«Խնդրում եմ ապրելու հնարավորություն տալ արցախցիներին»,- ասում է Սարգսյան Սերժը, դիմելով Բայդենին, Մակրոնին և Պուտինին:
Ինչո՞վ է տարբերվում Սարգսյան Սերժի դիրքորոշումը պաշտոնական Երևանի դիրքորոշումից:
Կարծում եմ՝ ոչնչով: Ավելին՝ պաշտոնական Երևանը նմանօրինակ դիրքորոշումը փորձում Է քողարկել, Սարգսյան Սերժը՝ ոչինչ չի թաքցնում:
Ստացվում է, որ Հայաստանում, Արցախի խնդրի շուրջ, իշխանությունը ոչ միայն չունի ընդդիմախոս, այլև՝ հիմնական «ընդդիմախոսների» հետ ունիսոնի մեջ է:
Մասնավորապես՝ Արցախի խնդրի շուրջ Քոչարյան Ռոբերտը բազմաբովանդակ լռում է, իսկ Սարգսյան Սերժը միայն «խնդրում է ապրելու հնարավորություն տալ արցախցիներին»:
Այլևս, Արցախի խնդրի շուրջ, Փաշինյան Նիկոլից բողոքելու տեղ չկա:
Վերջինիս բերեցին, հաղթեցրին, պարտեցրին, նորից հաղթեցրին:
Այժմ համապարփակ պարտությունն են մեղմացնում: Սա է գծած ճանապարհային քարտեզը:
Փաշինյան Նիկոլ, Քոչարյան Ռոբերտ,
Սարգսյան Սերժ...
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ
Կոլաժը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)