-
29.09.2016|
10:55
Պարզվում է՝ Թբիլիսիում վրացի ազգայնականների կողմից օրերս թուրքական սրճարան-ռեստորան-խանութները ավիրվել, ջարդուփշուր են արվել, որովհետև վաղ առավոտից Թբիլիսիի Աղմաշենեբելի պողոտայում այդ օբյեկտներից թուրքական երաժշտություն է լսվել: Թուրքական մուղամների բարձր ձայնը վրդովվեցրել է ազգայնականներին, որովհետև այդ օրը եղել է աբխազական զորքերի կողմից Սուխումը գրավելու սգո տարելիցը:
Իրոք հետաքրքիր են այս վրացիները:
-
27.09.2016|
15:45
Արդեն մի քանի օր է՝ Հանրայինի ռաբիս երգարվեստի պրոպագանդմանը նվիրված (ի՜նչ ամոթ է) 6/8 հաղորդման շուրջ խոսակցություններ են գնում: Ասում-խոսում են, բայց ոչ մի արձագանք ու արդարացում չկա կամ ինձ չի հանդիպել:
-
22.09.2016|
17:23
Հանրապետության Անկախության 25-ամյակին նվիրված զորահանդեսը առավել քան տպավորիչ էր, և կարելի է ասել, որ այն շատ հարցերի պատասխան տվեց: ՈՒ՝ ոչ միայն հարցերի:
-
21.09.2016|
12:23
Այսօր իմ եղբայր Արթուրի տոնն է, ով թողեց իր Պոլիտեխնիկ ինստիտուտն ու 92-ին կամավոր գնաց։ Այսօր իմ դասընկերներ Վահագնի ու Արսենի տոնն է,ովքեր զոհվեցին դեռ 19-ը չբոլորած։ Այսօր իմ մորաքույրների մինուճար որդիներ զինվոր Ռուդիկի ու հրամանատար Բորիկի տոնն է, ովքեր կյանքը զոհասեղանին դրեցին հանուն մեր հայրենիքի լինելիության։
-
17.09.2016|
13:43
Տաքսու վարորդ — Էս խեղճ երեխեքին բերել են էս անձրևի տակ, սոված-ծարավ պառադ են անում։
Ես — Ի՞նչ գիտես սոված են։
-
15.09.2016|
13:38
Ահագին մտածել եմ, թե ինչ է նշանակում ներել մարդուն: Դա առաջին հերթին ներողին է հարկավոր՝ անհանգստություններին ու սպասումներին վերջ տալու, սեփական հոգում հավասարակշռություն հաստատելու համար:
-
10.09.2016|
10:40
Սա ես չեմ ասել: Ասել են ինձնից առաջ ու ինձնից իմաստունները, զորօրինակ, գերմանացի հրապարակախոս Վոլֆգանգ Գուստը: Սույն միտքը վկայում է բոլոր ժամանակներում ինչպես անմեղության կանխավարկածի, անհատականությունների, այնպես էլ ճակատագրի ընդհանրականության առանձնահատկության մասին:
-
08.09.2016|
14:32
Եթե վարչապետի (կառավարության) հրաժարականը հանրությանն իր դժգոհությունից շեղելու նախընտրական քայլ է` առաջիկա խորհրդարանական ընտրություներին ընդառաջ, ապա մեծ սպասումներ չպետք է ունենալ:
-
05.09.2016|
13:56
Ես միշտ չեմ հասկացել ցլամարտերը երկրպագողներին, փողոցով կատաղած ցլերի առջևից վազողներին, առավել ևս՝ գլադիատորական և դաժանությամբ հագեցած մարտերը, գլխատման, ինկվիզիցիայի, խարույկին հրկիզման տեսարանները նայողներին, դրանցով հրճվողներին, այդ ամենն արդարացնողներին: Գուցե այդ դաժանությունները նայելը մարդկային էակին բնորո՞շ է:
-
04.09.2016|
11:34
«Ապակե քաղաքը» նոր էր հրատարակել, իր ուրախությունն իր հետ նշում էինք։ Օղին, գինին, մյուս տարատեսակ խմիչքների հետ միասին՝ մեր ջահելության խենթաշար պարիսպը չէին կարողանում փշրել: