ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Ձու­կը գլ­խից է հո­տում. վար­չա­պետն ա­մե­նա­լա­վը գի­տի իր կադ­րե­րի հնա­րա­վո­րու­թ­յուն­նե­րը

Ձու­կը գլ­խից է հո­տում. վար­չա­պետն ա­մե­նա­լա­վը  գի­տի իր կադ­րե­րի հնա­րա­վո­րու­թ­յուն­նե­րը
20.12.2019 | 00:26
Ըն­դա­մե­նը մի քա­նի օր ա­ռաջ հա­մա­ցան­ցում՝ սո­ցիա­լա­կան ցան­ցե­րի տի­րույ­թում‚ հայ­տն­վեց մի տե­սագ­րու­թյուն‚ որն առ­նչ­վում էր 2017 թ. սկզբ­նե­րին տե­ղի ու­նե­ցած այն ժա­մա­նակ դեռևս ընդ­դի­մա­դիր «Քա­ղա­քա­ցիա­կան պայ­մա­նա­գիր» կու­սակ­ցու­թյան հա­մա­գու­մա­րին։ Տե­սա­նյու­թից տե­ղե­կա­նում ենք‚ որ կու­սակ­ցու­թյու­նում դժ­գոհ են վար­չու­թյան աշ­խա­տան­քից‚ ո­րը բխում էր տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման մար­մին­նե­րի ընտ­րու­թյուն­նե­րում կրած պար­տու­թյուն­նե­րից։ Ի դեպ‚ «Քաղ­պայ­մա­նագ­րում» ըն­դու­նում էին‚ որ այդ պար­տու­թյունն ի­րենք կրել են ար­դար պայ­քա­րի ար­դյուն­քում‚ և կու­սակ­ցու­թյան վար­չու­թյունն ուղ­ղա­կի տա­պա­լել է աշ­խա­տանք­նե­րը։ Եվ նշ­ված հա­մա­գու­մա­րը‚ հաշ­վի առ­նե­լով ձա­խո­ղած ընտ­րու­թյուն­նե­րը‚ պետք է ընտ­րեր նոր վար­չու­թյուն։ Այդ տե­սաե­րի­զում ե­լույ­թով հան­դես էր գա­լիս գոր­ծող վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վար Է­դուարդ Ա­ղա­ջա­նյա­նը‚ ո­րը վար­չու­թյան նախ­կին ան­դամ­նե­րին հս­տակ բա­ցատ­րում էր նրանց ա­նար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը՝ հեր­թով ջախ­ջա­խե­լով կու­սակ­ցու­թյան աշ­խա­տանք­նե­րը տա­պա­լած գոր­ծիչ­նե­րին։ Մաս­նա­վո­րա­պես‚ հն­չում էին Ա­լեն Սի­մո­նյա­նի‚ Լե­նա Նա­զա­րյա­նի‚ վեր­ջի­նիս ա­մուս­նու՝ Նա­րեկ Բա­բա­յա­նի‚ Ռո­մա­նոս Պետ­րո­սյա­նի‚ Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի ա­նուն­նե­րը։ Քա­րը քա­րին չթող­նե­լով՝ Է­դուարդ Ա­ղա­ջա­նյա­նը շեշ­տում էր‚ որ նշ­ված կու­սակ­ցա­կան­նե­րից յու­րա­քան­չյու­րը տա­պա­լել է կու­սակ­ցա­կան աշ­խա­տան­քում ստանձ­նած պար­տա­վո­րու­թյուն­նե­րի իր մա­սը։ Խոս­քը վե­րա­բե­րում էր ա­ռա­ջին հեր­թին այն ժա­մա­նակ «Քաղ­պայ­մա­նագ­րի» ղե­կա­վար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նին‚ ո­րը ձա­խո­ղել էր ամ­բողջ կու­սակ­ցու­թյան և վար­չու­թյան աշ­խա­տանք­նե­րը։ Հաշ­վի առ­նե­լով‚ որ այդ ա­մենն ա­սել է Է­դուարդ Ա­ղա­ջա­նյա­նը‚ ո­րը Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ա­մե­նա­մոտ ու վս­տա­հե­լի