Վլադիմիր Պուտին, կամ՝ անվերջ իշխանություն

Մարտի 10-ին Պետդումայի ընդունած լրացումները Սահմանադրության մեջ թույլ են տալիս ՌԴ նախագահին ևս երկու նախագահական ժամկետով աշխատել: Նրա լիազորություններն ավարտվում են 2024-ին: Հանուն «կայունության» ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը (67 տարեկան), որ իշխանության է արդեն 20 տարի, ապահովեց ևս 16 տարվա իշխանություն: Մարտի 10-ին ՌԴ Պետդուման ձայների մեծամասնությամբ (450-ից 380-ը) ընդունեց սահմանադրական փոփոխություն, որը թույլ է տալիս նախագահին քվեարկվել ներկա ժամկետի ավարտից հետո, որ ավարտվում է 2024-ին, ևս երկու ժամկետով: Այս բարեփոխմանը դեռ պետք է հավանություն տա Սահմանադրական դատարանը, իսկ հետո ընտրողները, որ հրավիրված են «ժողովրդական քվեարկության» ապրիլի 22-ին: Ոչ այս, ոչ այն գործընթացը խոչընդոտ չէ պարոն Պուտինի համար, որ վերահսկում է իշխանության բոլոր լծակները և թույլ չի տալիս որևէ իրական ընդդիմություն: Եթե այս պայմանները կատարվեն, դա կդառնա պատմական մասշտաբի իրադարձություն և թույլ կտա Վլադիմիր Պուտինին Ռուսաստանը գլխավորել Իոսիֆ Ստալինից երկար ու հեռանալ 83 տարեկանում, ավելի ծեր, քան Լեոնիդ Բրեժնևը: Միայն քչերը, օրինակ, Ֆիդել Կաստրոն, որ Կուբան ղեկավարել է 49 տարի և Ռոբերտ Մուգաբեն, որ Զիմբաբվեում իշխել է 37 տարի, կարող են պարծենալ ավելի մեծ նվաճումներով:

Ինչպես իսկական ժամագործ, Վլադիմիր Պուտինը սլաքը դնում է 0-ի վրա, զրոյացնում է նախագահական ժամկետները, հենց այդ արտահայտությունն ընտրեց նախագահի շրջապատը: Հունվարի 15-ին հայտարարելով սահմանադրական փոփոխությունների մասին, պարոն Պուտինը մի քանի հիպոթեզներ առաջադրեց, այդ թվում՝ խորհրդարանի ուժեղացման ու Պետական խորհրդի ստեղծման, որը կարող է ինքը գլխավորել: Եվրոպայում հիշեցին Նազարբաևի մոդելը, որ այդպես է կոչվում Ղազախստանի նախագահի անունով, նա նախագահի պաշտոնը զիջեց նոր նախագահին, բայց պահպանեց պետական համակարգում պաշոնը: Եթե մենք հասկանում ենք, որ մարդը, որ կարող է Վլադիմիր Պուտինին թվալ իրավահաջորդի լավագույն թեկնածու, արդյունքում ինքը Վլադիմիր Պուտինը լինի, ռուս փորձագետները իրականում հասկացել են, որ անհնար է ժողովրդավարության պայմաններում պատկերացնել, որ պարոն Պուտինը կբավարարվի ծայրապաշտոնով: Նա գտնվում է կենտրոնում և կենտրոնում էլ պետք է մնա: Կենտրոնացնելով իր ձեռքում ավելի շատ իշխանություն: Պուտինի իշխանության նոր փուլում նա ունի երկու խնդիր: Առաջինը ուղղված է ռուս ժողովրդին: Պարոն Պուտինը կողմ է կայունության ու անվտանգության՝ պնդելով սահմանադրական բարեփոխումը: Ռուսաստանը, ասում է նա, բավականաչափ հեղափոխություններ արդեն ապրել է: Բայց հեղափոխության հականիշը ստագնացիան է, հասկացություն, որով հաճախ բնութագրում են Բրեժնևի աղետալի դարաշրջանը: Խրված կոռուպցիայի, կոնֆորմիզմի, նավթի վաճառքի մեջ՝ ռուսական տնտեսությունը պարոն Պուտինի կառավարման ընթացքում ոչ մի անգամ աճ չի գրանցել: Եթե նա վերջապես վճռել է օգտագործել կուտակած պահուստները, որ ներդնի հանուն քաղաքացիների բարեկեցության, միայն այն պատճառով, որ բախվել է իր վարկանիշի անկմանը: Նա նախ պետք է բարեփոխի կաթվածահար համակարգը, եթե ցանկանում է ներդրումների պտուղները տեսնել: Երկրորդ խնդիրը վերաբերում է Ռուսաստանի գործընկերներին: Բոլորը ձգտում են Մոսկվայի հետ հարաբերությունների բարելավման: Պարոն Պուտինը պատասխանում է շրջափակելով Ուկրաինային, կիբեռպատերազմներին, Սիրայի խաղաղ բնակիչների ռմբակոծությանը վերաբերող հարցերը՝ ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում վետոներով, 20-րդ դարի պատմությունը վերախմբագրելով: Օտարերկրյա պետությունների ղեկավարները, նաև նախագահ Էմանուել Մակրոնը, ծրագրել էին մայիսի 9-ին Մոսկվայում լինել՝ 1945-ի հաղթանակի 75-ամյակի առիթով, հիմա պետք է նկատի ունենան, որ ամրապնդելու են դիկտատորի իշխանությունը, որ թագադրվելու է դրանից 2 շաբաթ առաջ տարօրինակ պլեբիսցիտով:
Le Monde

Հ.Գ. The Wall Street Journal-ը գրում է՝ Ռուսաստանի դիկտատորը պատրաստվում է իշխանության մնալ 80-ից հետո էլ: Վլադիմիր Պուտինը մաքրեց ճանապարհը, որ իբրև նախագահ տոնի իր 83-ամյակը: Ոչ ոք ու ոչ մի տեղ չզարմացավ: Ինչու՞ ոչ: եթե ժողովուրդը համաձայն է ցար Պուտինին: Ու եթե համաձայն էլ չէ, Ռուսաստանին պետք է «կայունություն»:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