Էրդողանի ջիհադն ընդդեմ «անհավատ Եվրոպայի»

Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանի` Եվրոպայի դեմ ջիհադը, հավանաբար, հիմնված է ինչպես գաղափարախոսության, այնպես էլ պատեհապաշտության վրա։ Կոշտ հակաարևմտյան հռետորաբանությունը գաղափարախոսական պարտադիր պայման է թուրքական քաղաքական իսլամի համար, դա նաև հուսալի միջոց է երկրի ներսում պահպանողական և ազգայնական զանգվածների շրջանում «ձայների որսի» համար, ամերիկյան Gatestone Institute վերլուծական կենտրոնի համար հոդվածում գրում է թուրք լրագրող Բուրակ Բեքդիլը։

«Էրդողանի ջիհադականությունը ոչ սեզոնային է, ոչ նորահայտ քաղաքական գաղափարների համակարգ։ Դա նաև խաղաղ սուֆիզմի արտացոլումը չէ։ Էրդողանի գաղափարախոսությունը սերում է Թուրքիայի ռազմատենչ քաղաքական իսլամիզմի շարքերից, որը ծագել է 1960-ական թվականների վերջին ՝ գաղափարախոս Նեքմեթին Էրբաքանի՝ Թուրքիայի առաջին իսլամիստական վարչապետի և Էրդողանի ուսուցչի կողմից։ Էրբաքանի հռետորաբանության մեջ ունիվերսալ քաղաքականությունը ենթադրում է արդարների (իսլամի) և սիոնիստների և ռասիստական իմպերիալիստների պայքար: Նրա կարծիքով՝ սիոնիստները պաշտպանում են Թուրքիայի անդամակցությունը Եվրամիությանը, որպեսզի «ստիպեն թուրք մահմեդականներին հալչել քրիստոնեության կաթսայում»։

Անդրադառնալով տարբեր պետությունների հետ Անկարայի հրահրած հակամարտություններին՝ հոդվածի հեղինակը նշում է, որ նա այժմ էլ մեղադրվում է Լեռնային Ղարաբաղում Ադրբեջանին զենք մատակարարելու համար։
«Ջիհադականների համար Թուրքիայի վերջին արտահանման գոտին, ըստ ամենայնի, Կովկասն է, ավելի ճիշտ ՝ Լեռնային Ղարաբաղը։ Թեև Անկարան և Բաքուն կտրականապես հերքում են մեղադրանքները, մամուլի հաղորդագրությունները և մարդու իրավունքների պաշտպանության անկախ դիտորդները հաստատել են հարյուրավոր ջիհադականների ժամանումը Ադրբեջան՝ Հայաստանի դեմ պայքարելու համար: Բայց սա կարող է նաև առաջացնել Մոսկվայի վրդովմունքը, ինչը, ինչպես լավ գիտեն ադրբեջանցիները, ոչ մի օգուտ չի բերի նրանց սաղմնային պետությանը»,- գրում է Բեքդիլը, նա նշում է. «Իրաքի և Սիրիայի տարածքներում թուրք զինվորականների ուղղակի զինված միջամտությունից, Սիրիայում, Լիբիայում և Եմենում միջնորդավորված պատերազմներից, Էգեյան և Միջերկրական ծովերում ռազմական լարվածությունից հետո Էրդողանի նոր ջիհադական արկածախնդրությունը Կովկասում ռազմական գործողությունների նոր թատրոն է գտել: «Ո՞րն է հաջորդը»,-հարցնում է հեղինակը:

Մեկնաբանություններ