Տարիներ շարունակ գլուխ արդուկողների մի շրջանակ, դեմքի կիսահիմար արտահայտությամբ, համոզում էր, թե իբր Արցախի դիմաց Ռուսաստանը ցանկանում է Ադրբեջանին բերել ԵԱՏՄ։ Առավել «հաջողակներն» անգամ Ադրբեջանը ՀԱՊԿ-ի անդամ էին համարում, իբր, Ալիևը իր համաձայնությունն արդեն տվել է։ Ու էս հիմարությունները տարածվում էին տարոնչախոյանական տեխնոլոգիաներով։
Իսկ ես ասում էի հետևյալը.
1. Ադրբեջանը երբեք չի անդամագրվի ռուսական ռազմաքաղաքական և տնտեսական նախագծերին, քանի դեռ նման քայլի նրան չի դրդում Թուրքիան։ Նույնիսկ մեկ դար առաջ Ադրբեջանի խորհրդայնացումը(1920 թ. ապրիլի 28) եղավ այն բանից հետո, երբ երկու օր առաջ` ապրիլի 26-ին, փակվեց Սևրի պայմանագիրը նախապատրաստող Սևրի կոնֆերանսը։
2. Այսօր Թուրքիան շարունակում է հանդիսանալ արևմտյան ռազմաքաղաքական բլոկի առանցքային դերակատար և Ադրբեջանին ռուսական ճամբար մղելու որևէ դրդապատճառ չունի։
3. Արցախի կորուստն, ընդհակառակը, նվազեցնում է Ռուսաստանի կշիռը ոչ միայն Անդրկովկասում, այլև մշուշոտ դարձնում ինտեգրացիոն հեռանկարները Կենտրոնական Ասիայում։ Ղազախստանի ղեկավարության վերջին շրջանի հայտարարությունները սրա վկայությունն են։ Փոխարենը, էականորեն աճում է Թուրքիայի դերակատարությունը թե՛ Կովկասում, թե՛ Կենտրոնական Ասիայում։
Ու այ հենց էդպես տարոնչախոյանական տեխնոլոգները հիմարացրել են հասարակությանը ու երկիրը հասցրել էս վիճակին։
Գարեգին Պետրոսյան