Պաշտոնապես հաստատվեց՝ «Չաղ Ռուստամին»` Ռուստամ Ստեփանյանին, ձերբակալել են սպանություն կազմակերպելու մեղադրանքով, ընդ որում, խոսքը երկու սպանություն կազմակերպելու մասին է:

ՔԵԶ, ՍՈՒՐԲ ՀԱՅՐ, ԱՐԱՐԻՉ երկնքի և երկրի, և ՔՈ Միածին ՈՐԴԻ մեր ՏԷՐ ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻՆ և Կենդանարար ՍՈՒՐԲ ՀՈԳՈՒԴ, և Աներևույթ ու Անբաժանելի ԵՐՐՈՐԴՈՒԹՅԱՆԴ Միությանը, ՔԵԶ ենք ճանաչում ԱՐԱՐԻՉ երկնքի ու երկրի, երևելի և աներևույթ ամեն ինչի: ԴՈՒ ես Միակ ԱՍՏՎԱԾԸ և ՔԵԶԱՆԻՑ բացի այլ աստված չկա: Մարդասիրությունիցդ դրդված, Արարչությանդ փրկության համար վերջին ժամանակներում ՍՈՒՐԲ ԵՐՐՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆԻՑԴ ՄԵԿԻՆ ծնունդ տվեցիր Սուրբ Մարիամ Կույսից և բոլոր տանջանքները ՔՈ Մարմնով բարձրացնելով տարար և բևեռեցիր խաչափայտին: Նրա վրա հեղելով ՔՈ Սուրբ Արյունը՝ այս աշխարհն ազատեցիր մեղաց անեծքների ծառայությունից:

Տեր, օրհնիր մեզ իրիկվա այս ժամին, Քո մեծ գթությամբ բժշկիր ամենքիս:

Աստուած բազումողորմ, Խնայեա յայարածս քո, Հայր ամենակալ, եւ ողորմեա՛:

Երեկ հերթական տոնն էր (ֆեստիվառ) Հայաստանում։ Գյումրիում էին վարչապետը յուր տիկնոջ հետ, հազարավոր ոստիկաններ ու՞… փակ փողոցներ, հերթագրված նկարվողներ:

Թաթա անունով ծախված ոչնչության Գյումրիի համերգը ոչ այլ ինչ էր, եթե ոչ՝ հայ ազգի արժանապատվությունը նվաստացնելուն, ինքնությունը ոչնչացնելուն, ինքնագնահատականը զրոյացնելուն ուղղված հերթական ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՎԱԾ օպերացիան։ Կազմակերպիչը ՀՀ իշխանությունը զավթած հակահայ խմբակն էր։ «Մասսովկան» էլ՝ հիմնականում շրջակա գյուղերից բերված միամիտ մարդիկ։

88-ի երկրաշարժից հետո փլատակների տակից դուրս եկող գյումրեցիներն առաջինը հարցնում էին․ «Ի՞նչ կա Արցախից»:

Սա Վիեննայի ԵՊՀ-ն է: Ըստ Ավստրիայի ոստիկանությունից ստացված օպերատիվ տեղեկությունների, Վիեննայի համալսարանի ռեկտորը նորմալ մարդ է` սեփական երեխաներին ալիմենտ չտալու համար կնոջ հետ չի դատվում, գրագող չէ, իր աշխատանքային օրն անցկացնում է ոչ թե ոստիկանությունում կամ քննչական մարմիններում, այլ համալսարանում:

Հունգարիայի վարչապետ Վիկտոր Օրբանն ասել է, որ Ռուսաստանի ղեկավարությունը «հիպերռացիոնալ» է, իսկ ՈՒկրաինան երբեք չի կարող իրականություն դարձնել Եվրամիությանը կամ ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու իր հույսերը։

Նախ հիշեցնեմ Նժդեհի հանրահայտ տողերը. «Թէեւ արդիական զէնքերը մաթեմատիքական զէնքեր են, բայց եւ այնպէս բանակների ճակատագիրը որոշողը այսօր էլ, վաղն էլ եւ յաւիտենապէս կը մնայ մարդկային ոգին»: