ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը չի փոխի վերաբերմունքը ուկրաինական ճգնաժամի նկատմամբ՝ հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Վաշինգտոնի սկզբունքային վերաբերմունքը ուկրաինական և նույնիսկ եվրոպական հարցերի նկատմամբ չի փոխվի այն առումով, որ Վաշինգտոնը միշտ կձգտի իր վերահսկողության տակ պահել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում ՆԱՏՕ-ամերձ և բուն ՆԱՏՕ-ի տարածքում»,- ընդգծել է նա։               
 

Ո՛վ մարդ­կա­յին ար­դա­րու­թ­յուն, թո՛ղ ես թք­նեմ քու ճա­կա­տիդ

Ո՛վ մարդ­կա­յին ար­դա­րու­թ­յուն, թո՛ղ ես թք­նեմ քու ճա­կա­տիդ
16.10.2020 | 00:10

Այ­սօր մեր քա­ջա­րի զին­վոր­նե­րը հե­րո­սա­բար պաշտ­պա­նում են մեր վա­ղե­մի հայ­կա­կան հո­ղը: Ար­դեն եր­կու շա­բա­թից ա­վե­լի է, ինչ մենք կռ­վում ենք բար­բա­րոս ցե­ղե­րի հոր­դա­նե­րի դեմ, ո­րոնց մար­դա­քա­նա­կը մի քա­նի տաս­նյակ ան­գամ գե­րա­զան­ցում է մեր թվա­քա­նա­կին: Կար­ծես քիչ է դա, նրանց են միա­ցել նաև իս­լա­միստ գրո­հա­յին­նե­րը Սի­րիա­յից: Ար­ցա­խի հան­րա­պե­տու­թյան նա­խա­գա­հի կո­չը տա­րած­քի կա­յու­նու­թյամբ շա­հագր­գռ­ված եր­կր­նե­րին՝ ստեղ­ծել հա­կաա­հա­բեկ­չա­կան կոա­լի­ցիա, մնաց օ­դում կախ­ված: Տա­րա­ծաշր­ջա­նի եր­կր­նե­րը՝ Ի­րա­նը, Ռու­սաս­տա­նը և փոքր-ինչ հե­ռու Չի­նաս­տա­նը, լավ են հաս­կա­նում, որ այս փոք­րիկ տա­րած­քի վրա, մի փոք­րա­թիվ ժո­ղո­վուրդ կռ­վում է Ի­րա­նի տա­րած­քա­յին ամ­բող­ջա­կա­նու­թյան հա­մար, Ռու­սաս­տա­նի, Չի­նաս­տա­նի տա­րածք­նե­րը ա­պա­գա­յում թուր­քա­կան հոր­դա­նե­րից հե­ռու պա­հե­լու հա­մար: Նրանք բո­լորն էլ լավ են հաս­կա­նում դա, բայց յու­րա­քան­չյու­րը, ել­նե­լով այ­սօր­վա իր ժա­մա­նա­կա­վոր շա­հից, վա­խե­նում է ծայ­րա­հեղ ռեակ­ցիոն մու­սուլ­մա­նա­կան պե­տու­թյուն Թուր­քիա­յից և լռում: Այ­սօր Էր­դո­ղա­նը հի­շեց­նում է Հիտ­լե­րին Մյուն­խե­նից ա­ռաջ: Քա­ղա­քա­կիրթ Եվ­րո­պան՝ շպար­ված կեղծ ի­դեալ­նե­րով, մար­դու ի­րա­վուն­քի ան­վան տակ Նա­վալ­նի է խա­ղաց­նում: Տի­կին Մեր­կե­լը այն­պես է սի­րա­հար­ված Նա­վալ­նուն, որ ա­ռաջ է մղում Ռու­սաս­տա­նի նկատ­մամբ սանկ­ցիա­ներ կի­րա­ռե­լու հար­ցը: Չմո­ռա­նանք, որ Մեր­կե­լի ե­րակ­նե­րում Բիս­մար­կի, Հիտ­լե­րի ա­րյունն է հո­սում: Մի Նա­վալ­նու ի­րա­վուն­քի հա­մար դե­մոկ­րա­տա­կան Եվ­րո­պան հա­նել են ոտ­քի, բայց կույր են ձևա­նում, չեն տես­նում հա­զա­րա­վոր մարդ­կանց, ան­գամ խա­ղաղ բնա­կիչ­նե­րի տրոր­վող ի­րա­վունք­նե­րը:


Արևմուտք, հան­գիստ թո­ղեք քնած ար­ջին, քա­նի դեռ ուշ չէ: Այ­սօր էլ Եվ­րո­պան այն նույն աշ­խար­հա­մասն է, ո­րի հաս­ցեին հայ մտա­վո­րա­կա­նի ա­սած խոս­քե­րը նո­րեն ար­դիա­կան են՝ ո՛վ մարդ­կա­յին ար­դա­րու­թյուն, թո՛ղ ես թք­նեմ քու ճա­կա­տիդ...
Փաս­տո­րեն մենք այ­սօր մե­նակ ենք դա­ժան թշ­նա­մու առջև: Մեզ պար­տադր­վել է այս պա­տե­րազ­մը: ՈՒ­րեմն ո՞րն է մեր ա­նե­լի­քը՝ կռ­վել մեր ֆի­զի­կա­կան գո­յու­թյու­նը պահ­պա­նե­լու հա­մար: Ա­ռա­ջին հեր­թին ի՞նչ է մեզ պետք: Անձ­նա­կան ու­սում­նա­սի­րու­թյուն­նե­րը բե­րել են նրան, որ ե­թե մեր ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան իշ­խա­նու­թյու­նը ա­պա­հո­ված լի­ներ Ղա­րա­բա­ղի եր­կին­քը, հա­վա­տա­ցած եմ, որ Գան­ձա­կը ¥Գյան­ջան¤ վա­ղուց գրա­ված կլի­նեինք: Մեր զոր­քե­րը չեն անց­նում գրո­հի հաս­կա­նա­լի պատ­ճառ­նե­րով: Չկա գրո­հող հետևա­կին պահ­պա­նող հո­վա­նո­ցը: Այդ հո­վա­նո­ցը շատ շտապ պետք է ձեռք բեր­վի: Գու­մար­նե՞­րը՝ ամ­բողջ հայ ժո­ղո­վուր­դը...


1956 թվա­կա­նին Մաոն ա­սաց. «Չին ժո­ղո­վուր­դը ա­ռանց փո­խա­նի կմ­նա, բայց կու­նե­նա սե­փա­կան ա­տո­մա­յին ռումբ»: Այ­սօր թող մենք էլ ա­ռանց փո­խա­նի մնանք, ա­ռանց ներք­նա­շո­րի մնան մեր մայ­րերն ու քույ­րե­րը, բայց մենք պի­տի ստեղ­ծենք Ղա­րա­բա­ղի օ­դա­յին հո­վա­նո­ցը: Պետք է ժո­ղո­վուր­դը տա իր վեր­ջին ու­նեց­ված­քը, ո­րին չեմ կաս­կա­ծում: Պի­տի մի­լիոն­ներ տան եր­կի­րը թա­լա­նած օ­լի­գարխ­նե­րը, մի­լիո­նա­նոց տներ կա­ռու­ցած հա­րուստ­նե­րը, նրանց կա­նայք պի­տի ի­րենց մատ­նե­րից ու պա­րա­նոց­նե­րից հա­նեն հա­զա­րա­վոր դո­լար­ներ ար­ժե­ցող ոս­կյա, ա­դա­ման­դե զար­դե­րը: Պե­տա­կան բո­լոր մի­ջոց­նե­րը պի­տի ուղղ­վեն բա­նա­կին: Ա­տո­մա­յին կա­յա­նի թա­փոն­նե­րը պի­տի ռում­բեր դառ­նան: Բայց թվար­կած­ներս հար­ցի ֆուն­դա­մեն­տալ լու­ծու­մը չեն: Ֆուն­դա­մեն­տալ լու­ծու­՞մը...
Մեր գեր­կազ­մա­կերպ­վա­ծու­թյունն է, որն էլ մեզ դուրս կհա­նի այս վի­ճա­կից:


Սոկ­րատ ՀՈՎ­ՍԵ­ՓՅԱՆ

Դիտվել է՝ 63618

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