ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը, պաշտոնը ստանձնելու առաջին իսկ օրից, ծրագրում է վերականգնել իր «առավելագույն ճնշման ռազմավարությունն Իրանին սնանկացնելու համար»՝ գրում է Financial Times-ը: «Առավելագույն ճնշման» արշավը նպատակ ունի զրկել Իրանին բանակը հզորացնելու հնարավորությունից, սակայն վերջնական նպատակը Թեհրանին միջուկային նոր համաձայնագրի շուրջ բանակցությունների մղելն է։               
 

Հետ քաշիր ձեռքդ… գազի վրայից

Հետ քաշիր ձեռքդ…  գազի վրայից
02.02.2014 | 16:40

Սնանկության այնպիսի «Բաց դաս», ինչպիսին ցուցանեցին թե՛ հայրենի խորհրդարանը, թե՛ յուր ընդդիմությունը, երբեք չէր եղել հայոց բազմաչարչար, ամեն բան տեսած պառլամենտարիզմի պատմության մեջ:
Բոլորը խիստ ինքնաբուխ հայտնվել էին Լենին պապի շինելի մեջ ու նկարում էին թիթեռ, որ հետո բռնեն: Այո, խոսքը գլխապտույտ առաջացնող հանձնաժողովների մասին է, որոնց թիվը հիշելն իսկ այս պահին դժվար է հենց միայն այն պատճառով, որ ցանկացած բան լավ «լվալու» համար պետք է այն երկարատև պահել հանձնաժողովի «ժավելի» մեջ: Այսպիսով.
ա) Գազային հանձնաժողով: Միակն էր, որ կայացավ: Պատճառներն էլ անչափ պարզունակ են: Հերիք չէ հանձնաժողովների «վարքը», ինչպես ասացինք, հայտնի մասնագիտության վարքին է ձգում, և այն ընդամենը մասսայական օգտագործման համար է, հետն էլ մի ողջ քառօրյա երկնում-երկնում էին այդ առնչությամբ, և, ի վերջո, մուկ ծնում: ՈՒ եթե այս հանձնաժողովն էլ մերժվեր, ապա պառլամենտը, որն առանց այն էլ որևէ նշանակություն ու ազդեցություն չունի հանրության կյանքում, բացի «կնոպկա» սեղմելուց և «բողազախեղդ» ելույթներով հասարակության աչքին թոզ փչելուց… Չէ, մի ֆունկցիա, բոլոր դեպքերում, հայոց խիստ ներկայացուցչական առաջին մարմինն ունի՝ օգնում է մեկ-մեկ բացել Մալխասյանցի բառարանը` հասկանալու հարյուր-եսիմ-քանի-ամյա` շատ ծեր դաշնակցության «աղջիկ վախտվա էնտուզիազմով» արտաբերած որակումները:
Եվ ուրեմն` եթե մերժվեին բոլոր հանձնաժողովները, ապա պառլամենտը կիզգոյանար մինչև վերջին խազը, ուստի ՀՀԿ-ն մտածել-մտածել, Հովիկ Արգամիչին ասել էր` գնա, Հովիկ, հանձնաժողով ծնի գազի մասին: ՈՒ քանի որ Արգամիչը «հեղինակություն» է թե՛ ԲՀԿ-ում, թե՛ ՀՀԿ-ում, թե՛ եսիմ-քանի-ամյա «քֆուրբազ» ՀՅԴ-ում («Ժառանգությունը»` հեչ, մի մարդ ունի), հանձնաժողովը երկնվեց ու ծնվեց:
բ) «Նաիրիտի» «մասին» հանձնաժողով: Այստեղ նույնպես կարելի է Արգամիչի երկունքի հետքերը տեսնել: Նրան, գազի հանձնաժողովի «լգոտան» տալիս, ասվել է` գնա, Հովիկ, ու փսորիր կառավարությանն անվստահություն հայտնելու «ծեմածիկան», որպեսզի հասկանաք, որ այդ խաղում առաջնորդություն ունի երիտթոշակառու սեկտորը:
Բարտերը` կառավարությանը հայտնելիք անվստահության և «Նաիրիտի» «միջև» հնարավորություն էր` վարչապետին ու յուր եղբայրներին` «օֆշորի», Աշոտ Սուքիասյանի ձերբակալությունից հետո գամել անարգանքի սյունին, աթոռը «տակից» քաշել: Ինչ պատասխանեց դրան վարչապետը, գիտենք, բայց այս մի հանձնաժողովի ստեղծման աղմուկը ոչ մի բանի չծառայեց անգամ խորհրդարան «հասցված» նաիրիտցիների բողոքի ակցիայի ֆոնին:
Եվս մեկ շտրիխ նրբացնում էր այս հանձնաժողովը` վարչապետ-«կոնկուրենտ ֆիրմա» «կենաց-մահու» պայքարում: Կարծես թե «Ռոսնեֆտը» ցանկանում է վերագործարկել այն, ինչը բառացիորեն չի բխում մարտի 1-ի միտինգին գնացող «կոնկուրենտների» շահերից:
գ) «Մարտի մեկի» հանձնաժողով։ Այստեղ շահերը կիսվում են։ Ընդդիմադիրները ցանկանում են մարտի մեկի բողոքի ակցիային ընդառաջ` հուզական, պոպուլիստական, ինչպես նաև, իսկապես, մինչև վերջ չբացահայտված հանգամանքները բացահայտել, այդ թվում՝ տասը զոհերի մահվան մեղավորներին: Բայց, որքան էլ պարադոքսալ է, հանձնաժողով ստեղծելու իրավական կողմը շատ ավելի ձեռնտու կարող էր լինել իշխանություններին` ևս մեկ անգամ հիշեցնելու, որ այն ժամանակ նախագահը և ամենքի ու ամեն ինչի երաշխավորը այն օրերի գործող նախագահն էր, որ մարտի մեկի համար ԲՀԿ մարտնչող կուսակցությունն ամենաշատ շորերն է ստացել թիկունքի ծառայությունից` ժողովրդի վրա կրակելու համար, որ Վարդան Օսկանյանը հենց այն մարդն է, որն այդ օրերին ստանձնել էր խոսնակի դերը` այդ ամենը ժողովրդին «հանրամատչելի» բացատրելու համար:
ՈՒ դեռ հարց է` հանձնաժողովի շուրջ երկու օր տևած դեբատով այս պահին ով` ում` որքան և ինչ բացատրեց: Էլ ավելի կարևոր էր` «ումով»:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1714

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