Կարող է երկրի ղեկավարը չլինել կատարյալ տնտեսագետ, ռազմական գործիչ, դիվանագետ կամ էլ պետական կարևորության այլ ոլորտների խորագիտակ... Բայց երկրի ղեկավարը պարտավոր է ունենալ կառավարման այնպիսի որակներ և համապատասխան պատրաստվածությամբ օժտված արհեստավարժների թիմ, որոնց շնորհիվ ունակ կլինի սառնասրտորեն ընդունել պետությանը նետված ցանկացած մարտահրավեր և արժանապատվորեն դուրս գալ անելանելի թվացող իրավիճակներից:
Դժբախտաբար, Հայոց պետականությունն այսօր ոչ միայն չունի այդպիսի ղեկավար, այլև ունի ամենօրյա ստերով ու մանիպույատիվ մեթոդներով դյուրահավատ զանգվածներին զոմբիացնող մի բախտախնդիր, որն իր նմաններից կազմված <<թիմով>> երկիրը համառորեն տանում է կործանման:
Այսքանից հետո ամենևին չեմ զարմանա, եթե ամենամոտ ապագայում երկրի ԶՈւ Գլխավոր շտաբի պետի թափուր պաշտոնը վստահվի այն գեներալին, ով հանդիսացել է 44-օրյա պատերազմում կրած մեր պարտության գլխավոր մեղավորներից մեկը: Չեմ զարմանա, քանզի այդպիսիները, փոխանակ կանգնեն դատարանի առաջ, ճակատագրի հեգնանքով կամ արժանանում են հերոսի կոչման, կամ առաջխաղացման կարգով նշանակվում ավելի բարձր պաշտոնի, կամ էլ՝ երկուսը միասին:
Հ.Գ. Մենք ունեցել ենք ավելի դժվար վիճակներ, քան այսօր ունենք, բայց կարողացել ենք հաղթահարել, քանի որ Երկիրը կառավարել և պաշտպանել են ազգային արժանապատվությամբ օժտված արհեստավարժներն ու ուժով խաղաղություն պարտադրող դյուցազունները: