Մանրամասն որոնում (արխիվ)
11.11.2024
 
ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը կչեղարկի Ջո Բայդենի վարչակազմի կարգադրությունները՝ պաշտոնն ստանձնելուց հետո առաջին շաբաթվա ընթացքում՝ հայտնել է Թրամփի շտաբի մամուլի քարտուղար Քերոլայն Լիվիթը։ Նրա խոսքով՝ Բայդենի ստորագրած 94 հրամանագրեր հանգեցրել են տնտեսական ճգնաժամի։ «Դրա համար էլ Թրամփին վերընտրել են նախագահի պաշտոնում, որպեսզի կանգնեցնի հետընթացը»,- հավելել է նա։               
 
Նորություններ » Nobile Officium

Nobile Officium

Nobile Officium
08.10.2019 | 00:13
Nobile Officium-ը շոտ­լան­դա­կան քն­նիչ դա­տա­րա­նի մե­նաշ­նորհն է՝ կող­մե­րի վե­ճե­րը լու­ծել, ե­թե չկան օ­րենք­ներ վի­ճե­լի հար­ցե­րի վե­րա­բե­րյալ, կամ կող­մե­րը ի վի­ճա­կի չեն հա­մա­ձայ­նու­թյան գալ: Մե­նաշ­նոր­հը կի­րա­ռե­լու հա­մար դա­տա­րա­նը պետք է հա­մոզ­վի, որ պահ­պան­վել են ո­րո­շա­կի պայ­ման­ներ՝ ծա­գել են ար­տա­ռոց ու ան­կան­խա­տե­սե­լի ի­րա­վի­ճակ­ներ, ո­րոնց պատ­ճա­ռով գոր­ծը չի լուծ­վել: Գոր­ծը պետք է հրա­տապ ու ան­հե­տաձ­գե­լի լի­նի: Հայ­տա­տու­նե­րը կա­րող են բո­ղո­քել ինչ-որ մե­կի գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րից, որ խախ­տում են օ­րեն­քի տառն ու ո­գին, ու հարցն այլ կերպ հնա­րա­վոր չէ լու­ծել: Nobile Officium-ը կի­րառ­վում է քիչ, բայց լու­ծում է փա­կու­ղի մտած հար­ցե­րը: Nobile Officium-ը բրի­տա­նա­կան օ­րեն­սդ­րու­թյան հան­ճա­րեղ բա­նա­լի­նե­րից մեկն է՝ բա­ցե­լու ի­րա­կա­նու­թյան փակ դռ­նե­րը: Մենք Nobile Officium չու­նենք: Մեր ա­մե­նա­հան­ճա­րեղ բա­նա­լին փակ դռ­նե­րի վրա ձվեր նե­տելն է:
Հա­յաս­տա­նում չլուծ­վող հար­ցե­րի հեր­թա­գա­յու­թյուն է. օ­գոս­տո­սը Ստամ­բու­լի կոն­վեն­ցիա­յինն էր, սեպ­տեմ­բե­րը՝ Ա­մուլ­սա­րի­նը, հոկ­տեմ­բե­րը՝ ՍԴ-ի­նը: Կա­րե­լի է ա­վե­լի հետ էլ գնալ, միևնույն է, չլուծ­ված հար­ցե­րի կու­տա­կու­մի եք բախ­վե­լու: Կա­սեք՝ «Սա­նի­տե­քի» հար­ցը լուծ­վե՞ց: Դա միայն Երևա­նի քա­ղա­քա­պետ Հայկ Մա­րու­թյա­նի կար­ծի­քով: Ա­յո, նա միա­կող­մա­նի լու­ծա­րեց «Սա­նի­տե­քի» հետ պայ­մա­նագ­րե­րը, աղ­բը պա­կա­սե՞ց: Գաղտ­նիք չէ, որ այս պատ­մու­թյու­նը ոչ թե աղ­բա­հա­նու­թյան, այլ քա­ղա­քա­կան պատ­մու­թյուն էր, և իր պաշ­տո­նա­վար­ման ա­ռա­ջին օ­րից Հայկ Մա­րու­թյու­նը, ի­րա­կա­նում նրան քա­ղա­քա­պետ դարձ­րած վար­չա­պե­տը, խն­դիր էր դրել ա­զատ­վել «Սա­նի­տե­քից»՝ իբրև ան­ցյա­լի ժա­ռան­գու­թյուն: Իսկ փոր­ձա­դաշտ դար­ձավ Երևա­նը, որ իր զբո­սաշր­ջա­յին հմայք­նե­րին ա­վե­լաց­րեց աղ­բա­հո­տը, մշ­տա­կան բնա­կիչ­նե­րին ստի­պեց աղ­բի մեջ ապ­րել ա­միս­ներ: Փաստ չէ, որ Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նը աղ­բա­հա­նու­թյու­նը և քա­ղա­քի մաք­րու­թյու­նը կա­րո­ղա­նա­լու է ա­պա­հո­վել ա­վե­լի լավ, քան «Սա­նի­տե­քը», երբ նոր­մալ աշ­խա­տում էր: Փաստ չէ նաև, որ «Սա­նի­տե­քը» չի դի­մի մի­ջազ­գա­յին ար­բիտ­րաժ, տա­նուլ տա­լու դեպ­քում քա­ղա­քա­պե­տի վճի­ռը պե­տա­կան բյու­ջեին մո­տա­վո­րա­պես 700 մի­լիոն դո­լար կա­րող է ար­ժե­նալ, բայց դա ոչ մե­կի հա­մար կարևոր չէ: Փաս­տա­ցի Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյու­նը «Սա­նիտե­քի» պատ­մու­թյու­նը դի­տար­կում է փորձ, պար­զե­լու՝ ինչ կլի­նի, երբ նույն ի­րա­վի­ճա­կում հայ­տն­վի «Լի­դիա­նը»: Ընդ­հան­րա­պես՝ հե­տա­հա­յաց­քը վկա­յում է, որ նոր պայ­մա­նագ­րեր կն­քե­լու փո­խա­րեն կա­ռա­վա­րու­թյու­նը ձեռ­նա­մուխ է ե­ղել հին պայ­մա­նագ­րե­րի լու­ծար­մա­նը, և դա վե­րա­բե­րում է ոչ միայն «Սա­նի­տե­քին», այլև «Հյու­սիս-Հա­րա­վին», հե­ռան­կա­րում՝ «Վեո­լիա­յին»: Կա­ռա­վա­րու­թյու­նը միա­կող­մա­նի խզել է պայ­մա­նա­գի­րը «Հյու­սիս-Հա­րավ» ճա­նա­պար­հա­շի­նու­թյան ծրագ­րով Տրանշ 2-ի կա­պա­լա­ռու իս­պա­նա­կան «Կոր­սամ Կոր­վիամ» ըն­կե­րու­թյան հետ, սպաս­վում է ար­բիտ­րա­ժա­յին գոր­ծըն­թաց՝ հայ­տա­րա­րել է փոխ­վար­չա­պետ Տիգ­րան Ա­վի­նյա­նը: «Տրանշ 2»-ում խն­դիր­ներ կան իս­պա­նա­կան ըն­կե­րու­թյան հետ, նույն խն­դիր­ներն ու­նեն նաև են­թա­կա­պա­լա­ռու­նե­րը: Ըն­կե­րու­թյու­նը գնում է սնան­կաց­ման գոր­ծըն­թա­ցով, և մենք այս պա­հին պայ­մա­նագ­րի միա­կող­մա­նի խզ­ման պրո­ցե­սում ենք: Ա­մե­նայն հա­վա­նա­կա­նու­թյամբ լի­նե­լու է նաև ար­բիտ­րա­ժա­յին գոր­ծըն­թաց»,- ա­սել է Ա­վի­նյա­նը: «Հյու­սիս-Հա­րա­վը», հար­կավ, այլ պատ­մու­թյուն է, և՝ խայ­տա­ռակ պատ­մու­թյուն, որ մե­գա­նա­խա­գի­ծը դարձ­րել էր մե­գա­կո­ռուպ­ցիա, բայց դա պատ­կե­րը չի փո­խում: Կո­ռուպ­ցիա­յի և հին պայ­մա­նագ­րե­րի տո­տալ լու­ծար­մա­նը զու­գա­հեռ պետք են նոր պայ­մա­նագ­րեր ու նոր նա­խագ­ծեր: Կա եր­կու տե­սա­կետ՝ մի­մյանց հա­կա­դիր: Այս գոր­ծըն­թա­ցը հար­վա­ծում է ՀՀ մի­ջազ­գա­յին հե­ղի­նա­կու­թյա­նը և ստեղ­ծում ան­վս­տա­հե­լի գոր­ծըն­կե­րոջ ի­միջ, որ բա­ցա­սա­բար է անդ­րա­դառ­նում հնա­րա­վոր ներդ­րում­նե­րի վրա՝ մեկ: Եվ երկ­րորդ՝ այս գոր­ծըն­թա­ցը, հա­կա­ռա­կը, ա­պա­ցու­ցում է, որ Հա­յաս­տա­նում հա­կա­կո­ռուպ­ցիոն պայ­քա­րը ձևա­կան չէ ու ի­րոք հա­վա­սար հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ ու բա­րեն­պաստ պայ­ման­ներ է ստեղ­ծում ներդ­րում­նե­րի հա­մար: Եր­կու տե­սա­կետ­ներն էլ գո­յու­թյան ի­րա­վունք ու­նեն ու կու­նե­նան այն­քան ժա­մա­նակ, մինչև ռեալ կյան­քում ցույց տան ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րի զար­գաց­ման վրա ի­րենց ներ­գոր­ծու­թյու­նը:
Ան­ցյալ շա­բաթ­վա քա­ղա­քա­կան հե­րո­սը ՍԴ-ն էր, չհաշ­ված մանր-մունր հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը, նե­րո­ղու­թյուն­ներն ու ինք­նար­տա­հայտ­ման հա­սա­րա­կա­կան պոռթ­կում­նե­րը՝ ազ­նիվ կամ ագ­րե­սիվ: Աժ-ն փակ-գաղտ­նի քվեար­կու­թյամբ հաս­տա­տեց ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը դա­դա­րեց­նե­լու ո­րո­շու­մը։ 132 պատ­գա­մա­վո­րից քվեար­կու­թյա­նը մաս­նակ­ցեց 101-ը, կողմ՝ 98, դեմ՝ 1, 2 քվեա­թեր­թիկ ան­վա­վեր ճա­նաչ­վեց։ ԲՀԿ-ն քվեար­կու­թյա­նը չմաս­նակ­ցեց, ԼՀԿ-ն կողմ էր:
Քն­նար­կում­նե­րի ո­րակն ու մա­կար­դա­կը, քա­ղա­քա­կան ու ի­րա­վա­կան բո­վան­դա­կու­թյու­նը կան­խո­րո­շեց նա­խորդ օ­րը ՍԴ նա­խա­գահ Հրայր Թով­մա­սյա­նի հար­ցազ­րույ­ցը «Արմ­նյու­զին»: Այն տպա­վո­րու­թյունն էր, որ ե­թե ՍԴ նա­խա­գա­հը հա­վա­տա­րիմ մնար քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն չմտ­նե­լու իր հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րին, պատ­գա­մա­վոր­նե­րը ա­սե­լիք չէին ու­նե­նա­լու: Ի՞նչ հարց էր լու­ծում Հրայր Թով­մա­սյա­նը հար­ցազ­րույ­ցով: Նոր ո­չինչ չաս­վեց ար­դեն հայտ­նիին: Ոչ ոք չի էլ ժխ­տում, որ ՍԴ-ի շուրջ գոր­ծըն­թաց­նե­րը քա­ղա­քա­կան են, բայց տա­րօ­րի­նակ է, որ նրա կար­ծի­քով նպա­տա­կը «քա­ղա­քա­կան ո­րո­շում­նե­րի ըն­դուն­ման