Հայաստանում շարունակում են «հեղափոխություն խաղալ», թեև աշխարհը տեղում կանգնած չէ
08.10.2019 | 00:29
Սեպտեմբերի 24-ին համաշխարհային հասարակությանը հայտնի դարձավ, որ աշխարհի տարբեր երկրների սիոնիստական լոբբիի ազդեցությամբ ԱՄՆ-ին ու Իսրայելին առայժմ հաջողվում է «հակաիրանական նոր ճակատի» կազմակերպումը։ Այդ եզրակացությանն ենք հանգում, երբ իմանում ենք, որ Մեծ Բրիտանիան, Ֆրանսիան և Գերմանիան, այնուամենայնիվ, ճնշման տակ «հանձնվել» են և հանդես են եկել Պարսից ծոցում ԱՄՆ-ի հնարավոր ռազմական գործողության օգտին։ Նրանք նաև առանց ապացույցների Իրանին մեղադրեցին Սաուդյան Արաբիայի նավթային օբյեկտների վրա հարձակման մեջ։ Այդ երեք եվրոպական երկրների կողմից Իրանին ուղղված կոչը՝ «համաձայնել համաշխարհային պետությունների հետ միջուկային ու հրթիռային ծրագրերի և տարածաշրջանային անվտանգության հարցերի գծով նոր բանակցությունների», Թեհրանում հարուցեց և՛ ծիծաղ, և՛ վրդովմունք։ ԱՄՆ-ի պետքարտուղար Մայք Փոմփեոն շնորհակալություն է հայտնել եվրոպացի դաշնակիցներին իրենց ընդհանուր դիրքորոշման համար։ Ըստ նրա՝ դա կամրապնդի դիվանագիտությունն ամբողջ աշխարհում։ Իսկ ես կարծում եմ, որ ԱՄՆ-ի, Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի և Գերմանիայի այդպիսի ենթարկվողական վարքը (Իսրայելի նկատմամբ) կարող է միայն մեծացնել համաշխարհային լուրջ պատերազմի սպառնալիքը։ Ոչ պակաս հետաքրքիր նրբերանգ է այն, որ եվրոպացիները որոշեցին Իրանի դեմ հանդես գալ այն բանից հետո, երբ Թեհրանն ազատ արձակեց մինչ այդ կալանված անգլիական առաջին նավթանավը։
Բայց նախ՝ եվրոպական երկրների հերթական ստորությունը Իրանի արձագանքի մասին։ Իրանի ԱԳ նախարար Ջավադ Զարիֆը հայտարարել է, որ ինչ-որ պայմաններ առաջ քաշելուց առաջ Թեհրանի եվրոպացի գործընկերները պետք է կատարեն իրենց պարտավորությունները Իրանի հետ 2015 թ. հուլիսին կնքված «միջուկային գործարքի» գծով։ Նա ընդգծել է, որ Իրանը բացառել է համաշխարհային տերությունների հետ նոր համաձայնագրի գծով բանակցությունների հնարավորությունը։ «CBS» ալիքով Զարիֆը հայտարարել է. «Ոչ, ես համոզված չեմ, թե մենք կարող ենք խուսափել պատերազմից։ Ես համոզված եմ, որ մենք չենք սկսի պատերազմը, և ով էլ այն սկսի, չի լինի նա, ով այն կավարտի»։ Նա ավելացրել է, որ Իրանը պատրաստ է թույլ տալու, որ միջազգային քննիչների խումբը հետաքննի հարձակումները և պարզի մեղավորին։ Բայց ասել է, որ քննիչները պետք է լինեն «անաչառ»։ «Նրանց թույլ տվեք անել դա, որովհետև նրանց անհրաժեշտ կլինի հրաշք՝ դրանում Իրանին մեղադրելու համար»,- ասել է Զարիֆը։ Այնուհետև նա Անգլիայի վարչապետին խորհուրդ է տվել Թեհրանին մեղադրելու փոխարեն դադարեցնել զենքի մատակարարումները Սաուդյան Արաբիային։ Իրանի նախագահ Հասան Ռոհանին դատապարտել է սաուդյան «Aramco» ընկերության վրա հարձակումների մասին եվրոպացիների անհիմն մեղադրանքները և հերթական անգամ հաստատել, որ Նյու Յորքում ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի հետնաբեմերում ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփի հետ որևէ սեպարատ բանակցություն չի լինելու։
Արտահայտվել է նաև Ռուսաստանը։ ՌԴ արտաքին հետախուզության ծառայության (ԱՀԾ) տնօրեն Սերգեյ Նարիշկինը հայտարարել է, որ Սաուդյան Արաբիայի նավթային օբյեկտների վրա հարձակումների համար անապացույց մեղադրանքներն անթույլատրելի են, և Մոսկվան վճռականորեն դատապարտում է Իրանի հասցեին արվող անապացույց մեղադրանքները։ Նա ավելացրել է, որ «այդ գործողությունների հեղինակ կարող են լինել մեկ, երկրորդ, երրորդ պետություն, շարժում կամ էլի ինչ-որ ուժ»։ Նարիշկինի ասածը ծանրակշիռ ապտակ է ԱՄՆ-ի, Իսրայելի, Սաուդյան Արաբիայի, Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի և Գերմանիայի իշխանություններին. չէ՞ որ աշխարհի ամենահզոր հետախուզություններից մեկի ղեկավարը ոչ միայն պարզապես պաշտպանել է Իրանին, այլև թափանցիկ կերպով ակնարկել է, որ հարվածները կարող էին կատարել նույն ամերիկացիները, քանի որ ԱՄՆ-ը շատ արագ դարձավ այն երկրներից մեկը, որոնք իրենց նավթով լրացրին համաշխարհային շուկայում սաուդյան նավթի պակասած քանակը։ Ես չեմ կասկածում, որ վերոնշյալ երկրները, ինչպես նաև նրանց հատուկ ծառայությունները, որոշ ժամանակ լուռ մնացին հենց ՌԴ ԱՀԾ-ի տնօրենի հայտարարությունների պատճառով։ Չինաստանը նույնպես պաշտպանել է Իրանին և դատապարտել Արևմուտքի անհիմն մեղադրանքները Թեհրանի հասցեին։ Մի խոսքով, համաշխարհային քաղաքականության հերթական «բևեռները» դարձել են էլ ավելի հստակ։
Նկարագրված իրադարձություններից ու փաստերից հետո, սեպտեմբերի վերջին մոտ, Հայաստանը, ինչպես և ամբողջ աշխարհը, ստացավ ներկայիս աշխարհաքաղաքականության ամենագլխավոր հարցի պատասխանը։ Այն շատ վաղուց էր սպասվում, և մենք մշտապես բացահայտ գրում էինք, որ աշխարհում ձևավորվում են համաշխարհային նորագույն բևեռներ։ Հայաստանի գրեթե բոլոր ԶԼՄ-ներն օգոստոսին հայտնեցին, որ հաստատ որոշում է ընդունվել Պարսից և Օմանի ծոցերում Իրանի և Ռուսաստանի համատեղ ռազմածովային զորավարժություններ կատարելու մասին։ Այդ մասին պայմանավորվածությունը կայացել է հուլիսի վերջին Իրանի ՌԾՈՒ հրամանատար, դերծովակալ Հոսեյն Խանզադիի Մոսկվա այցի ժամանակ։ Սեպտեմբերի 2-ին տեղեկությունները պաշտոնապես հաստատեց Իրանի արտգործնախարար Ջավադ Զարիֆը. «Մենք Ռուսաստանի հետ համատեղ ռազմական զորավարժություններ ենք անցկացնելու Հնդկական օվկիանոսում։ Գուցե այլ երկրներ նույնպես շահագրգռված լինեն միանալու այդ զորավարժություններին»։ Ինչպես նկատում ենք, պարոն Զարիֆն ընդլայնել է ապագա համատեղ զորավարժությունների տարածքը։ Եվ ահա տեղեկություններ են եկել, որոնք շշմեցրել են ԱՄՆ-ին, Եվրոպային ու Իսրայելին։ Ինչպես նախատեսել էր Իրանի ԱԳՆ-ի ղեկավարը, կա մի երկիր, որը միանում է իրանա-ռուսական ռազմածովային զորավարժություններին։ Այդ մասին աշխարհին հայտնել է իրանական «Fars News» գործակալությունը։
Չենք տանջի ընթերցողներին. Իրանի ԶՈՒ գլխավոր շտաբի միջազգային դեպարտամենտի ղեկավար Մոհամադ Շալտուկին հայտարարել է. «Շատ շուտով, Իսլամական հեղափոխությունից հետո առաջին անգամ, մենք ռազմածովային համատեղ զորավարժություններ կանցկացնենք Ռուսաստանի և Չինաստանի հետ Հնդկական օվկիանոսի հյուսիսային մասում և Օմանի նեղուցում»։ Ընդ որում, նա նշել է, որ նշյալ շրջանները համարվում են միջազգային ջրեր, և ընդգծել է. «Զորավարժությունների նպատակները մի քանիսն են, այդ թվում՝ ռազմական ու մարտավարական փորձի փոխանակում»։ Հատկանշական նրբերանգ. այդ հայտարարությունն արվել է հենց այն օրը, երբ Թեհրանում բացվել է «ավար վերցված» անօդաչու թռչող սարքերի (ԱՕԹՍ) ցուցահանդեսը։ Բացման արարողությանը ներկա են եղել Իրանի ԻՀՊԿ-ի հրամանատար, բրիգադային գեներալ Հոսեյն Սալամին և կորպուսի բազմաթիվ բարձրաստիճան ներկայացուցիչներ։ Ցուցադրանմուշների մեջ եղել են. ամերիկյան Desert Hawk I/III, RQ-11A Raven, RQ-7 A Shadow 200, RQ-4 Sentinel, Sean Eagle, Aerosonde, MQ-18 Pretador A, անգլիական Phoenix և իսրայելական Hermes 200 ԱՕԹՍ-ներ։ Ծրագրի «մեխն» է եղել հունիսի 20-ին Պարսից ծոցի վերևում խփված ամերիկյան RQ-4 Global Hawk ԱՕԹՍ-ի ցուցադրումը։ Եվս մեկ անգամ հիշեցնեմ. քանի որ այդ ցուցահանդեսը կազմակերպվել է ԻՀՊԿ-ի նախաձեռնությամբ, ապա աշխարհը գործ ունի Իրանի գերագույն գլխավոր հրամանատար, այաթոլահ Սեյեդ Ալի Հոսեյնի Խամենեիի ուղղակի հրամանի հետ, որովհետև իրանական Սահմանադրությամբ հենց նա է միանձնյա ղեկավարում ԻՀՊԿ-ը։
Վերը նշվածն ակնբախորեն վկայում է, որ մոլորակն արդեն «հեռացել» է միաբևեռ աշխարհից, որտեղ գլխավոր դերն էին խաղում ԱՄՆ-ը և ՆԱՏՕ-ն։ Ի դեմս Ռուսաստանի, Չինաստանի և Իրանի ռազմանավերի ու ծովայինների՝ աշխարհն իր աչքով տեսնում է Եվրասիայի միավորված ՌԾՈՒ-ի նախատիպը։ ՈՒ քանի որ այդ երկրների ՌԾՈՒ-ի կազմում պարտադիր կերպով կան ռազմածովային դեսանտի, ինչպես նաև ռազմածովային հետախուզության (այսինքն, հատուկ գործողությունների կազմավորումների) զորամասեր ու միավորումներ, ապա աշխարհը գտնվում է Ռուսաստանի, Չինաստանի և Իրանի ռազմածովային դեսանտայինների ու հետախույզների ջանքերի (անվտանգության ոլորտում) հավանական միավորման նախօրյակին։ Հայտը չափազանց պարզ է. առաջատարություն, հետո նաև գերիշխանություն Հնդկական օվկիանոսում, այնուհետև՝ Հնդկական օվկիանոսի ջրատարածքի ողջ շրջակայքում, իսկ դա նշանակում