Վադիմ Կրասիկովին Ռուսաստան վերադարձնելով ու այդպես հարազատի ու հերոսի նման դիմավորելով, Պուտինն աշխարհին պարզ ասաց, որ ինքը չի կանգնի ոչ մի քայլի առաջ, որպեսզի պատժել տա Ռուսաստանի դեմ դուրս եկած ու ռուս զինվորներ սպանածներին։
Տարածաշրջանում հարատև խաղաղության հասնելու եզակի ճանապարհը Ադրբեջանի բռնակալության ներքո հեծեծող ժողովուրդների ապագաղութացումն է, ինչպես Բաքվում են սիրում ասել` «деколонизация»:
Ադրբեջանի նախագահ Ալիևն անընդհատ հոխորտում և ՀՀ-ի թրքամետ իշխանություններին «հիշեցնում» է, այսպես կոչված, «Արևմտյան Ադրբեջանի» մասին և պահանջում խորհրդային տարիներին հենց իրենց կողմից կազմակերպած տեղահանվածների վերադարձ և նրանց անվտանգ բնակության ապահովում...
Եթե Հայաստանում կան իրական արևմտյան քաղաքակրթության համակրողներ, ապա նրանք խորապես պետք է մտահոգվեին փաշինյանական&Co-ի «արևմտամետությունից», որովհետև այն, ինչ անում և քարոզում են սրանք, ամենաշատը մեզ հասցնելու է ռուսական ծայրագավառի...
Ինչպես իր մտերիմների շրջապատում սիրում էր ասել հռոմեացի հասարական-քաղաքական գործիչ Մարկոս Տուլիոս Ցիցերոնը՝ ռադիկալ ճշմարտություններն ասվում են ռադիկալ ձևով։
ԱՄՆ պաշտոնյաներին շնորհակալ պետք է լինենք՝ նրանք իրենց մտադրությունների մասին բաց տեքստով են խոսում՝ շատ հաճախ քարը-քարի վրա չթողելով մեր պսևդոարևմտամետների «վարդագույն» թեզերից:
ՍԴ-ն մերժել է Դավիթ Տոնոյանի գործով Վերաքննիչ դատարանի դիմումի հիման վրա գործի քննությունը, այլ խոսքով՝ Փաշինյանի «գրպանի» ՍԴ-ն «օրինականացրել» է նրա չհիմնավորված կալանքը:
Սյուռ է, երբ Հայաստանը ներկայացնող չեմպիոններին գնում են մրցումների ժամանակ «ոգևորելու» քաղաքական (և ոչ միայն քաղաքական) լուզեռները, անձնական հաճույքների և ինչ-որ վարկանիշ ձեռք բերելու համար պետական բյուջեն մսխող, պետությունը կործանող պատուհասները...
Սամուել Հանթինգթոնը չափազանց պարզ նկարագրել է քաղաքակրթությունների բախումը, և եթե սրան էլ ավելացնենք Պատրիկ Բյուքենենի հայտնի աշխատությունը, որն ուղղակի հենց մեր օրերի մասին է, ապա ամեն ինչ շատ ավելի ընկալելի կլինի։