Հարգելի գեներալներ, կարծում եմ իսկական ժամանակն Է, որ դուք ձեր հագի կոստյումները հանեք ու կրկին և վերջնական հագնեք ձեր կոմուֆլյաժները և դուրս գաք առաջնագիծ. «В бой идут одни старики!» սկզբունքով:

Իմ ու շատերի համար Նիկոլ Փաշինյանը նոր բան չի ասել: Նա սրան երկար էր պատրաստվում:

Խոսքս ուղղում եմ բոլոր լրատվամիջոցներին. դուք չե՞ք հոգնել Նիկոլի մամուլի ասուլիսներին մասնակցելուց, լուսաբանելուց, քննարկելուց, սոցիալական ցանցերում այդ տաֆտալոգիաները, նույնաբովանդակ խոսքերը լցնելուց:

Հրեա բլոգեր Ալեքսանդր Լապշինի գրած տարօրինակ մտքերի ու Հայաստանում կասկածելի շրջագայությունների մասին ինձ հաճախ են տեղեկացնում մեր շատ հայրենակիցներ, բայց ես գերադասում եմ չարձագանքել այդ տղայի գործունեությանը։ Թեպետ ինքս 2017-2020թթ. ընթացքում շատ օգնել եմ Լապշինին, նրա ձերբակալման ընթացքում օգնել նրա ընտանիքին' հավատալով նրա անմեղությանն ու հայասիրությանը, բայց 2021-ի ամռանը արդեն ինձ համար պարզ էր Լապշինի տեսակն ու նպատակները' փողը բացում է բոլոր դռները։

Նիկոլն ինքը շատ ավելի մեծ կարծիք ունի մեր մասին, քան իրականությունն է:

Այլևս խոսելու,քննարկելու ու համոզելու բան չկա։ Փաշինյանն այսօր բաց տեքստով հայտարարեց 2018-ի իշխանափոխության թուրք-սորոսական շրջանակների ծրագիրը.

Հազարավոր ոստիկաններով պաշտպանված կապիտուլյանտը բռնաբարում է մի ողջ ժողովրդի անվտանգությունն ու խաղաղ ապագան:

Այդ ինչպե՞ս եղավ, որ տոտալիտար խորհրդային համակարգում (որը ևս գլոբալիզացիոն տարատեսակ էր) Խորհրդային Հայաստանի կրթական համակարգում ձևավորված

Երբ մենք վեր կանգնենք անձնական շահերի սահմանափակ ընկալումներից, ընդունենք, որ չպետք է թույլ տանք, որ մեր ընչաքաղցությունը բավարարելու գնով մեզ քողարկված կամ բացահայտ պատմություն, մշակույթ, վերջապես վարքագիծ թելադրեն, այնժամ կգիտակցենք, որ մենք կարող ենք ամուր կանգնել սեփական ոտքերի վրա և թելադրել այլոց։ ՈՒստի անհրաժեշտ է մշակել հազարամյակների համար նախատեսված, ամեն մանրուք հաշվարկած անասելի խորքային տեսլական, որն ուղղված կլինի ազգային ինքնության հուսալի երաշխավորմանը։ Իհարկե, կան հրատապ խնդիրներ՝ անվտանգություն ապահովող Արցախի անկախություն, ռազմագերիների շուտափույթ վերադարձ, Հայրենիքի համար զոհվածների և նրանց ծնողների նկատմամբ խորը հարգանքի ձևավորում, պետության ինքնիշխանության վերականգնում և այլն, սակայն ահռելի տառապանքով ձեռք բերվող բոլոր այս մեծ արժեքները կլինեն հեղհեղուկ, նվազ պաշտպանված, քանի դեռ չեն ձևավորվել խորքային հուսալի մթնոլորտ ապահովող հենասյունները։ Դրանց բացակայության դեպքում, միշտ էլ կարող է հայտնվել մեկը, որը ոչ միայն բոլոր այդ արժեքներից գրեթե անարգել կհրաժարվի, այլև խրոխտ կեցվածքով կհիմնավորի, որ դրանք միայն չարիք են։

Էս ամեն ինչը շատ հեռուն գնացող նպատակ ու վտանգավոր միտում ունի: