Թե ինչպե՞ս կոծկեցին «Սանիթեքի», այսպես կոչված, «ըմբոստությունը», և ինչպե՞ս լռեցրին այդ կազմակերպության բողոքը, այդպես էլ գաղտնի մնաց: Հիմա աշխատում է, ինչպես հայտնի է, առանց տրտնջալու, և ինչպես իրենք են ներկայացնում՝ բարեխղճորեն: Ավլում են փողոցները, խոսք չկա, բայց Երևանի էսթետիկ տեսքը չի պահպանվում հավուր պատշաճի: Ամենուրեք խզբզանքներ են, գրոց-ջնջոցի լղոզումներ, աղավաղված կոթողներ ու երիցս ապականված արձաններ:
Տարատեսակ՝ հանրահավաքներ են անցկացվում, վերջում աղտոտվում է շրջակայքը, արձանների վրա այլատառ մակագրություններ են հայտնվում, որոնք մաքրելու գործը անձրևի հույսին թողնելը աններելի անգործության մասին է վկայում:
Հետևողականություն է պետք՝ կանխելու և, որ գլխավորն է, մաքրությունն ապահովելու համար։ Չեմ կարծում, թե ձեզ դուր է գալիս, օրինակ, Թումանյանի արձանի վրա հայտնված անպարկեշտ մակագրությունը: Այս ամենին ուշադրություն չդարձնելը նույնն է, ինչ ճաշելուց հետո սեղանը հավաքել, բայց չսրբելը:
Հայկ ՍԻՐՈՒՆՅԱՆ