Փուլային փաթեթը նախատեսում Էր` Ղարաբաղը պահպանում է իր ՊԲ-ն, ուժային բոլոր կառույցները, պետության ատրիբուտները, ընտրովի մարմինները

Այսօրվա դիրքից նայելով, այնքա՜ն, այնքա՜ն պարզ ու ցցուն է երևում, թե 1997-ին, ՀՀ Առաջին նախագահ Լևոն Տեր Պետրոսյանը ինչպես էր սրիկայաբար ծախում Արցախը:

ՈՒ այսպես:

1997 թ. դեկտեմբերին,ՄԽ համանախագահները Հայաստանին, Լեռնային Ղարաբաղին ու Ադրբեջանին ներկայացրեցին «ԼՂ կոնֆլիկտի լուծման փուլային տարբերակը»:

Մի շարք վերապահումներ անելով, նախագահը սա համարեց ընդունելի տարբերակ:

Նա առաջարկված տարբերակում անմիջապես տեսավ իր երազանքի, Ղարաբաղը ծախելու հիմնական դրույթները:

ՈՒ այսպես՝ թվենք դրանք:

*Արցախը, այն ժամանակ դեռ ԼՂ, իր շուրջ որպես անվտանգության գոտի հանդիսացող 7 շրջաններից Ադրբեջանին էր հանձնում 3 շրջան:

Դրա դիմաց, Ադրբեջանն իր զորքերը շփման գծից հետ էր քաշում 10-15 կմ:

Այդ հետ քաշված տարածքներում տեղակայվում էին ՄԱԿ-ի մանդատ ունեցող միջազգային ուժեր, բացառությամբ թուրքականի:

Հետ վերադարձված շրջանները ապառազմականացվում էին:

Այդտեղ վերաբնակեցվող ադրբեջանցիների հասարակական կարգը պահպանելու համար թույլատրվում էր յուրաքանչյուր 1000 ադրբեջանցի բնակչի հաշվով ունենալ թեթև զինված մեկ ադրբեջանցի ոստիկան:

Անիծվես դու՝ նախագահ, նման առաջարկն ընդունելի համարելու համար:

Սա դեռ ծաղիկն է ծախելը, ուտելիս է ախորժակը բացվում սկզբունքով՝

ևս երկու ադրբեջանական շրջան հետ է վերադարձվում« երբ Ադրբեջանը հետ կվերադարձնի ռուսական «Կոլցո» օպերացիայի արդյունքում մեզանից խլված ու Ադրբեջանին տրված Շահումյանի շրջանն ու Գետաշենի ենթաշրջանը:

Զարմանում եմ ուղղակի, այդ մարդը ո՜նց ամոթից չի վառվելնման հակահայկական գործարքի գնալիս:

*Մյուս երկու շրջանները`Լաչինի շրջանն ու Քելբաջարի շրջանը, կվերադարձվեին այն դեպքում, երբ Ադրբեջանը կճանաչեր Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակը:

Այդ քսու գործարքի ամենաեղկելի հոդվածը, որ ֆիքսվել է, Լևոն Տեր Պետրոսյանի հետևյալ բանաձևումն էր.

-ԼՂ կարգավիճակը, երբ էլ այն կորոշվի, չի կարող ունենալ ավելի ցածր կարգավիճակ, քան ԼՂ-ն ունի ներկա պահին:

Մեղա՜ քեզ, Տե՛ր, այսպիսի անլուր ստորություն աշխարհը չի տեսել:

Այնուհետև Փուլային այդ զզվելի փաթեթը նախատեսում

Էր, որ Ղարաբաղը պահպանում է իր ՊԲ-ն, իր ուժային բոլոր կառույցները, իր պետության ատրիբուտները, իր ընտրովի մարմինները:

Լեռնային Ղարաբաղը կարող է անդամակցել ՄԱԿ հովանու ներքո գործող միջազգային կառույցներին:

Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության երաշխավորը դառնում է ՄԱԿ Անվտանգության Խորհուրդը:

Բայց սա դեռ քիչ էր:

Առաջին նախագահը, որպեսզի Ղարաբաղ ծախելու պրոցեսը դարձնի անշրջելի,

ստորաբար գտավ նաև տնտեսական բաղադրիչ:

Միայն պատկերացրեք ՝

Բաքու-Ջեյհան նավթամուղը պիտի անցներ Ղարաբաղով ու Հայաստանով, որի համար, որպես տրանզիտի վճար, Հայաստանը ստանալու էր 860 միլիոն

դոլար, երբ մեր բյուջեն 380 թե՞ 400 միլիոն էր:

Այ սա էլ դարձավ վերջին կաթիլը, որ հայրենասեր հայերը էլ չհամբերեցին, հավաքվեցին Երևանում «Կինոյի տանը», և Լևոն Տեր Պետրոսյանին հռչակեցին պարտվողական, հող ծախող, հայտարարեցին, սթե ստոր ձեռքերդ հեռու՛ մեր պատմական հայրենիքից:

Անգամ հայտարարեցին օրենքից դուրս ու որոշում ընդունեցին Առաջին նախագահին ու իր շրջապատի մարդկանց կախել առաջին իսկ պատահած ծառերից:

Փա՜ռք ձեզ, «Կինոյի տան» հավաքի մասնակիցներ: Ձեր անունները հատ-հատ, ոսկե տառերով են գրելու սերունդները:

Չլինեիք դուք, հիմա այսօրվա փառապանծ Արցախը չեինք ունենա:

Փա՜ռք ձեզ, որ վիժեցրեցիք Առաջին նախագահի ազգակործան ծրագիրը ...

Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