ճա­նա­պար­հին չե­զո­քաց­նելն է ՍԴ-ն՝ որ­պես ար­գե­լա­պատ­նեշ, խո­չըն­դոտ, որ­պես մար­մին, ո­րը մի պա­հի կա­րող է քա­ղա­քա­կան ո­րո­շում­նե­րին ա­սել՝ «ստոպ», ո­րով­հետև դրանք հա­կա­սում են Սահ­մա­նադ­րու­թյա­նը»: Իր այս հայ­տա­րա­րու­թյամբ՝ ՍԴ նա­խա­գա­հը հար­վա­ծը ի­րե­նից տե­ղա­փո­խում է ՍԴ-ի վրա, որ, մեղմ ա­սած, ոչ միայն ճիշտ չէ, այլև հնա­րա­վոր էլ չէ: Հա­յաս­տա­նում ար­դեն ոչ մի ար­գե­լակ չի գոր­ծում ու «ստո­պի» կամ «Կանգ առ»-ի մո­տի­վը ու­շա­ցած է: Հրայր Թով­մա­սյա­նը նաև հա­կա­սում էր ինքն ի­րեն՝ և հայ­տա­րա­րում էր, որ գոր­ծըն­թա­ցը քա­ղա­քա­կան է, և հայ­տա­րա­րում էր, որ «մենք ի­րա­վա­կան պրո­ցե­սում ենք գտն­վում, ես չէի ցան­կա­նա ա­ռաջ անց­նել և ի­րա­վա­կան գնա­հա­տա­կան­ներ տալ իմ հաս­ցեին հն­չող «մե­ղադ­րանք­նե­րին»: Հի­մա հար­ցը՝ քա­ղա­քա­կա՞ն է, թե՞ ի­րա­վա­կան: Եվ ար­դեն ան­հաս­կա­նա­լի էր նրա պա­թե­տի­կան, երբ ինքն էր հայ­տա­րա­րում, որ «Ո­րո­շա­կի ժա­մա­նա­կա­հատ­ված լի­նե­լով և քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մեջ, և լի­նե­լով ի­րա­վա­բան՝ պետք է մեկ հար­ցի հս­տակ պա­տաս­խա­նեմ՝ ի­րա­վա­բա­նու­թյու­նը չի սի­րում պա­թո­սա­յին, հու­զում­նա­լից ե­լույթ­ներ»: Ե­թե այդ­պես է, ին­չու՞ էր բարձ­րա­նում բա­րի­կա­դի վրա. «Ինձ հա­մար սա սահ­մա­նա­գիծ է, մեր սահ­մա­նի՝ ինձ վս­տահ­ված տա­րածքն է ՍԴ-ն: Մեկ քայլ հետ գնա­լը, ըն­կճ­վե­լը, ճնշ­վե­լը դա­վա­ճա­նու­թյան են հա­վա­սար: Այ­սօր մեր սահ­մա­նին ինձ վս­տահ­ված տա­րածքն է Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րա­նը։ Ինձ հա­մար այդ սահ­մա­նին կանգ­նե­լը նույն հո­գե­բա­նա­կան վի­ճակն է, ինչ այ­սօր հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նին կանգ­նած մեր զին­վո­րը»: Բա­ցի պա­թե­տի­կը՝ սա նաև ի­րա­վա­կա­նո­րեն կո­ռեկտ հայ­տա­րա­րու­թյուն չէր՝ հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նը սահ­ման է թշ­նա­մու հետ, ու՞մ հետ է թշ­նա­մի Հրայր Թով­մա­սյա­նը: Իշ­խա­նու­թյա՞ն, որ ձևա­վոր­վել է լե­գի­տիմ ընտ­րու­թյուն­նե­րով, թե՞ այդ իշ­խա­նու­թյանն ընտ­րած ժո­ղովր­դի: Բո­լո­րո­վին այլ հար­թու­թյան վրա է ի­րա­կա­նու­թյու­նը՝ Հրայր Թով­մա­սյա­նին ի­զուր են դարձ­նում նախ­կին իշ­խա­նու­թյան