ՌԴ-ի և Իրանի դեմ մեր տարածաշրջանում հավաքական Արևմուտքը Թուրքիային է գործոն դարձնում, հետևողականորեն օգտագործելով Արցախի և ՀՀ շուրջ ստեղծված իրավիճակը։
Բացարձակ ցանկություն չկար էդ մասին գրելու, բայց չի լինում։
Մի տեսակ տպավորություն է մոտս, որ ընդդիմության մի թևին ընդամենը պատրվակ էր պետք, որ սկսեն մյուս թևին անպատվել։ Էդ պատրվակը տվեց Զարուհին։ Հետաքրքիր է` ինչու՞։
Ես ուզում եմ մի ճշմարտություն բացել նրանց համար, ովքեր իրենց հավատացյալ են համարում, ովքեր «իմ Հիսուս»-ով են դիմում Հիսուսին, սակայն վարչապետի գաղափարակիցը, գործակիցն ու աջակիցն են մնում:
Անցյալ շաբաթ ՈՒկրաինայում տեղի ունեցավ «Առաջին տիկնանց և ամուսինների» երրորդ գագաթնաժողովը՝ նվիրված հոգեկան առողջության քննարկմանը։
Չնայած բավականին անտիպ թեմային, գագաթնաժողովին բավականին մեծ թվով ականավոր հյուրեր էին ժամանել։
Հիշեցնեմ, որ հասկանալի լինի:
Ժամանակին, հայերը դիմեցին ցարական կառավարությանը, թե թույլ տվեք փոխենք Զանգու (Հրազդան) գետի հունը, որ կարողանանք օգտագործել Սևանի ջրային պաշարները:
Աշխարհաքաղաքական բուռն զարգացումները (Արևմուտք-ՌԴ) փաստացի տեղափոխվել են Արցախ, ու մեր հայրենակիցներն էսօր իրենց մաշկի վրա են զգում էդ ֆարսի հետևանքները։
50 տարի առաջ այս օրը՝ 1974թ. հուլիսի 20-ին, թուրքական բանակը Կիպրոսում «խաղաղություն հաստատելու» պատրվակով ներխուժեց կղզի։ Շուրջ երկու ամսվա ընթացքում Թուրքիայի զինված ուժերը գրավեցին Միջերկրական ծովում գտնվող անկախ պետության՝ Կիպրոսի Հանրապետության տարածքի շուրջ 40 %-ը և մինչ օրս այնտեղ են։
Ավելին, Կիպրոսի օկուպացված հյուսիսային հատվածում Թուրքիան հռչակել է «Հյուսիսային Կիպրոսի Թուրքական Հանրապետությունը»...