Նոր Հայաստանի նախագԵն հրամանագիր է ստորագրել՝ ինչ-որ Բալասանյան Միսակի նշանակել է դեսպան Իրաքում: Բալասանյան Միսակը Բալասանյան Սամվելի զավակն է, որը ռեկորդներ գրանցեց Հայաստանի կուսակցություններին անդամակցելով.
Է՛լ ՕԵԿ, է՛լ ԲՀԿ, է՛լ ԱԺ փոխնախագահ` ԲՀԿ քվոտայով, է՛լ ՕԵԿ ֆրակցիայի ղեկավար, էլ եսիմինչ: Աշխատեց նաև Գյումրու քաղաքապետ:
Այժմ քաղաքապետը իբր նրա մարդն է, բայց Գյումրին ամբողջությամբ տրված է Փաշինյան Նիկոլի կուսակցությանը, իրենց արևին ՏԻՄ ընտրություններից հետո կոալիցիա են կազմել:
Հարցն այստեղ դեսպանի պաշտոնը չէ, նաև էական չէ այն, թե ինչպես մարդը կարող է յոլա գնալ բոլորի հետ: Ի վերջո, շատ տարբեր բաներ են Սերժ Սարգսյանն ու Փաշինյան Նիկոլը, շատ տարբեր են նրանց քաղաքականությունը և հանրային բարոյականությունը նրանց կառավարման ժամանակ, և այդ երկուսի օրոք բարգավաճելը իրոք կասկածներ է հարուցում: Հարցն այստեղ այն է, որ միսակատիպ տարրերը նույն վտանգն են ներկայացնում ազգի և պետության համար, Փաշինյան Նիկոլից կամ ցանկացած գրանտակերից պակաս վտանգավոր չեն:
Այսինքն, բալասանյանների և բարսեղյան լևոնների միջև տարբերություն չկա կործանարարության առումով:
Ավելին, առանց միսակատիպ տարրերի գործակալական ռեժիմը չէր կարողանա գոյատևել:
Ըստ այդմ, սրանց նույնպես պետք է նկատի ունենալ համազգային օստրակիզմի կամպանիա ծավալելիս, սրանք նույնպես պետք է պատասխանատվության ենթարկվեն և պատժվեն:
Պետք է գիտակցել այս պարզ ճշմարտությունը և ղեկավարվել դրանով:
Ժամանակն է քաղաքականությունը մաքրել կասկածելի անսկզբունքային կոմերսանտներից:
Եթե ժամանակին կանխվեր Բալասանյան Սամվելի քաղաքական կարիերան, այսօր, բնականաբար, չէինք ունենա այս խայտառակության շարունակությունը:
Արտյոմ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