Ինքնագործունեությու՞ն, թե՞ հրահանգ
07.02.2020 | 00:57
«Օրերս «Հայկական ժամանակում» տպագրված հոդվածը, որտեղ ոստիկանության գործողությունները` ՎԵՏՈ-ին և «Ադեկվատներին» բերման ենթարկելու հետ կապված, ներկայացրել էին որպես սաբոտաժ և հակաիշխանական գործողություններ, վրդովեցրել է ոստիկաններին: Նրանք ապշած են այդ «ցինիզմից», որ նախ` իշխանությունն իրենց կարգադրում է նման գործողություն իրականացնել, ապա, երբ տեսնում է, որ հանրային ընկալումը բացասական է, մեղքը գցում է իրենց վրա: ՈՒժայիններում հասկացել են, որ վերևից եկող հրահանգները պետք է տասն անգամ չափել, նոր անել, քանի որ վճռական պահին պատասխանատվությունն իրենք են կրելու»,- գրում է «Հրապարակը»:
Նախորդ դատական իրավական համակարգից մնացած դատավորներին (այլ անձանց) կարելի է բաժանել երկու խմբի: Փոքրամասնություն կազմող դատավորներ, որոնք հեղափոխության առաջին իսկ օրվանից հասկացել են, թե ով է Նիկոլ Փաշինյանը և գործել են ըստ իրենց իրավագիտակցության, և դատավորներ, որոնց Նիկոլը ոչինչ չի ասել, բայց կռահելով Նիկոլի ցանկությունները, գործել են դրան համապատասխան: Ոչ ոք չի կարող ժխտել, որ նախկինների օրոք իրավապահ բնագավառը (նաև դատավորները) սպասել են վերևից հրահանգի և, ըստ այդ հրահանգի, կայացրել են դատավճիռ, քաջ գիտակցելով, որ իրենց տրված հրամանից ոչ մի առաջին դեմք չի հրաժարվի: Այդպես էլ եղել է:
Երբ եկավ Նիկոլը, ասաց, որ որևէ ցուցում չի տրվելու դատավորներին, միևնույն ժամանակ իրեն հատուկ հիստերիկությամբ հոխորտաց՝ էդ ո՞ր դատավորն է, որ իմ ասածը պիտի չանի: Եվ յուրաքանչյուր դատավոր, սովորության համաձայն, սպասում էր այս կամ այն քրեական գործով հրահանգին: Հրահանգը չկար: Եվ որոշ դատավորներ սկսեցին գործել այնպես, ինչպես իրենց թույլ էր տալիս իրենց իրավագիտակցությունը: Դատավոր Ազարյանը կալանքից ազատեց Ռոբերտ Քոչարյանին: Հետո դատավոր Դավիթ Գրիգորյանը Քոչարյանին գրավով ազատեց կալանքից: Հետևեց Նիկոլի հրամանը՝ շրջափակվեցին դատարանների մուտքերը: Ասեմ, որ համաշխարհային պատմության մեջ, անգամ Երրորդ ռայխի պատմության մեջ, երբ դատավորը Ռայխստագի հրկիզման գործով արդարացրեց Գեորգի Դիմիտրովին, Հիտլերը չգնաց ծայրահեղ քայլի, չշրջափակվեցին դատարանների մուտքերը: Նա լավ էր հասկանում, որ դատարանը պետական իշխանության երրորդ ճյուղն է և գործում է ըստ Սահմանադրության: Դավիթ Գրիգորյանը մեկուսացվեց, նրա նկատմամբ հարուցվեց քրեական գործ, ԲԴԽ-ն տվեց իր համաձայնությունը դատավորի նկատմամբ քրեական գործ հարուցելու առնչությամբ: Ինչպե՞ս կոչես այն մարմինը, որը բարձրագույն դատական հսկողություն է իրականացնում դատավորի վարքագծի նկատմամբ: Հավանաբար, այն կարելի է անվանել վախկոտ մորթապաշտների միություն: Ընդ որում, երեք կետով ներկայացված մեղադրանքից ԲԴԽ-ն հանել էր մեկը և մյուս երկուսով վավերացրել քրեական գործ հարուցելու որոշումը: Քրեական գործը առաջին ատյանի դատարանը կարճեց: Հետո դատախազը, որպեսզի ցույց տա իր հավատարմությունը իշխանավորին, բողոք բերեց, որը նախ վերաքննիչը մերժեց, հետո՝ վճռաբեկը:
Կրկին անդրադառնամ «Հայկական ժամանակում» տպագրված հոդվածին, որը ՎԵՏՈ-ին և «Ադեկվատներին» բերման ենթարկելու հետ կապված գործողությունները բնութագրեց սաբոտաժ և հակաիշխանական: Նիկո՛լ, բոլորս էլ գիտենք, թե այդ թերթը ում է պատկանում: Ավելին ասեմ, այդ երբեմնի ընդդիմադիր թերթը արդեն տարուց ավելի է ես դադարել եմ կարդալուց, որովհետև դա իշխանամետ թերթ է: Ես` որպես էությամբ ընդդիմադիր մարդ, իշխանամետ թերթ չեմ կարդում: Եթե այդ սրիկա ոստիկանները պրովոկացիա են կազմակերպել, այսինքն կատարել են սաբոտաժ, հակաիշխանական գործողություններ, որոնց նպատակն է եղել վարկաբեկելու իշխանություններին, ապա հրահանգեք իրավապահներին անհապաղ քրեական գործ հարուցել այն պաշտոնյայի նկատմամբ, որը նպատակ է հետապնդել վարկաբեկելու հեղափոխական իշխանություններին: Այլապես, պատկերացնու՞մ եք, Նիկոլ, ուր կտանի մեզ այդ «քյալլագյոզ» հաստագլուխների ինքնագործունեությունը: Ժողովուրդը սպասում է ձեր կոնկրետ քայլերին, այլապես…
Սերգեյ ՍԱՂՈՒՄՅԱՆ
Հ. Գ. Հաստատ գիտեմ, Նիկոլը չի արձագանքի, որովհետև համոզված եմ, որ ոստիկանության աշխատողներն այդքան հաստագլուխ չեն, որ այս լարված իրավիճակում, մանավանդ որ բերման ենթարկվածները որևէ հակահասարակական արարք չէին կատարել, դիմեին իրենց վարկաբեկող գործողությունների:
Համոզված եմ, որ ՎԵՏՈ-ի և «Ադեկվատների» նկատմամբ ոստիկանների իրականացրած գործողությունները և այդ կապակցությամբ իշխանամետ թերթում տպված միտքը օղ կդառնան ոչ միայն ոստիկանության, այլև շատ դատավորների ականջներին, որ իրենք կոչված են երկրի Սահմանադրությամբ պաշտպանելու օրենքը, մնացած բոլոր դեպքերում պիտի արիություն ցուցաբերեն և ասեն (ով էլ ուզում է լինի անօրինականության դրդողը). «Դու ինքդ գնա և կատարիր քո ապօրինի կարգադրությունը»: Ավելին ասեմ, անգամ գրավոր ցուցումի դեպքում, եթե առկա է օրենքի շրջանցումը, հրաժարվեք կատարումից: Կյանքը ցույց է տալիս, որ, վերջին հաշվով, պատասխանատվության ենթարկվում է կատարողը:
Մեկնաբանություններ