ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Քեսաբում հայերին չեն կոտորել, իսկ Հայաստանում պատրա՞ստ են նրանց ընդունել

Քեսաբում հայերին չեն կոտորել, իսկ Հայաստանում պատրա՞ստ են նրանց ընդունել
31.03.2014 | 17:05

Մարտի 21-ին Քեսաբում տեղի ունեցած իրադարձությունների մասին տարբեր տեղեկություններ են տարածվում: Հայերը առավելապես գրում են, թե` հայ-հարայ հասեք, մերոնց կոտորում են, և այս ամենը անում են բավականին ակնհայտ հակաթուրքական տրամադրություններով` քեսաբահայերի տարհանումը զուգահեռելով 1915-ի ցեղասպանությանն ու կատարվածը բացատրելով ապրիլի 24-ի մոտենալով: Հայերի զգացմունքների վրա «յուղ են լցնում» ռուսական որոշ կայքեր` նույնպես հակաթուրքական հնչերանգներով և փորձում են Ռուսաստանին հայերի փրկչի դերում ներկայացնել: Քեսաբի մասին գրում է և արևմտյան մամուլը` բավական զուսպ, բայց փաստերն արձանագրող ու դատապարտող: Քեսաբի մասին գրում են և թուրքերը:

Այս ամենում ամենաանհասկանալին հայկական կայքերի դիրքորոշումն է: Նախ` քեսաբահայերը հայտարարեցին, որ ավանի տարհանման ժամանակ զոհեր չեն եղել, և ուրեմն այն լուրերը, թե թուրքերը հայերին կոտորել կամ կոտորում են, սուտ է: Խոսվել է միայն այն մասին, որ ավանում մի քանի տարեցներ են մնացել և ծեր կանանց գրոհայինները բռնաբարել են: Երկրորդ` դրանք ոչ թե թուրքերն են, այլ Ալ Քաիդայի և այլ իսլամիստական կազմակերպությունների կողմից հովանավորվող ապստամբները, ովքեր ոչ թե մարդկանց տեղահանում են նրանց ազգության համար, այլ նրանք անհանդուրժող են ընդհանրապես քրիստոնյաների նկատմամբ: Երրորդ` որևէ մեկն իրեն հարց տվե՞լ է, թե Թուրքիան ինչու պետք է Սիրիայում մի հայաբնակ ավան դատարկելու կամ հայերին ոչնչացնելու ծրագիր ունենար: Որ ի՞նչ: Այսինքն` մերոնց թվում է, թե Թուրքիայի ղեկավարությունը դիվանագիտությունից հեռու մի խմբավորում է, որը հարյուր տարի անց նոր կոտորած է սարքում հայերի գլխին` դեռ իր նախորդների թափած արյունը «չմարսա՞ծ»: Մի պահ ընդունենք, որ այդպես է: Ի՞նչ է շահելու դրանից Թուրքիան: Ի դեպ, թուրքական որոշ լրատվամիջոցներ իրենց հրապարակումներում Քեսաբում տեղի ունեցածը վերագրեցին վարչապետ Էրդողանին, որի դեմ կոշտ պայքար էր գնում նույն Թուրքիայում` կապված արդեն տեղի ունեցած ընտրությունների հետ: Արդյո՞ք դա կոնկրետ Թուրքիայի հասարակության աչքին Էրդողանին ոչնչացնելու մի փորձ չէր: Այսինքն` ստացվում է, որ Քեսաբի դեպքերը, որոնք ակնհայտորեն կապված չեն ավանի բնակչության ազգային պատկանելության հետ, օգտագործվում են շատերի կողմից, իսկ հայերը պարզապես դրանց տուրք են տալիս` առանց վերլուծելու դրանց աղբյուրներն ու այդ աղբյուրների քաղաքական շահերը:
Այլ հարց է ընդհանրապես սիրիահայության խնդիրը և այս համատեքստում այս պահին տարրական պայմաններից զուրկ քեսաբահայութոյն վիճակը: Եթե սա ենք քննարկում, ապա ուրիշ երկրին հղում անելու կարիքը չունենք: Խնդիրը մեր մեջ է ու մեր երկրի գործող ղեկավարության դիրքորոշման: Շատերն են, ի դեպ, կոչ անում քեսաբահայերին տեղափոխել Հայաստան կամ Ղարաբաղ: Քեսաբահայերը, սակայն, իրականում Հայաստան գալ չեն ցանկանում: Նրանք նախընտրում են վերադառնալ իրենց տները: Եվ ոչ այն պատճառով, որ ամեն մարդ իր տունն է ուզում, այլ նաև, որ Սիրիայի եռամյա պատերազմի ընթացքում բազմաթիվ սիրիահայեր եկան հայրենիք, հետո նրանց մի մասը վեադարձավ Սիրիա, մի մասը մեկնեց այլ երկրներ, և միայն եկածների մեկ երրորդը մնաց Հայաստանում: Հայաստանը, ցավոք, իր անկախության 24 տարիների ընթացքում չդարձավ այն հայրենիքը, որն իր շուրջ կհավաքեր համայն հայությանը, որը կկարողանար ոչ միայն խաղաղ երկինք, այլև կենսական անհրաժեշտ պայմաններ ապահովել իր զավակների համար: Այսքանից հետո քեսաբահայերը ինչպե՞ս գան հայրենիքում հաստատվելու: Եվ մի վերջին նկատառում. հայաստանյան մամուլում Քեսաբում տեղի ունեցածը թուրքերին վերագրելու փորձերը հարցն ակնհայտ տանում են այլ ուղղությամբ և հայության ուշադրությունը շեղում Հայաստանի` հայերի մի հատվածի հետագա ճակատագրի նկատմամբ պատասխանատվությունից:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1680

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