է՝ Մերձավոր Արևելքում, Կովկասում, Միջին Ասիայում և այլն։ Հաշվի առնելով Եվրասիայի նշյալ պետությունների լայն աշխարհագրությունը՝ դժվար չէ ենթադրել, որ հնարավոր է Եվրասիայի միավորված ՌԾՈՒ-ի սերտ համագործակցությունը նաև Խաղաղ օվկիանոսի ջրատարածքում։ Այսինքն, աշխարհի կեսը հաստատ կընդգրկվի։ Տա Աստված, որ սպասվելիք հեռանկարային աշխարհաքաղաքական իրադրությունն արդեն այս օրերից սկսեն հաշվի առնել Հայաստանի իշխանությունները, չէ՞ որ մենք էլ (աշխարհագրորեն) Եվրասիա ենք, ոչ թե Եվրոպա։ Առավել ևս՝ ոչ Ամերիկա և անգամ՝ ոչ Աֆրիկա, թեև Աֆրիկայում Չինաստանի և Իրանի «ձեռքերն» արդեն ներկա են. Չինաստանը ռազմածովային բազա ունի Ջիբութիում, իսկ Իրանը՝ ինչ-որ պայմանավորվածություններ ՀԱՀ-ի հետ։ Վաղը-մյուս օրը Հայաստանն ու մյուս երկրները ստիպված կլինեն անմիջականորեն տեսնելու Իրանի, Ռուսաստանի և Չինաստանի բոլոր «ուժայինների» համագործակցությունն ու փոխգործակցությունը։ ԱՄՆ-ում արդեն ամեն ինչ հասկացել և անհանգստացել են։ Հենց այն օրը, երբ Իրանը հայտնեց եռակողմ ռազմածովային զորավարժությունների մասին, ԱՄՆ-ի նախագահ Թրամփը հայտարարեց, որ 2019-ի նոյեմբերին, պատմության մեջ առաջին անգամ, կկայանան ԱՄՆ-ի և Հնդկաստանի համատեղ զորավարժությունները։ Նա ընդգծեց, որ «Վագրի հաղթահանդեսը» կոչված զորավարժություններում իրենց երկրները «ռազմական համագործակցության տպավորիչ առաջընթաց կցուցադրեն»։ Հատկանշական է, որ մեկ տարի առաջ, 2018 թ. վերջին, Հնդկական օվկիանոսում ընթացան համատեղ ռուս-հնդկական «Ինդրա-2018» զորավարժությունները։ Այն ժամանակ էլ պայմանագիր կնքվեց Հնդկաստանին C-400 ԶՀՀ-ների մատակարարումների մասին, որոնք Ռուսաստանը պետք է ավարտի մինչև 2023 թ.։ Հայաստանը չունի ռազմածովային նավատորմ, բայց պետք է շահագրգռված լինի Հնդկական օվկիանոսում իրադարձությունների ապագա զարգացման տրամաբանությունը հասկանալու հարցում։
Որպեսզի տպավորություն չստեղծվի, թե հեղինակը չափազանց շատ է տարվում արտաքին քաղաքականությամբ, ես կանդրադառնամ մեր հայկական գործերից մեկին։ Դիտավորյալ չեմ վերլուծի վարչապետի ընտանիքի այցը Նյու Յորք և նրա ճառը ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայի նստաշրջանում։ Ներեցեք, բայց ոչ հեռավոր անցյալում նույն ՄԱԿ-ում և՛ Ռոբերտ Քոչարյանի, և՛ Սերժ Սարգսյանի ելույթները շատ ավելի բովանդակալից էին։ Բայց ահա Արցախի անկախության նկատմամբ հերթական, ընդ որում, տխմարագույն, ոտնձգությունը բաց չեմ թողնի։ Բոլոր սոցցանցերում սեպտեմբերին այն լուրն էր տարածվում, որ Անկախության օրվա տոնակատարությունների ժամանակ Գյումրիում (ի սկզբանե՝ «մերժիզմի» և «իմքայլիզմի» այդ միջնաբերդում) ոմն ծանծաղամիտ անհատ Արցախի Հանրապետության նախագահ Բակո Սահակյանին ողջունել է «Հայաստանի Հանրապետության Արցախի մարզի մարզպետ» արտահայտությամբ։ Սեպտեմբերի 23-ին հիմարության այդ դրսևորմանն արձագանքեց նույնիսկ մոսկովյան «Ռեգնում» գործակալության գլխավոր խմբագիր, ՌԴ նախագահի աշխատակազմի վարչության երբեմնի անդամ Մոդեստ Կոլերովը։ Ահա նրա կարծիքը. «Դատարկաբանություն և արհամարհանք. ահա թե ինչ կա ԼՂՀ-ի փոխարեն Փաշինյանի ու նրա Միրզոյանի հավանությանն արժանացած «Հայաստանի Արցախի մարզի» հետևում։ Եթե դա չլիներ դատարկաբանություն և արհամարհանք, ապա նրանք Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության մեջ վաղուց մտցրած կլինեին այդ դրույթը և կեղծավորություն չէին անի՝ ԼՂՀ-ի նախագահի իրենց թեկնածուներին առաջադրելով։ Բայց նրանց նպատակն ավելի պարզունակ է՝ վերացնել ԼՂՀ-ն ու նրա Սահմանադրությունը, որովհետև «մարզի» տարածքը կարելի է կտրտել ուզած ձևով»։
Իսկապես, անկախ Արցախի տարածքով առևտուր չես անի թուրքերի հետ. ստիպված պետք է ժամանակ, միջոցներ ծախսես, շանտաժով վախեցնես, գուցե և ֆիզիկապես ոչնչացնես տարածքներ հանձնելու հակառակորդներին։ Ի՞նչ է եղել, որ։ Մի՞թե 1992-ին Արցախում «ինչ-որ մեկը» չէր կազմակերպում այն մարդկանց սպանությունը, որոնք հայտնի էին իրենց անհաշտությամբ ու անզիջողությամբ։ Փաշինյանի կառավարությունն ինչո՞վ է վատ թրքամետ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի դիկտատուրայից։ Ոչ մի բանով։ Հայաստանի Սահմանադրության մեջ ամեն մեկը կարող է փնտրել՝ այնտեղ ոչ մի ակնարկ չկա ինչ-որ «Հայաստանի Արցախ մարզի» մասին։ Այդ դեպքում Փաշինյանի կողմնակիցներն ինչու՞ են Գյումրիում այդպես լկտիաբար վրա քշում սեփական երկրի Սահմանադրությանը հակառակ։ Հավանաբար այն պատճառով, որ «Ռոբերտ Քոչարյանի գործով» Սահմանադրական դատարանի վճռի վերաբերյալ Հայաստանի դատախազության անտրամաբանական «մեկնաբանությունից» հետո վարչապետ Փաշինյանն ընթացք վերցրեց դեպի սահմանադրական կարգի կազմաքանդում։ Այսինքն, երկիրն ու ժողովրդին տանում է հակասահմանադրական հեղաշրջման ուղիով, չնայած այն բանին, որ կան նաև երկրի հիմնական օրենքի փոփոխության լիովին օրինական, սահմանադրական ուղիներ։
Բայց ո՞վ է Փաշինյանին ու նրա գյումրեցի կողմնակիցներին իրավունք տվել արհամարհելու Արցախի ժողովրդին ու Արցախի Հանրապետության Սահմանադրությունը։ Աստվա՞ծ, սատանա՞ն, թուրքե՞րը, ամերիկացինե՞րը, ռուսնե՞րը, չինացինե՞րը, իրանցինե՞րը։ Բոլոր ժամանակներում Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ՀՀՇ-ական հավատարիմ շնիկնե՞րը։ Նորից կարդացեք Մ. Կոլերովի գրածը, հատկապես այն մասին, թե Փաշինյանի կողմնակիցների այդ արարքն ինչու է դատարկաբանություն, արհամարհանք մարդկանց նկատմամբ և կեղծիք։ Որպեսզի Հայաստանի քաղաքացիներին հասկանալի լինի, թե ով է Մ. Կոլերովն ըստ համոզմունքների, ես էլի կմեջբերեմ նրա հրապարակային արտահայտություններից։ Այդ ժամանակ դուք կհասկանաք, որ Փաշինյանին ու նրա կամակատարներին կոշտ գնահատականներ է տվել խիստ հայամետ հոգով մի մարդ. «Բաքվին ծառայելը նշանակում է կրկնել շատ խելացի վերլուծաբաններ Ա.