վեր­ջին բաս­տիոն: Նա չի ա­սել ու նա չի ա­սե­լու «Նի­կո­լը ճիշտ էր, ես սխալ­վե­ցի»: ՈՒ քա­նի որ դա ար­դեն աս­վել է, ու իշ­խա­նու­թյու­նը հան­ձն­վել է, կլի­նի, թե չի լի­նի Հրայր Թով­մա­սյա­նը ՍԴ հա­վերժ նա­խա­գահ, ոչ նախ­կին, ոչ ներ­կա իշ­խա­նու­թյան հա­մար կեն­սա­կան խն­դիր չէ: Նրա հե­տա­գա պաշ­տո­նա­վա­րու­մը ո­չինչ չի տա­լիս ՀՀԿ-ին, ինչ­պես ո­չինչ չի նվա­զեց­նում ՀՀԿ-ի հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րից նրա հրա­ժա­րա­կա­նը: Հա­յաս­տա­նի ներ­կա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ան­հաս­կա­նա­լի գոր­ծե­լաոճն է՝ նախ հե­րո­սաց­նել, հե­տո հե­րո­սա­բար պայ­քա­րել մարդ­կանց դեմ, որ չու­նեն ոչ սիմ­վո­լիկ, ոչ գործ­նա­կան նշա­նա­կու­թյուն: ՈՒ դա հետևանքն է այն ան­կա­րո­ղու­թյան, որ դրսևո­րում են իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ի­րենք ի­րենց ա­ռա­ջադ­րած խն­դիր­նե­րի լուծ­ման մեջ՝ հա­նի­րա­վի քա­ղա­քա­կա­նաց­նե­լով ի­րա­վա­կան հար­ցե­րը: Որ կող­մից էլ այ­սօր գոր­ծըն­թա­ցին նա­յես, ՍԴ-ի շուրջ ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կը վե­րած­վել է մեկ ան­ձի դեմ պայ­քա­րի, որ զու­գորդ­վում է մեկ այլ ան­ձի՝ ՀՀ երկ­րորդ նա­խա­գահ Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի դեմ պայ­քա­րին, մինչ­դեռ իշ­խա­նու­թյու­նը բարձ­րա­ձայ­նում է այլ խն­դիր­ներ: ՈՒ դա ոչ միայն քա­րոզ­չա­կան սնան­կու­թյուն է, այլև՝ քա­ղա­քա­կան ան­ճա­րա­կու­թյուն: ԱԺ նա­խա­գահ Ա­րա­րատ Միր­զո­յա­նը, օ­րի­նակ, ա­սում է, որ ՍԴ-ն չու­նի հան­րա­յին վս­տա­հու­թյուն, բայց չի բե­րում որևէ սո­ցիո­լո­գիա­կան հարց­ման ու վեր­լու­ծու­թյան տվյալ, որ ա­պա­ցու­ցի իր խոս­քը, հետևան­քը դառ­նում է Աժ նա­խա­գա­հի խոս­քի ար­ժեզր­կու­մը կամ հա­վա­սա­րե­ցու­մը խոհա­նո­ցա­յին մա­կար­դա­կով խո­սակ­ցու­թյուն­նե­րին: Բո­լոր դեպ­քե­րում՝ մավրն իր գործն ա­րեց՝ ԱԺ-ն հար­ցը քն­նար­կեց, քվեար­կեց ու ո­րո­շու­մը ու­ղար­կեց ՍԴ:
