Կյանքի համար անհրաժեշտ ռեսուրսների պայքար

Մարդկության և աշխարհի զարգացման յուրաքանչյուր փուլ կամ պարադիգմ բնութագրվում է կյանքի համար անհրաժեշտ ռեսուրսների համար պայքարով , որի կոնկրետ արտահայտություններն էլ պայմանավորվում են մարդկանց ուժերի, հնարավորությունների ու ռեսուրսների բաշխումով։

Մարդկության զարգացումը և ռեսուրսների համար պայքարը իր ամբողջության մեջ բնութագրվում է որպես լոկալից դեպի գլոբալը գնացող պրոցես և այդ գլոբալիզացիայի հիմքում էլ ընկած է գիտատեխնիկական ու տեխնոլոգիական պրոգրեսը։
Վերջիններս էլ, այսինքն գիտությունը, տեխնիկան և տեխնոլոգիաները հնարավորություն են տալիս գործիքներով, զենքերով, տրանսպորտի ու կոմունիկացիայի միջոցներով և ինֆրաստրուկտուրայով ապահովել մրցակցային պայքարն ու կառավարել այն՝ դոմինանտ դիրք գրավելու, հնարավորինս շատ ռեսուրսների տիրանլու և առավելագույն շահ ստանալու համար։
Իսկ այս ամենի հիմքում էլ ընկած է կապիտալը, որը համապատասխան ֆինանսավորումներով կառավարում է այս ամբողջ պրոցեսը։
Այս պայքարի խոշորացված ու ստրուկտուրային բարձր մակարդակի պատկերն ասում է, որ այն ընթանում է առավելագույն ագրեգատ կամ հավաքական հզորություն ունեցող ուժերի միջև, ներառյալ պետություններն ու նրանց տարբեր տեսակի կոալիցիաները, ինչպես նաև վերպետական կապիտալը՝ իր բանկային, ֆինանսական և այլ տիպի ստրուկտուրաներով։
Ինչ վերաբերում է վերպետական կապիտալին, իր բարդ կառուցվածքով ու ներքին մրցակցային պայքարով, ապա նշված պրոցեսներին դրա մասնակցության իմաստը հասկանալու համար պետք է հաշվի առնել մի շարք հանգամանքներ։
Աշխարհում, սկսած հին ժամանակներից, միշտ էլ եղել են հարուստ մարդիկ, բայց նրանք համակարգված ազդեցություն չեն ունեցել մարդկության զարգացման պրոցեսի վրա։
Նման համակարգված ազդեցության հնարավորություն բացվել է միայն կապիտալիզմի զարգացման հետ միասին և նոր նոր ազդեցիկ ուժ դարձող կապիտալի կողմից բնական էր նախկինից եկող վերպետական տարբեր բնույթի պատրաստի ստրուկտուրաների հետ միաձուլումը և դրանք իր նպատակին ծառայեցնելը։
Դրանից բացի, վերպետական կապիտալի կայուն գոյության և հետագա գործունեության համար առանցքային դարձավ մասնավոր սեփականության անձեռնմխելիության սկզբունքը, որի հիմնական նպատակը ոչ թե որևէ խեղճուկրակի փոքր ունեցվածքի անձեռնմխելիությունն էր, այլ, առաջին հերթին, վերպետական կապիտալի:

(շարունակելի)

Պավել Բարսեղյան

Մեկնաբանություններ