շր­ջա­նա­կի մարդ էր‚ պետք է են­թադ­րել‚ որ այդ­պի­սի գնա­հա­տա­կան­ներ հն­չեց­նե­լով՝ նա ար­տա­հայ­տում էր նաև ի­րենց ա­ռաջ­նոր­դի՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի կար­ծի­քը։ Սա բա­վա­կա­նին հե­տաքր­քիր ար­ձա­նագ­րում է‚ ե­թե այս ա­մե­նը սկ­սենք դի­տար­կել կա­ռա­վա­րու­թյան վեր­ջին նիս­տե­րից մե­կում վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի հեր­թա­կան է­մո­ցիո­նալ ե­լույ­թի ժա­մա­նակ, երբ նա հար­ցադ­րեց՝ կա՞ն ար­դյոք պե­տա­կան ա­պա­րա­տում մար­դիկ, ո­րոնք կա­րող են նոր­մալ հա­յե­ցա­կար­գեր, նա­խագ­ծեր, տն­տե­սա­կան ծրագ­րեր, ճշգ­րիտ տն­տե­սա­կան տվյալ­ներ ներ­կա­յաց­նել։ Փա­շի­նյա­նը սրտ­նե­ղեց, որ պե­տա­կան կարևոր դիր­քե­րում չկան կադ­րեր, պաշ­տո­նյա­ներ, ո­րոնք ի վի­ճա­կի են պատ­շաճ մա­կար­դա­կով փաս­տա­թուղթ ներ­կա­յաց­նե­լու։ «Մեկ-մեկ նա­խա­րա­րու­թյուն­նե­րից այն­պի­սի փաս­տաթղ­թեր են գա­լիս, որ ու­զում ես ա­սել՝ էս ո՞ր դա­սա­րա­նի ե­րե­խա է գրել»,- փաս­տեց վար­չա­պե­տը։
Երբ նշ­ված եր­կու փաս­տե­րը՝ տե­սաե­րի­զը և վար­չա­պե­տի վեր­ջին գնա­հա­տա­կա­նը, հա­մե­մա­տում ենք, կա­րող ենք փաս­տել, որ ով-ով, բայց Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը և նրա աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վա­րը շատ լավ պատ­կե­րաց­րել են ի­րենց կադ­րե­րի հնա­րա­վո­րու­թյուն­նե­րը։ Տե­սա­նյու­թում քն­նա­դա­տու­թյան ար­ժա­նա­ցած և ժա­մա­նա­կին իր քա­ղա­քա­կան ու կու­սակ­ցա­կան աշ­խա­տանք­նե­րը տա­պա­լած կադ­րե­րին, ո­րոնք ան­գամ չեն կա­րո­ղա­ցել 100 մարդ ղե­կա­վա­րել, Նի­կոլ Փա­շի­նյանն այ­սօր վս­տա­հել է ա­մե­նա­բարձր պաշ­տոն­նե­րը։ Նրան­ցից եր­կու­սը խոր­հր­դա­րա­նի նա­խա­գա­հի տե­ղա­կալ­ներ են, մե­կը Կո­տայ­քի մարզ­պետն է, մյու­սը՝ պե­տա­կան գույ­քի կա­ռա­վար­ման կո­մի­տեի ղե­կա­վար, և ի վեր­ջո, ժա­մա­նա­կին ՔՊ կու­սակ­ցու­թյան վար­չու­թյան աշ­խա­տանք­նե­րը ձա­խո­ղա­ծին վս­տահ­վել է կր­թու­թյան և գի­տու­թյան, իսկ հե­տո նաև՝ կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի և սպոր­տի նա­խա­րա­րու­թյու­նը։ Այս­տեղ պար­զա­պես մեզ մնում է զար­մա­նալ, թե ինչ­պես է Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, ով ա­վե­լի քան որևէ մե­կը գի­տի իր կադ­րե­րի կա­ռա­վար­ման, կազ­մա­կերպ­չա­կան ու­նա­կու­թյուն­նե­րը (մաս­նա­գի­տա­կան ո­րակ­նե­րի մա­սին էլ չենք խո­սում), վս­տա­հել լր­ջա­գույն դիր­քեր կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գում։ Եվ ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կի հա­մար զար­մա­նալ պետք չէ. Փա­շի­նյանն այ­սօր հն­ձում է այն, ինչ ժա­մա­նա­կին ցա­նել է։
