Երկրապահների շարքերում ի սկզբանե խրամատի ու վառոդի, հողի ու արյան հոտը առած մարդիկ են եղել։
Անձամբ ճանաչել ու ճանապարհ եմ անցել նրանց հետ:
Հետո ամեն ինչ հարամվեց, հասավ էնտեղ, որ էսօր Տավուշում «երկրապահ»-ը ձեռք է բարձրացնում իր Հող ու Ջրին, իր Հիշողությանը Տեր կանգնող ՀԱՅ շինականի, ՀԱՅ գյուղացու վրա:
Աստված անպատիժ չի թողի ո՛չ մի ուրացում, ո՛չ մի դավաճանություն։
Սպարտակ ՂԱՐԱԲԱՂՑՅԱՆ