-ի և Օ.-ի ճակատագիրը, որոնց բաքվեցի քարոզիչները, հրապարակավ կոռումպացնելով, հրապարակավ էլ դեն նետեցին։ Բաքվին ծառայողներից հաջողակ են ուրիշները՝ հիմար «ի՞նչ եք բարեհաճում»-ները. նրանք նույնիսկ փոքրիկ կարիերա են անում, և խարանը նրանց ուղեղը չի ճնշում։ Քանի դեռ այդպես է, Ռուսաստանում քարոզչության վրա Բաքվի ծախսած միլիոնավոր դոլարները, փաստորեն, կորչում են անհետ։ Իսկ կառավարող Երևանի խեղճությունն ու խառնակչությունը նրան օգուտ են բերում. նրան պաշտպանում են, բացարձակ մեծամասնությամբ, ելնելով գաղափարական նկատառումներից»։
Հույս ունեմ, որ բոլորին և ամեն ինչ պարզ է. Գյումրիում Բակո Սահակյանին անվանելով «Հայաստանի Հանրապետության Արցախի մարզի մարզպետ», նրան չանվանելով Արցախի Անկախ Հանրապետության նախագահ, Փաշինյանի «իմքայլականները» իրենց հիմարությամբ առավել ակնհայտորեն ապացուցեցին, որ պատրաստվում են հանձնելու Արցախի Հանրապետության մի մասը։ Իսկ անձամբ ես արդեն համոզված չեմ, թե հանձնման ենթակա է միայն մեկ կամ երկու կտոր տարածք. նույն Տեր-Պետրոսյանը պատրաստ էր Մեղրու շրջանով «առևտուր անելու»։ Իզուր չէր, որ 1992-ի ամռանը ոչ անհայտ Գենադի Բուրբուլիսն շտապ եկավ Հայաստան և արտաբերեց այս սրբազան խոսքը. «Իսկ ձեզ ո՞վ Մեղրի կտա, որ դուք հանձնեք»։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Հեղինակի նյութեր
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-3
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-2
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի- 2
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի-1
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Փաշինյանն ամեն օր, կամավոր հրաժարական չտալով, ընդամենն ապացուցում է, որ հակահայ ուժերի դրածո է
- Բաց հարց Ռուսաստանի ԶԼՄ-ներին. Ինչքա՞ն կարելի է ստել Արցախի հարցում հայերի «մեղքի» մասին
- Ռուսաստանը, Հայաստանի իշխանությունների թողտվությամբ, Թուրքիային ներս է թողել Այսրկովկասի մեր մասը
- Թուրքիան մուտք է գործել տարածաշրջան ու Արցախից սպառնում է և՛ Իրանին, և՛ Ռուսաստանին
- Փաշինյան, խոստովանիր, գուցե Զանգեզուրն է՞լ եք արդեն վաճառել թուրքերին
- Հայաստանի քաղաքացիների մի մասը դավաճանել է ողջ հայ ժողովրդին
- Մեր ժողովրդին ԱՄՆ-ը, Իսրայելը, Անգլիան և Թուրքիան դավաճանների ձեռքով «Այսրկովկասյան Դեյթոն» են պարտադրել
- «Ով խաղաղություն է ուզում խայտառակության գնով, կստանա և՛ պատերազմ, և՛ խայտառակություն»
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
Մեկնաբանություններ