Այս­տեղ մի կարևոր բա­ցա­հայ­տում նույն­պես ե­ղավ։ Եր­կար ժա­մա­նակ հան­րու­թյան, փոր­ձա­գի­տա­կան շր­ջա­նակ­նե­րում բա­նա­վի­ճում են. երբ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ա­սում է, թե երկ­րում ա­մեն ինչ ան­նա­խա­դեպ է ու ար­տա­կարգ, ի­րո՞ք հա­վա­տում է դրան, թե՞ քա­ղա­քա­կան բլե­ֆի է գնում, իր անձ­նա­կան վար­կա­նի­շի և PR-ի հաշ­վին այ­նուա­մե­նայ­նիվ փոր­ձում է հա­մա­պա­տաս­խան պատ­կե­րա­ցում­ներ ձևա­վո­րել։ Ինչ­պես ցույց տվեց Փա­շի­նյա­նի վեր­ջին հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, վար­չա­պե­տը շատ լավ գի­տի, թե երկ­րում ինչ վի­ճակ է։ Վար­չա­պե­տի է­մո­ցիո­նալ խոս­քը կա­ռա­վա­րու­թյան նիս­տում ինք­նա­խոս­տո­վա­նանք էր, ին­չը շատ հս­տակ ուր­վագ­ծում էր իր կադ­րա­յին բա­զա­յի ի­րա­կան վի­ճա­կը և իր կող­մից պար­բե­րա­բար հայ­տա­րար­վող թվե­րի հա­վաս­տիու­թյան աս­տի­ճա­նը։
Հե­տաքր­քիր ինք­նա­խոս­տո­վա­նանք էր Փա­շի­նյա­նի այն հայ­տա­րա­րու­թյու­նը, թե պե­տա­կան հա­մա­կարգն ամ­բող­ջո­վին ընդ­դի­մա­նում է հե­ղա­փո­խու­թյա­նը և հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան է։ Սա ի­հար­կե ա­մե­նա­զա­վեշ­տա­լի ինք­նա­խոս­տո­վա­նու­թյունն էր։ Նկա­տենք, որ մինչ այդ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը շեշ­տում էր, թե երկ­րում ան­նա­խա­դեպ ար­դյունք­ներ են գրանց­վել, ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը գեր­բարձր, ան­նա­խա­դեպ մա­կար­դա­կի է։ Ընդ ո­րում ան­նա­խա­դեպ բա­ռը նրա բա­ռա­պա­շա­րում ա­մե­նա­շատ հան­դի­պող ար­տա­հայ­տու­թյուն­նե­րից է։ Իսկ դա, որ­պես կա­նոն, օգ­տա­գոր­ծում են հո­լո­վա­կա­յին բա­ռա­պա­շա­րում։ Եվ ա­հա Փա­շի­նյա­նի կող­մից պար­բե­րա­բար տար­փող­վող ան­նա­խա­դեպ տն­տե­սա­կան ար­դյունք­նե­րի ֆո­նին նույն ին­քը՝ Փա­շի­նյա­նը, հան­կարծ վեր կա­ցավ ու սկ­սեց ա­սել, թե պե­տա­կան ամ­բողջ հա­մա­կար­գը ընդ­դի­մա­նում է հե­ղա­փո­խու­թյա­նը։ Ա­մե­նայն հա­վա­նա­կա­նու­թյամբ, Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, ի­մա­նա­լով իր կադ­րե­րի ու­նա­կու­թյուն­նե­րը, ոչ մե­կին ա­ռանձ­նա­պես չի վս­տա­հում աշ­խա­տան­քը, բայց դա չի նշա­նա­կում նաև, որ ինքն է կա­րո­ղա­նում այդ գործն ա­նել։ Այ­սինքն՝ նա սահ­մա­նել է միանձ­նյա իշ­խա­նու­թյան հա­մա­կարգ. ին­քը ո­րո­շում է, ին­քը հանձ­նա­րա­րում է, հե­տո տես­նում է, որ իր կադ­րե­րը ի վի­ճա­կի չեն կա­տա­րե­լու այդ աշ­խա­տան­քը, փոր­ձում է ինք­նու­րույն այդ ա­մե­նի տա­կից դուրս գալ՝ բղա­վե­լով, պա­տին ծե­փե­լով, ին­չը ի­հար­կե որևէ լուրջ ար­դյունք չի տա­լիս։ Եվ քա­նի որ նրա անձ­նա­կան վար­կա­նի­շը դեռևս բա­վա­րա­րում է, որ­պես­զի հենց ինքն էլ մաք­րի իր են­թա­կա­նե­րի տար­րա­կան սխալ­նե­րը, շատ դեպ­քե­րում ան­գամ՝ զա­վեշ­տա­լի ու ոչ խե­լա­միտ ո­րո­շում­նե­րը‚ ստիպ­ված է լի­նում և ո­րո­շում ըն­դու­նել, և կա­տա­րել, և այդ ա­մե­նին PR փա­թե­թա­վո­րում տալ։
Փա­շի­նյա­նը ստեղ­ծել է պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման մի հա­մա­կարգ, որ­տեղ ա­մեն ինչ ինքն է ա­նում, այս պայ­ման­նե­րում ինս­տի­տու­ցիո­նալ հա­մա­կար­գի անհ­րա­ժեշ­տու­թյուն չկա, և սահ­ման­ված խա­ղի կա­նոն­նե­րը չեն նպաս­տում ար­դյու­նա­վետ հա­մա­կար­գի ստեղծ­մա­նը։ Այս ֆո­նին հա­կա­հե­ղա­փո­խա­կան ա­պա­րա­տը կոտ­րե­լու մա­սին վար­չա­պե­տի հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներն ըն­կալ­վում են որ­պես սո­վո­րա­կան բլեֆ։ Նրա՝ պա­տե­րին ծե­փե­լու, աս­ֆալ­տին փռե­լու մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը ոչ ոք ար­դեն լուրջ չի ըն­դու­նում, նույ­նիսկ ձեր­բա­կա­լու­թյուն­նե­րի մա­սին սպառ­նա­լիք­ներն ա­նար­դյու­նա­վետ են. մար­դիկ ան­գամ հերթ են կանգ­նել ու պա­հան­ջում են ի­րենց ձեր­բա­կա­լել։ Այ­սինքն՝ այդ գոր­ծի­քա­կազմն այն­քան է ար­ժեզ­րկ­վել, որ սկ­սել են ծաղ­րել վար­չա­պե­տին։
Նկա­տենք, որ ա­սօր պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գը ղե­կա­վա­րում են Փա­շի­նյա­նի լա­վա­գույն կադ­րե­րը, այլ կադ­րեր զի­նա­նո­ցում չկան, որ­պես­զի փո­խա­րի­նի նրանց, ուս­տի հա­մա­կար­գը կոտ­րե­լու մա­սին հայ­տա­րա­րու­թյուն­նե­րը սին են։ Ցան­կա­ցած ջարդ պետք է սկս­վի ա­ռա­ջին հեր­թին նա­խա­րար­նե­րից, իսկ քա­նի որ, ըստ վար­չա­պե­տի, ամ­բողջ պե­տա­կան հա­մա­կարգն է հա­մա­ռո­րեն դի­մադ­րում հե­ղա­փո­խու­թյա­նը, նշա­նա­կում է, որ իր սր­տի բո­լոր նա­խա­րար­նե­րը պետք է փոխ­վեն։ Մինչ­դեռ Փա­շի­նյա­նը ա­նում է հա­կա­ռա­կը. նրանց ա­մեն մի աղմ­կա­հա­րույց քայլ պաշտ­պա­նու­թյան տակ է վերց­նում, ընդ­հուպ մինչև տրանս­գեն­դեր­նե­րի, սա­տա­նիստ­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյուն։ Գու­ցե Փա­շի­նյա­նը ցան­կա­նար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նի նման նա­խա­րա­րին փո­խել, քա­նի որ շատ լավ հաս­կա­նում է, որ նա իր տակ դր­ված ա­կան է, և պա­հես­տա­յին­նե­րի նս­տա­րա­նին խա­ղա­ցող­ներ չու­նի։
Սա­կայն փաս­տե­րի ար­ձա­նագ­րումն այս­քա­նով չի ա­վարտ­վում։ Պարզ­վում է, որ հա­կա­կո­ռուպ­ցիոն պայ­քարն էլ, ո­րի մա­սին այդ­քան շեշտ­վում է, ի հե­ճուկս ու­ժա­յին կա­ռույց­նե­րի է։ Ըստ վար­չա­պե­տի, ստաց­վում է‚ որ ու­ժա­յին կա­ռույց­ներն էլ են դեմ վար­չա­պե­տին ու «հե­ղա­փո­խու­թյա­նը»։ Այս դեպ­քում ի­հար­կե հաս­կա­նա­լի չէ, թե ով­քեր են զբաղ­վում հա­կա­կո­ռուպ­ցիոն գոր­ծու­նեու­թյամբ՝ «Քաղ­պայ­մա­նա­գի՞­րը», թե՞ Սո­րո­սի հիմ­նադ­րա­մը։
Տար­վա ա­վար­տին բո­լո­րը փոր­ձում են ամ­փո­փել անց­նող 2019 թվա­կա­նը։ Այս տա­րին ամ­փո­փեց ան­ձամբ վար­չա­պե­տը՝ ար­ձա­նագ­րե­լով, որ իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից ա­վե­լի քան 1,5 տա­րի անց նոր Հա­յաս­տա­նում չկա ար­դյու­նա­վետ աշ­խա­տող, գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյուն ու­նե­ցող պե­տա­կան ա­պա­րատ, չկա ի­րա­վա­կան հա­մա­կարգ, ո­րը հաս­կա­նում է, թե ինչ են ի­րե­նից պա­հան­ջում, և եր­րորդ՝ իշ­խա­նա­փո­խու­թյու­նից 1 տա­րի 8 ա­միս անց փաս­տում ենք՝ վար­չա­պետն ար­ձա­նագ­րեց իր ին­տե­լեկ­տուալ բա­զա­յի բա­ցար­ձակ սնան­կու­թյու­նը և, ըստ էու­թյան, ի­րա­վունք տվեց բո­լո­րին կաս­կա­ծի տակ դնե­լու այ­սօր ըն­դուն­վող օ­րենք­նե­րի, հա­յե­ցա­կար­գե­րի, վար­չա­պե­տի կող­մից հն­չեց­վող վի­ճա­կագ­րա­կան տվյալ­նե­րի իս­կու­թյու­նը։ Այս ա­մե­նը կա­րե­լի է եզ­րա­կաց­նել վար­չա­պե­տի շատ կարևոր, բայց ա­մե­նայն հա­վա­նա­կա­նու­թյամբ, ոչ հա­վա­սա­րակ­շիռ վի­ճա­կում ար­ված հայ­տա­րա­րու­թյու­նից։ Այս­տեղ կա մի դրա­կան հան­գա­մանք. գո­նե վար­չա­պե­տը գի­տի երկ­րում տի­րող ի­րա­կան վի­ճա­կը, պար­զա­պես ա­միս­ներ շա­րու­նակ այդ պատ­կե­րը հա­մա­ռո­րեն թաքց­վում էր, բայց ե­կավ այն պա­հը, որ կա­ռա­վա­րու­թյան ղե­կա­վա­րը կա­մա թե ա­կա­մա խոս­տո­վա­նեց դա են­թա­գի­տակ­ցու­թյան մա­կար­դա­կում։
Այն­պես որ՝ տա­րին ամ­փո­փե­լու կա­րիք այլևս չկա. վար­չա­պետն ինքն ամ­փո­փել է իր իշ­խա­նու­թյան, իր կա­ռա­վար­ման հա­մա­կար­գի, իր Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի, իր քա­ղա­քա­կան հե­նա­րան­նե­րի աշ­խա­տան­քի ո­րա­կը։
Ա­րամ Վ. ՍԱՐԳ­ՍՅԱՆ
Դիտվել է՝ 3064

Մեկնաբանություններ