Սխալ­վում են և նրանք, որ ակն­կա­լում են, թե ար­դեն ժո­ղո­վուր­դը պի­տի գնա ՍԴ-ի պա­տե­րի տակ Հրայր Թով­մա­սյա­նի հրա­ժա­րա­կա­նը պա­հան­ջի, և նրանք, որ կար­ծում են, թե հան­րու­թյան գի­տա­կից շեր­տե­րը ի­րենց ձայ­նը պի­տի բարձ­րաց­նեն: Եր­կու դեպ­քում էլ տր­վե­լու է ոչ թե ի­րա­վա­կան լու­ծում, այլ փո­ղո­ցի ճն­շու­մով հար­կադ­րա­կան լու­ծում: Դա այն հիմ­քը չէ, որ թույլ կտա ու­նե­նալ ան­կախ Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րան: Այդ հիմ­քով ստեղծ­վե­լու է հի­մա էլ ՔՊ-ա­կան ՍԴ: Հի­մա ՍԴ դա­տա­վոր­նե­րը պետք է հար­ցը վճ­ռեն: Եվ փաստ չէ, որ նրանք կպա­հան­ջեն Հրայր Թով­մա­սյա­նի հրա­ժա­րա­կա­նը, ո­րին հետևե­լու է և ի­րենց հրա­ժա­րա­կա­նի պա­հան­ջը: Նիս­տը շա­րու­նակ­վում է, պա­րո­նայք երդ­վյալ ա­տե­նա­կալ­ներ՝ կա­սեր Մա­րիա Օս­տապ Իբ­րա­հի­մո­վիչ Բեն­դեր բե­յը: Պաշ­տո­նան­կու­թյանն անհ­րա­ժեշտ 9-ից 6 ձայ­նը ինչ­պես էլ ա­պա­հով­վի, ե­թե ա­պա­հով­վի, բա­ցատր­վե­լու է իշ­խա­նու­թյան գոր­ծադ­րած ճն­շում­նե­րով: Ի վեր­ջո՝ չի բա­ցառ­վում, որ ՍԴ-ն կա­րող է ԱԺ դի­մու­մը մեր­ժել ու հար­ցը փա­կել՝ 50 օր ձգե­լու փո­խա­րեն: Դա կլի­նի կլա­սիկ պա­տաս­խան: ՈՒ քա­նի որ մենք մեր օ­րեն­սդ­րու­թյան մեջ չու­նենք Nobile Officium, վե­րա­դառ­նա­լու ենք ե­լա­կետ: Այս ի­րա­վի­ճա­կում ի­րենց լիո­վին ա­զատ են զգա­լու փո­ղո­ցա­յին խու­լի­գան­նե­րը, որ պար­բե­րա­բար ի­րենց ան­վա­նում են ակ­տի­վիստ­ներ, ու ի­րա­վունք են վե­րա­պա­հում հա­սա­րա­կա­կան պա­հանջ­ներ ներ­կա­յաց­նել՝ ձվեր նե­տե­լով կամ ջար­դուփ­շու­րի տեխ­նո­լո­գիա­յով: Հրայր Թով­մա­սյա­նի քրոջ՝ Ան­ժե­լա Թով­մա­սյա­նի «Հա­յե­լի» խմ­բագ­րա­տան վրա հար­ձա­կու­մը ոչ թե ճնշ­ման կամ նա­խազ­գու­շաց­ման փորձ էր, այլ ան­հե­թեթ վան­դա­լիզմ, որ գոր­ծում է ի վնաս իշ­խա­նու­թյան ու վկա­յում նրա թու­լու­թյու­նը, որ չի կա­րո­ղա­նում ա­պա­հո­վել լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի հա­մար գոր­ծու­նեու­թյան նոր­մալ պայ­ման­ներ՝ մա­մու­լի ա­զա­տու­թյան ու ան­կա­խու­թյան մա­սին հա­մա­մարդ­կա­յին մա­կար­դա­կով հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րին հա­կա­ռակ:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ.Գ. Ան­ցած շա­բաթ շա­տե­րը հա­վե­սով անդ­րա­դար­ձան Սո­չիում ՌԴ ԱԳ նա­խա­րա­րի ու Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հի հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րին Ար­ցա­խի հար­ցով բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի ու Ար­ցա­խի պատ­կա­նե­լու­թյան թե­մա­յով, հա­մա­րյա անն­կատ մնաց տե­ղե­կու­թյու­նը, որ «Ռո­սա­տո­մը» Բաք­վին ա­ռա­ջար­կել է մեծ հզո­րու­թյան ԱԷԿ կա­ռու­ցել: Հայ­տա­րա­րու­թյունն ա­րել է «Ռո­սա­տո­մի» ղե­կա­վար Ա­լեք­սեյ Լի­խա­չո­վը՝ Պու­տի­նի ու Ա­լիևի հան­դի­պու­մից հե­տո: Լի­խա­չովն ըն­դգ­ծել է, որ Ադր­բե­ջա­նը ու­նե­ցել է ԱԷԿ կա­ռու­ցե­լու ծրագ­րեր, Պու­տինն ա­ռա­ջար­կել է վե­րա­դառ­նալ այդ հար­ցին և դառ­նալ մի­ջու­կա­յին եր­կր­նե­րի ա­կում­բի ան­դամ: Սա շատ ա­վե­լի կարևոր հարց է, քան կան­դա­մակ­ցի՞ Ադր­բե­ջա­նը ԵԱՏՄ-ին կամ ՀԱՊԿ-ին, որ այդ­քան ակ­տիվ հո­լով­վում էր: ՈՒ սա շատ ա­վե­լի վտան­գա­վոր է, քան Ռու­սաս­տա­նի ու Ադր­բե­ջա­նի ռազ­մա­տեխ­նի­կա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյու­նը, ո­րով­հետև շանս է տա­լիս Ադր­բե­ջա­նին մի­ջու­կա­յին զենք ու­նե­նա­լու, թե­կուզ՝ «կեղ­տոտ» ու ան­լե­գալ, բայց՝ կրա­կող: ԱԷԿ-ը կարևո­րա­գույն ռազ­մա­վա­րա­կան օ­բյեկտ է, որ ու­նի նաև պաշտ­պա­նա­կան ֆունկ­ցիա: Հա­մե­նայն դեպս՝ Հա­յաս­տա­նի դեմ մեծ պա­տե­րազ­մը կան­խար­գե­լե­լու: Դա մեր բնա­կան ա­ռա­վե­լու­թյունն է Ադր­բե­ջա­նից, որ Ռու­սաս­տա­նը ու­զում է վե­րաց­նել: Այս հար­ցը պի­տի լի­ներ թե ՀՀ Անվ­տան­գու­թյան խոր­հր­դի, թե հա­սա­րա­կա­կան-քա­ղա­քա­կան քն­նար­կում­նե­րի ա­ռանց­քում, ոչ թե ով կլի­նի ՍԴ նա­խա­գահ: Հա­յաս­տա­նը կա­րող է ապ­րել և ա­ռանց ՍԴ-ի: Այդ­պես էլ չսո­վո­րե­ցինք գլ­խա­վորն ու երկ­րոր­դա­կա­նը տար­բե­րել: Իսկ հի­մա խա­ղում ենք WCIT-2019:
Դիտվել է՝ 2683

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Իրանի և Հայաստանի բարեկամությունը բխում է մեր երկու երկրների շահերից

Բոլորը խոսում են ԱՄՆ-ի նոր նախագահ Թրամփի հակաիրանական լինելու մասին։ Այս ֆոնին նաև բարդանալու է մեր գործը։

Սոցցանցային գրառումներ

Զրկիր չարախինդ թշնամուդ քեզ պարտված տեսնելու հաճույքից
Զրկիր չարախինդ թշնամուդ քեզ պարտված տեսնելու հաճույքից

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում
Ինչո՞ւ ենք մենք հայրենիքը վիրտուալ սիրում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
Սե­փա­կա­նաշ­նորհ­ված պետ­բ­յու­ջե
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.