Քանի դեռ կա Ռուսաստան պետություն, Հայաստանի համար շահեկան է լինելու ԵԱՏՄ անդամությունը

ԵՄ-ին անդամակցելու խորհրդարանական դեմարշը Հայաստանի` ԵՄ անդամության հետ կապ չունի։ Սա դեմոնստրատիվ ակնարկ է Ռուսաստանին`

1. Ընդունել 2018 թ. «հեղափոխության» քաղաքական տրամաբանության շարունակությունն այնպես, ինչպես պրոցեսի շահառուներն են դա ցանկանում տեսնել։

2. Փոխել հայ-ռուսական հարաբերություններում, այսպես կոչված, առաջին ջութակի դեր կատարող ընդդիմադիր քաղաքական ուժին կամ ուժերին։ ԵՄ դրոշով խորհրդարանում բեմականացված միջոցառմանը զուգահեռ, այսպես կոչված, ընդդիմադիր սեգմենտից հնչող հայտարարությունները, թե Սրբազան շարժումը դարձրեց «Դիմադրություն-2», թե իբր չհայտարարեց, որ նախկիններին վերադարձ չի լինելու և այլն, նույն պրոցեսի փոխլրացնող բաղադրիչներ են։

3. Չպնդել 2020 թ. նոյեմբերի 9-ի եռակողմ համաձայնագրի իրացման անհրաժեշտությունը` ընդունելով, այսպես կոչված, խաղաղության արևմտյան օրակարգի իրացման անխուսափելիությունը։

Հ.Գ. Ինչ վերաբերում ԵՄ-ին անդամակցելու իրական հավանականությանը, Հայաստանի պարագայում այն հավասար է զրոյի։ Ոչ թե նրա համար, որ գործընթացի հիմքում անլուրջ ուժեր են, ոչ թե նրա համար, որ նույն Թուրքիայի ու Վրաստանի համար ԵՄ-ին անդամակցելը տասնամյակներ շարունակ մնում է որպես անիրականանալի երազանք, այլ նրա համար, որ Հայաստանի աշխարհագրությունն ու տնտեսության ռազմավարական կառուցվածքն է այդպիսին. քանի դեռ կա Ռուսաստան պետություն` իր տնտեսական ինտեգրացիոն շահերով, Հայաստանի համար շահեկան է լինելու ԵԱՏՄ անդամությունը։ Այլ բան է կապերի դիվերսիֆիկացիայի ձգտումը և հավանականությունը, բայց սա էլ ցանկացած պարագայում նախատեսելու է ԵԱՏՄ-ի հետ կապված շահերի հաշվառում։ Հակառակը հնարավոր չէ։

Գարեգին Պետրոսյան

Մեկնաբանություններ