«Պայքարից, դժվարությունից վախեցողներից չեմ»

«Իրատես de facto»-ի զրուցակիցն է թիվ 23 ընտրատարածքի պատգամավորության թեկնածու ԿԱՐԵՆ ԲՈԹՈՅԱՆԸ

-Պարոն Բոթոյան, բոլորիս համար Ձեր անձը հետաքրքիր է մի շարք առումներով: Նախ` շատ երիտասարդ եք: Ապա` նոր եք մտնում քաղաքականություն: Հետո` ՕԵԿ-ում եք արդեն հինգ տարի, բայց Ձեզ առանձնապես չգիտենք: Մի խոսքով` պատմեք Ձեր մասին:

-Ծնվել-մեծացել եմ Վարդենիսում: Շատ սիրում եմ Վարդենիսը` իմ փոքրիկ հայրենիքը: Ապրում եմ և շարունակելու եմ ապրել այնտեղ` իմ երկրացիների կողքին: ՕԵԿ-ում եմ արդեն հինգ տարի, ու որ «երևում» եմ հիմա, դա ոչ թե իմ, այլ «հիմա տեսնողների» խնդիրն է: Կուսակցությունում, ինչպես երեկ, այնպես էլ այսօր և վաղը, իմ գործն եմ անում, ինչի արդյունքում էլ ՕԵԿ-ը որոշեց իմ թեկնածությունն առաջադրել թիվ 23 ընտրատարածքում:

-Պարոն Բոթոյան, Դուք անդամակցել եք ՕԵԿ-ին, երբ ՕԵԿ-ն ընդդիմադի՞ր էր, երբ բոլոր գործարարները լքե՞լ էին ՕԵԿ-ը, այո՞:

-Այո՛:

-Շա՜տ հետաքրքիր է. ինչո՞ւ:

-Հոգեհարազատություն կար` զուտ մարդկային տեսանկյունից: Քաղաքական առումով էլ` նպատակները, ծրագրերը նույնպես սրտամոտ էին: ՕԵԿ-ը, ըստ իս, ամենահետևողական կուսակցություններից մեկն է` սկսած մանր սոցիալական հարցերից մինչև ավելի լայն, գլոբալ հարցեր: Ես էլ (գոնե ինձ այդպես է թվում) բնավորությամբ հետևողական մարդ եմ: Գումարած այն հանգամանքը, որ Վարդենիսը և տարածաշրջանը սոցիալապես ամենաանպաշտպան տարածաշրջանն են Հայաստանում, իսկ ՕԵԿ-ի ծրագրերում սոցիալական խնդիրներն իսկապես շատ են կարևորվում, ընդ որում, ոչ թե հատվածաբար, միայն նախընտրական շրջանում, այլ մշտապես:

-Բոլոր դեպքերում, պարոն Բոթոյան, մարզը համարվում է ԲՀԿ-ական` մարզպետի կուսակցական պատկանելության պատճառով: Մարզը նաև սպեցիֆիկ է` իր ազգայնական-պահպանողական նկարագրով: Իսկ ահա ՕԵԿ-ը համարվում է եվրոպական տիպի կուսակցություն, օրերս էլ այն անդամակցեց ԵԺԿ-ին. ինչպիսի՞ն են ՕԵԿ-ի դիրքերը մարզում:

-Բավականաչափ ամուր: 10 հազար ՕԵԿ-ական ունենք, ովքեր պարզապես կուսակցական չեն, նրանք հավատավորներ են, որ կուսակցության շարքերում են երկար տարիներ, անցել են լուրջ պայքարի ուղի` չփոխելով իրենց հայացքները, մոտեցումները, հավատարիմ են մնացել ՕԵԿ-ին` անկախ նրանից` ՕԵԿ-ն իշխանությունո՞ւմ, թե՞ ընդդիմությունում էր:

-Կարեն, Դուք ընդամենը քսանինը տարեկան եք. հարկավորը պետք է հատուցել ՕԵԿ-ին` թե՛ համամասնական, թե՛ մեծամասնական ընտրակարգով այսքան թարմ արյուն ապագա պառլամենտ տանելու համար: Եվ այնուհանդերձ, ինչո՞ւ տասը հազար կուսակցականների մեջ ՕԵԿ-ը Ձեզ նախընտրեց:

-Հարցն ինձ չպետք է ուղղեք: Բայց, եթե անկեղծ, թերևս հաշվի է առնվել այն հանգամանքը, որ ես այստեղի խնդիրները շատ լավ գիտեմ և անցնող հինգ տարիներին զբաղվել եմ այդ խնդիրների համակարգմամբ, լուծմամբ և կապն իմ ու մեր բնակչի, հիմա արդեն` ընտրողի հետ, շատ սերտ է եղել ու այդպիսին էլ կմնա, անկախ նրանից` ես կընտրվե՞մ, թե՞ ոչ:

-Որ ընտրվեք, օրենսդրական հարցերի ո՞ր բլոկով եք զբաղվելու: Այսպես ասած` ո՞ր հանձնաժողովին եք անդամակցելու:

-Կարծում եմ` սոցիալական հարցերի: Իհարկե, մեր տարածաշրջանի համար անչափ էական են նաև անվտանգության խնդիրները, որովհետև սահմանամերձ գոտի է, այնուհանդերձ, ոչ թե պաշտպանության և ներքին գործերի, այլ հատկապես սոցիալական ուղղվածությամբ աշխատանքներում եմ ինձ առավելապես տեսնում: Բանն այն է, որ տարածաշրջանում Ղարաբաղից եկածները շատ շատ են, մեզանում իրար են միանում թե՛ քաղաքական, թե՛ արտքաղաքական (Ղարաբաղի մեր հարևանների հետ հարաբերությունների), թե՛ սահմանամերձ գոտու և թե, բնականաբար, սոցիալական խնդիրները, որոնք էլ համակարգված ուշադրություն ու լուծում են պահանջում: Բոլոր դեպքերում նախընտրելին սոցիալական բլոկն է:

-Քարոզարշավն ի՞նչ ֆորմատով եք իրականացնում:

-Առայսօր դահլիճային հանդիպումների ֆորմատն ենք կիրառել: Սևանի տարածաշրջանի մանկավարժների, նախադպրոցական հիմնարկների աշխատակիցների հետ ենք արդեն հանդիպել, հանդիպումներ են տեղի ունենալու բոլոր կոլեկտիվների հետ, որից հետո արդեն ֆորմատը կփոխվի:

-Ինչպե՞ս են անցնում հանդիպումները. ի՞նչն է Ձեր մեջ ընտրողին «գերում». երիտասարդությո՞ւնը, թե՞…

-Գուցե և այո. երիտասարդությունը: Վերևում Դուք նկատեցիք, որ երիտասարդությունն ՕԵԿ-ի բրենդներից մեկն է. տարիներ առաջ, երբ ես տեսնում էի, թե ինչպես են մեր տատիկ-պապիկները գրկում-ողջագուրվում Արթուր Բաղդասարյանի հետ` հարազատ որդու պես, ինձ շատ լավ էի զգում: Թող անհամեստ չթվա, նրա նկատմամբ այդ ջերմությունն այսօր մեր բնակչությունը փոխանցում է ինձ, ինչն էլ, ի դեպ, շա՜տ պարտավորեցնող է:

-Է՜, պարոն Բոթոյան, տատիկ-պապիկները բոլորի՛ն են համբուրում. և՛ Սերժ Սարգսյանին, և Գագիկ Ծառուկյանին, և նույնիսկ Լևոն Տեր-Պետրոսյանին. նրանք սիրո՜ւմ են դա անել:

-Չէ՛, կա մի առանձնակի բան, որ հողն ու ջուրն են «բերում»:

-Իսկ հնարավո՞ր է` Դուք հայտնվեք պառլամենտում ու իրենց մոռանաք. դե մե՜ծ քաղաք, մե՜ծ պառլամենտ. ամեն օր` «Իշտոյանին եք տեսնելու, կոսմոնավտին»:

-Բացառվում է:

-Ինչո՞ւ:

-Նախ` իմ էությամբ այդպիսին չեմ: Հետո էլ ասացի` կուսակցությունն այլ սկզբունքների տեր է. ՕԵԿ-ը ժողովրդի պուլսն զգացող կուսակցություն է, իսկ դա հնարավոր է մեկ բանի շնորհիվ` նրանից չհեռանալու:

-Ասում են` «կոնկուրենտները» Ձեր նախընտրական պաստառների հախից գալիս են:

-Պոկում են, այո: Բայց ոչինչ, ես պայքարից, դժվարություններից վախեցողներից չեմ: Պաստառները պոկելով շատ բանի չես հասնի: Էլ չեմ ասում, որ այդ քայլով ինձ են ավելի շատ օգուտ տալիս, այն առումով, որ նախ` ցույց են տալիս, որ իրենք թույլ են, երկրորդն էլ` ժողովրդին էլ նման բաները դուր չեն գալիս:

-Բավականին լուրջ պայքար է ընթանում այստեղ. թեկնածուներից ո՞ւմ եք համարում Ձեր հիմնական մրցակիցը:

-Բոլորին էլ, բայց ՕԵԿ-ն ու ես հաղթելու ենք` ժողովրդի աջակցությամբ:

-Կարո՞ղ եմ ճակատային հարց տալ: Չար լեզուներն ասում են` Ձեզ շատ հետաքրքիր, իմ գնահատումներով` բավականին հաճելի էքսցենտրիկություն ունեցող «մարդ» է (չասեմ` պաշտոնյա) աջակցում, այո՞:

-Չար լեզուների ասածներին երբե՛ք մի հավատացեք: Ես եմ, իմ ժողովուրդն է, իմ կուսակցությունն է: ՈՒրիշը չկա:

-Ճիշտ եք ասում, որ պետք չէ չար լեզուներին հավատալ, որ հավատանք, «կփոխվենք»: Բայց դե, չար լեզուները համ էլ ասում են, որ ՀՀԿ-ն «տակից» Ձեզ է աջակցում. նույնիսկ խոսակցություն կա, որ ՀՀԿ-ի «թևերից» մեկը փորձել է «թև» առնել ու գալ էստեղ, «կոնկուրենտ ֆիրմային»` ԲՀԿ-ի ներկայացուցչին բարձրաձայն աջակցություն ցույց տալու, «կանխվել» է:

-Ես ՀՀԿ-ի որոշումները չգիտեմ. ՀՀԿ-ի որոշումները չեմ կարող մեկնաբանել: Իսկ ընդհանրապես, ԲՀԿ-ի հետ էլ եմ շփվում, ՀՀԿ-ի հետ էլ. երկու կուսակցություններում էլ լավ ընկերներ ունեմ:

-Կարո՞ղ է ԲՀԿ-ն իր ձայները Ձեզ տա:

-….

-Ո՞ր կուսակցությունը մարզում առաջատար կլինի։

-Դժվար է ասել, բայց, ըստ ամենայնի, ՀՀԿ-ն:

-Ինչո՞ւ:

-ՈՒժեղ կուսակցություն է: Որքան էլ ասվում է` մարզը ԲՀԿ-ինն է, այնուհանդերձ, ՀՀԿ-ն այստեղ բավականին ուժեղ արտահայտված թիմ ունի, քաղաքապետներ, համայնքների ղեկավարներ ունի, ինչը նույնպես լուրջ գործոն է: Բացի այդ, ՀՀԿ-ն կուսակցություն է, որն իր հետևից գնացող մեծ թիմ ունի: Բոլորը գիտեն` մարզերում, էլ առավել` սահմանամերձ շրջաններում, իշխանության նկատմամբ որքան էլ նեգատիվ մոտեցում լինի, բնակիչն իր պաշտպանությունը, սպասումները կապում է իշխանության, կոնկրետ դեպքում և այս պահին` կոալիցիոն ուժերի, առաջին հերթին ՀՀԿ-ի, ՕԵԿ-ի, ԲՀԿ-ի հետ:

-Ի՞նչ եք խոստանում Ձեր ընտրողին և ի՞նչ եք իրականում անելու:

-Ոչ ոսկե սարեր. խոստանում եմ միայն այն, ինչի հնարավորությունը, կարողությունն ունեմ անելու: Առաջին հերթին` մարզի կենսամակարդակը բարձրացնել: Մի մեծ ու ցավոտ հարց թերևս բոլոր, բայց մեր սահմանամերձ մարզում առավելապես առկա է. շրջում ես գյուղերով ու տեսնում, որ երիտասարդներ չկան, արտագաղթել են, պետք է ամեն կերպ կանգնեցնել այդ «երթը»:

-Ցանկությունը մի բան է, կոնկրետ քայլերով հարցը կարգավորելը` մեկ այլ: Ի՞նչ եք անելու կոնկրետ:

-Մեր մարզը հիմնականում գյուղատնտեսական է։

-Օրհնելո՞ւ եք դաշտերը` լրագրողներիս էլ հետը:

-Հումորն ընդունված է. «աջակցելով» օրհնողներին և օրհնվողներին` շարունակեմ ու ասեմ, որ ծրագրեր ունենք գյուղատնտեսական նոր ճյուղեր հիմնելու, այգեգործությունը զարգացնելու:

-Ձեր այս կլիմայական պայմաններո՞ւմ:

-Ինչո՞ւ ոչ: ՈՒնենք գյուղեր, որտեղ հնարավոր է: Ինչն էլ կստեղծի նոր աշխատատեղեր: Այգեգործությունը զարգացնելուն զուգընթաց` մթերող գործարաններ կկառուցվեն, ինչպես նաև կաթնամթերքի վերամշակմամբ զբաղվող նոր կենտրոններ, որպեսզի մեր բնակիչն ստիպված չլինի թողնել իր տունն ու երկիրը:

-Անցնենք Ձեր հաջորդ «նոու-հաուին». մինչ քաղաքական և լրագրողական «տուսովկան» անվերջ քննարկում էր Ձեր և Սերգեյ Մանուկյանի «կապը»` քաղաքականության «գետնին վրա», Դուք շատ արագ վերցրիք «մարտահրավերը» և այն նետեցիք հարկավոր ուղղությամբ. այն է` նույն Սերգեյ Մանուկյանի` Ձեր աներոջ ուղղությամբ, ասելով` «ինքը» կապ չունի, այդ Դուք եք գալիս. ինչպես կասեր «Ժառանգությունը»: Ձեզ ներեցի՞ն դրա համար:

-Եթե ուզում եք անկեղծ, ապա նա ամենավերջում իմացավ, որ ՕԵԿ-ն իմ թեկնածությունն առաջադրել է, որպես պատգամավորության թեկնածուի:

-Ե՞վ:

-Ողջունեց:

-Բա չասա՞ց` ո՞նց կլինի առանց ինձ հետ խորհրդակցելու, «որդի՛ս»:

-Երբե՛ք: Ես ունեմ իմ ընտանիքը: ՈՒնեմ իմ կյանքը, ուր որոշումները ես եմ կայացնում:

-Պարոն Բոթոյան, իսկ Դուք եղե՞լ եք Ձեր աներոջ տանը:

-Բնականաբար:

-Ես չե՜մ եղել. շատերն ասում են` էդպիսի տանը հնարավոր չէ ապրել. սիրտդ կնեղվի, շունչդ կկտրվի. ռոկոկոն Ձեր ժանրո՞ւմ է: Ձեր տո՞ւնն էլ է ռոկոկո ոճում:

-Իմ տունը շատ սովորական տուն է:

-Ավելի մոդե՞ռն:

-Ոչ էլ մոդեռն. իր համար տուն է:

-Իսկ եթե պարտվեք, շա՞տ կտխրեք:

-Համոզված եմ, որ հաղթելու եմ:

-Համոզմունքի աղբյուրն «ո՞վ» է:

-Ժողովուրդը: Միայն ժողովուրդը: Եվ միայն ժողովուրդը:

Զրույցը`

Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԻ

Մեկնաբանություններ