«Մուսավաթ» կուսակցության ղեկավար Ռասուլ Զադեի ժամանակին հրապարակ նետած այս կարգախոսը արդեն չի գործում:

Ո՞վ Է քուրդը, որտեղ է Քրդստանը: Սկսեմ մի փոքրիկ հուշից: Երբ համալսարանի առաջին կուրսում էի, մեզնից մեկ կուրս բարձր սովորում էր մի թանձրամարմին, աչքերը շարունակ կարմրած քուրդ ուսանող՝ Հասոն: Ազգանունը չեմ հիշում:

Երևան քաղաքում կառավարման ճգնաժամ է, ու դա տեսնելու համար պետք չէ մասնագիտական գիտելիք:

Երբ իմացա Զառա Տոնիկյանի մահվան մասին, սկսեցի կարդալ ու դիտել նրան։ Ու նրա խոսքերից մեկը հատկապես աչքի ընկավ։ Այդ դրվագում Զառան պատմում է, թե ինչ տեղի ունեցավ մշակույթի հետ անկախացումից անմիջապես հետո...

Կովկասում առաջիկա անկայունության կետերը՝ միջէթնիկ բախումներ Հյուսիսային Կովկասում, հետընտրական քաղաքական ու քաղաքացիական անկայունություն Վրաստանում, Իսրայելի հնարավոր հարվածներ Իրանին:

Գլոբալ «Պատերազմի կուսակցությունը» կամ, այսպես կոչված, կոլեկտիվ Արևմուտքը տեղական նշանակության խամաճիկներ ունի, որոնք իրենց գլխավորած երկրները դնում են աշխարհաքաղաքական բախումների զոհասեղանին՝ հանուն համաշխարհային հակառուսական, հակաչինական, հակաիրանական ինտերնացիոնալի...

Ես հիշում եմ էս տոմսարկղերը։ Ավտոբուսում, տրոլեյբուսում, տրամվայում սրանք լուսամուտի տակ էին՝ մեկն՝ առջևում, մեկն էլ՝ հետևում։ Փոխարինում էին տոմսավաճառին։ Կոպեկը գցում էիր էն անցքի մեջ, հետո կողքի բռնակը պտտում էիր, ու տոմսը դուրս էր գալիս։ Տոմսերը գծերով բաժանված երկար ժապավեն էին՝ վրան կարծեմ՝ վեցանիշ թիվ։ Մի հատ պոկում էիր, ու դու արդեն օրինական ուղևոր էիր։ Տոմսի վրայի թիվը հաստատ կարդում էիր, որովհետև եթե աջ կեսը հավասար լիներ ձախ կեսին, նշանակում էր՝ դու երջանիկ տոմս ես պոկել։ Բայց, որ հավասար էլ չէր լինում, էլի տոմսը երջանիկ էր, որովհետև էդ տոմսարկղից մենակ երջանիկ տոմսեր էին դուրս գալիս։

Հոկտեմբերի 7-ին տեղեկատվական հարցում եմ ուղարկել ՀՀ հակակոռուպցիոն կոմիտեի նախագահ Սասուն Խաչատրյանին՝ առաջադրելով հետևյալ հարցերը...

Դեմոկրատիան բլեֆ է, որ փաթաթում են աշխարհի ժողովուրդների վզին։ Դա լավ միջոց է միջամտելու և խառնվելու այլ պետությունների գործերին` բարենորոգման անվան տակ իրենց ազդեցությունը հաստատելով այլ ազգերի և պետությունների վրա։

70-րոպեանոց կառավարության նիստը նայելուց հետո ինձ համար բացահայտում արեցի, որ մենք ՀՀ-ից տեղի ունեցած արտագաղթը «չենք ուսումնասիրել», հա, ու մեկ էլ, որ «խոսելու, բանավիճելու կուլտուրա չունենք», «մի քիչ խոսում ենք ու աթոռով իրար խփում»...