա, 1979 թ.:

Մեկնաբանություններ