Թվում էր‚ թե հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նա­յին մի­ջա­դեպն ար­դեն հարթ­վել է‚ ի­րա­վի­ճա­կը հա­մե­մա­տա­բար կա­յուն է այն հատ­վա­ծում‚ որ­տեղ մի քա­նի օր ա­ռաջ մար­տեր էին ըն­թա­նում։ Սա­կայն ակն­հայտ է‚ որ տա­վու­շյան մի­ջա­դե­պը քա­ղա­քա­կան ա­ռու­մով ու աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան նշա­նա­կու­թյամբ հա­մաշ­խար­հա­յին ու­ժա­յին կենտ­րոն­նե­րի կող­մից ա­ռանձ­նա­կի ու­շադ­րու­թյան է ար­ժա­նա­ցել։

Ա­կանջ­նե­րիս մեջ Հրանտ Մաթևո­սյա­նի ձայնն է՝ «Վեր կաց, ձիա­վոր­վիր»: Մեկ էլ՝ Չա­րեն­ցի՝ «ՈՒ պետք է քայ­լել ու՝ քայ­լել հա­մառ՝ Ան­ցյա­լի հս­կա տեն­չը բեռ ա­րած»…

Բորիս Ջոնսոնի կառավարությունը միաժամանակ վեճի մեջ է մտել երկու մեծ տերությունների հետ: Լոնդոնի արտաքին նոր քաղաքականությունը հետևում է իդեալիզմի ու պրագմատիզմի ինքնատիպ համադրման՝ գրում է Frankfurter Allgemeine Zeitung-ը:

ԱՀԿ գլխավոր տնօրեն Թեդրոս Ադհանոմ Գեբրեյսուսը հուլիսի 27-ին հայտարարեց, որ «պանդեմիան շարունակում է արագանալ»՝ «վերջին 6 շաբաթում դեպքերը կրկնապատկվել են»:

Ուկրաինայի ու Ռուսաստանի աջակցությունը վայելող անջատողականների միջև հայտնվել է հրադադարի նոր համաձայնագիր՝ հարուցելով բազում կասկածներ՝ գրում է Բերնհարդ Կլազենը Die Tageszeitung-ում:

Պեկինում դեռ վառ են «100-ամյա ստորացման» հիշողությունները, երբ գաղութատեր պետությունները մասերի են բաժանել թուլացած Ցին կայսրությունը՝ անիրավահավասար պայմանագրերով՝ դառնալով Չինաստանի ու Արևմուտքի հազարամյա հարաբերությունների տանջալից պատմության ամենամութ գլուխը՝ գրում է Սեբաստիան Ֆալետին Le Figaro-ում:

Հուլիսի 26-ի երեկոյան Ելիսեյան պալատը հայտարարեց 11 պետական քարտուղարների նշանակման մասին, որ մաս են կազմելու հուլիսի սկզբին ձևավորված նոր կառավարության՝ վարչապետ Ժան Կաստեքսի գլխավորությամբ: Նախարարների նոր կաբինետը կազմված է 43 մարդուց՝ քառորդ դարում սա Ֆրանսիայի ամենամեծ կառավարությունն է:

Երրորդ տարին անընդմեջ՝ Գերմանիան աշխարհում ամենամեծ հիացմունք հարուցող երկիրն է, որ թողնում է ԱՄՆ-ին կոշտ պայքարի մեջ երկրորդ տեղի համար Չինաստանի ու Ռուսաստանի հետ՝ ըստ գլոբալ առաջատարության մասին նոր հարցման՝ գրում է Ջուլիան Բորջերը The Guardian-ում:

Թուր­քիան, ինչ­պես ար­դեն նշել ենք «Հա­յաս­տա­նի դեմ սկս­ված ռազ­մա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը վերջ­նար­դյուն­քում Ռու­սաս­տա­նի դեմ են ուղղ­ված» հրա­պա­րակ­ման մեջ, Սի­րիա­յում, մաս­նա­վո­րա­պես, իր բռ­նա­զավ­թած Աֆ­րի­նում ամ­սա­կան 2500 ԱՄՆ դո­լա­րով, 6 ամս­վա պայ­մա­նա­գիր ա­ռա­ջար­կե­լով, ի­րեն են­թա­կա զի­նյալ­ներ է հա­վա­քագ­րում` Ադր­բե­ջան ու­ղար­կե­լու և, Ադր­բե­ջա­նի բա­նա­կի կող­քին, Հա­յաս­տա­նի բա­նա­կի դեմ պա­տե­րազ­մե­լու հա­մար:

Այժմ՝ թուր­քե­րի մա­սին։ Նախ ար­ձա­նագ­րենք, որ, չնա­յած Երևա­նի թր­քա­սեր­նե­րին, աշ­խար­հը գնում է նրան, որ Թուր­քիան կհռ­չակ­վի «մեր­ժյալ» պե­տու­թյուն։ Թուր­քիան հա­կաք­րիս­տո­նեա­կան ու հա­կաուղ­ղա­փառ ևս մեկ սադ­րանք է ձեռ­նար­կել։