OSTKRAFT: Լեռնային Ղարաբաղը վերադառնում է կայսրություն

OSTKRAFT վերլուծական կենտրոնը հաղորդում է, որ ապրիլի 2-5-ի ռազմական բախումների ընթացքում ԼՂՀ-ին հաջողվեց վերահսկողություն հաստատել նախկին ԼՂԻՄ-ի Շահումյանի շրջանի Գյուլիստան բնակավայրի վրա: Գյուլիստանը ամենահյուսիսայինն է Լեռնային Ղարաբաղի հինգ մելիքություններից, որ ձևավորվել են XVII դարում: Հենց այնտեղ 1813-ին ստորագրվեց խաղաղության պայմանագիր Ռուսական կայսրության և Պարսկաստանի միջև (Իրան): Պարսկաստանն ընդունում էր, որ Ռուսական կայսրությանն են անցնում «հավերժական ժամանակով» Դաղստանը, Քարթլին, Կախեթիան, Մեգրելիան, Իմերեթիան, Գուրիան, Աբխազիան, Բաքվի, Ղարաբաղի, Գյանջայի, Շիրվանի, Շեքինի, Դերբենտի, Կուբանի խանությունները: Ռուսական կայսրությանն էր անցնում նաև Թալիշի խանության մի մասը: Անցած դարերից է սկսվում սիմվոլիկան, որ ստիպում է վերաիմաստավորել վաղեմի պատմական իրադարձությունները տարածաշրջանի ապագա աշխարհաքաղաքական քարտեզի տեսակետից: Դա Պետերբուրգի լուրջ շրջադարձն էր կովկասյան քաղաքականության տեսակետից: Ալեքսանդր I-ին հայտնի էր, որ 1814-ին Անգլիան Պասկաստանի հետ պայմանագիր է ստորագրել, որի համաձայն Լոնդոնը պարտավորվում էր «միջնորդական առաքելություն» ստանձնել ռուս-իրանական սահմանը գծելիս: Նա Գյուլիստանի պայմանագիրը համարում էր «անցումային», քանի որ Ռուսաստանի և Պարսկաստանի սահմանի հարցը շարադրված էր պայմանագրին կից «Սեպարատ ակտում»:

Պարսկաստանը Մեծ Բրիտանիայի աջակցությամբ պնդում էր 1801-ի սահմաններին վերադարձը: Դա սուր ինտրիգ էր, որը, ի վերջո, որոշեց Ղարաբաղյան խանության ճակատագիրը:

REGNUM

Հ.Գ. Լրատվական դաշտում երբեք ու ոչինչ հենց այնպես չի հայտնվում, հենց այնպես չի հիշվում ու մոռացվում: Եթե REGNUM-ը հրապարակում է OSTKRAFT վերլուծական կենտրոնի «սիմվոլիկ հիշողությունը», նվազագույնը թափանցիկ ակնարկ է՝ պատմական իրադարձությունների հավելումով, որ ներկա Ռուսաստանը շարունակում է Ռուսական կայսրության գործը: Այդպես է, թե ոչ՝ իրադարձությունները ցույց կտան: OSTKRAFT վերլուծական կենտրոնում գուցե չգիտեն, որ, բացի չճանաչված Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունից, կա ճանաչված Հայաստանի Հանրապետություն: Իսկ գուցե գիտեն, որ ակնարկում են Ղարաբաղի վերադարձը կայսրություն՝ թերևս Հայաստանի հետ:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