Այն, ինչ իրականացնում է Նիկոլ Փաշինյանը` տարածաշրջանում խաղաղության դարաշրջանի բացման, խաղաղության օրակարգի հաստատման, խաղաղության պայմանագրի կնքման նպատակով, սահմանագծում և սահմանազատում չէ, այլ՝ գրեթե երեքուկես տարի շարունակվող սողացող կապիտուլյացիա։ Նախկինում Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարում էր, որ միջազգային հանրությունը պահանջում է մի փոքր իջեցնել Արցախի կարգավիճակը, 2022թ․ հոկտեմբերի 6-ին Պրահայում, չգիտես, թե ինչի դիմաց, Արցախը ճանաչեց Ադրբեջանի մաս, առանց սահմանազատման ու սահմանագծման Սյունիքից տասնյակ կիլոմետրերով տարածք , Գորիս-Կապան ճանապարհի 21 կիլոմետրը հանձնեց Ադրբեջանին, հրաժարվեց կռվել Սև լճի 30 տոկոսի, սարերում գտնվող ձյունապատ դիրքերի համար, հիմա էլ Տավուշի սահմանագոտում նախկինում ադրբեջանական 4 գյուղերի տարածքներն է մտադիր հանձնել ու Ադրբեջանի կողմից պատերազմով է վախեցնում ոսկեպարցիներին։ Եթե Ադրբեջանը Հայաստանում դեսպան ունենար, նա այդքան եռանդով, որքան Նիկոլ Փաշինյանը, չէր կարողանա առաջ մղել Ադրբեջանի շահերը։ Արարատ լեռից հրաժարվելը, սահմանադրություն փոխելու մտադրությունը, կամավոր ատեստացիայի խրթին հարցերով հանրակրթական դպրոցների ուսուցիչներին նսեմացնելը, բուհերն ավերելը, ակադեմիական քաղաքի «նյուվասյուկիական» ծրագիրը, հանուն հայրենիքի զոհվածների փոխարեն հարկատուներին հերոս հռչակելը, Հայ առաքելական եկեղեցու վրա պարբերաբար հարձակումները նույն՝ հակահայ «օպերայից» են։
Ոսկան Սարգսյան