Այսօր Արցախի ողբերգությունը նորմալ մարդիկ վերագրում են Հայաստանի արևմտական հանրույթին, ի դեմս թուրք-բրիտանա-ամերիկյան գործակալական ցանցի` փաշինյան նիկոլի գլխավորությամբ:
Գիտությունը և դրանով պայմանավորված զարգացումը ուղղակի հետևանք է սեփական չիմացության ճանաչման, ճիշտ հարցեր բարձրացնելու և այդ հարցերին պատասխաններ փնտրելու:
Երևի նկատել եք՝ ամեն առիթով շեշտում եմ, որ պետություն չունենք և չենք ունեցել։ Արդեն 3 տասնամյակ նրա տեղը նեոգաղութային խղճուկ և ողորմելի գոյացություն է։ Սրանք զգացական գնահատականներ չեն, որոնք ես տալիս եմ բարկացած ժամերին։ Առավել քան սթափ գնահատականներ են։
Գործակալ Արաբատ «օմեգա» Միրզոևի հպարտություն-պնդմանը հակառակ, ես էլ պնդում եմ, որ. չկա՛ աշխարհում մի կառավարություն, որի ղեկավարն իշխանության գալուց հետո դիտավորյալ կազմաքանդի իր բանակը:
Նայում եմ միջազգային մամուլը, ու պարզ երևում է, թե ինչպես է մարտի դաշտում ուկրաինացիների անհաջողությունների ֆոնին օր-օրի փոխվում Զելենսկու նկատմամբ վերաբերմունքը։
Նոյեմբերի 5-ին ԱՄՆ-ում ընտրում են երկրի 47-րդ նախագահին, որի համար պայքարում են դեմոկրատական կուսակցությունից Քամալա Հարիսը և Հանրապետական կուսակցությունից Դոնալդ Թրամփը։