Թուրքիան, Ադրբեջանը, սորոսական և Արևմուտքի գլոբալիստական մյուս ուժերը, համաշխարհային հրեա-մասոնությունը սպասում են ՀՀ-ում տարիներ շարունակ հետևողականորեն իրականացվող հակառուսական, և՛ Հայաստանի, և՛ Ռուսաստանի համար խիստ վտանգավոր քարոզչության արդյունքին: Քարոզչություն, որի հետևում, եթե փորձենք մի փոքր վերլուծել ու ստանալ «ու՞մ է ձեռնտու» հարցի պատասխանը, երևում են հենց նրանց ականջները:
Քարոզչություն, որն իրականացվում է տարբեր մեթոդներով ու միջոցներով` հեռուստատեսության (այդ թվում նաև` մասոն ղեկավար ունեցող այն շանթող հեռուստաընկերության), ռադիոյի, էլեկտրոնային ու տպագիր ԶԼՄ-ների, սոցիալական ցանցերի ակտիվ օգտագործմամբ: Եվ, իհարկե, շատ ու շատ հարցերում օգտագործվում է հանրության մեծամասնության անտեղյակությունն ու միամտությունը: Ինչպես պատմական փաստերը, այնպես էլ մեր օրերի իրողությունները ներկայացվում են միակողմանիորեն, հաճախ նաև խեղաթյուրված, աղավաղված, կեղծված, կեղծիքը շատ խորամանկորեն ու նրբորեն ճշմարտության հետ խառնելով: Լայնորեն կիրառվում է կիսաճշմարտության` կեղծիքի ամենանուրբ ու վտանգավոր տեսակի, քարոզչական տեխնոլոգիան:
Գլոբալիստական ուժերի կամ մասոնների (ինչպես ուզում եք, անվանեք նրանց) կողմից հակառուսական քարոզչությունն ու քաղաքականությունն իրականացվում է հիմնականում պրոֆեսիոնալ կերպով, մարդկանց գիտակցության մեջ հակառուսական կործանարար թույնը ներարկվում է աստիճանաբար, ընդ որում, այդ քարոզչությունն ու քաղաքականությունը խթանում, դրան միտումնավոր նպաստում են որոշակի ուժեր ոչ միայն Արևմուտքից, այլև հենց Ռուսաստանից:
Ոչ միայն սոցիալական ցանցերում և ԶԼՄ-ներում եղած հրապարակումների երկարամյա դիտարկմամբ, այլև տարբեր, ծանոթ-անծանոթ մարդկանց հետ կենդանի շփումների արդյունքով կարող եմ վկայել, որ մարդկանց ուղեղները «լվանալու», Հայաստանում ի վնաս Ռուսաստանի Դաշնության ու ռուս ժողովրդի` հանրային կարծիքն ու հասարակական տրամադրությունները փոխելու ուղղությամբ տարվող մեծածավալ աշխատանքը տվել ու տալիս է իր դառը պտուղները: Հայաստանում հակառուսական տրամադրությունների զարգացումն ուղղակի սպառնալիք է ինչպես Հայաստանի Հանրապետության, այնպես էլ Ռուսաստանի Դաշնության ազգային անվտանգությանը:
Գրեթե կասկած չունեմ, որ ՌԴ դեսպանատան և անվտանգության ծառայության որոշ պաշտոնյաներ Հայաստանում առկա իրավիճակն իրենց ղեկավարությանը համարժեք չեն ներկայացնում: Ասվում է մոտավորապես հետևյալը. այո, Հայաստանում նույնպես որոշ ուժեր աշխատում են հակառուսական տրամադրությունների խորացման ուղղությամբ (միտումնավոր թե ոչ միտումնավոր չեն ներկայացվում այդ աշխատանքների իրական մասշտաբները), բայց այդ ամենը Ռուսաստանի համար լուրջ վտանգ չի ներկայացնում, քանի որ հասարակության մեծամասնության կողմից հակառուսական քարոզչությունն ընկալում և աջակցություն չի ստանում:
Ընդունենք, որ դա այդպես է, բայց քանի՞ լումա կարժենա Ռուսաստանի անհանգստանալը և համապատասխան միջոցների ձեռնարկումն այն բանից հետո, երբ Հայաստանում հակառուսական քարոզչությունն արդեն բնակչության մեծամասնության կողմից ընկալում և աջակցություն ստանա։ Ռուսաստանի ղեկավարությունն ինչպես Մայդանից առաջ էր թերի ու սխալ տեղեկատվություն ստացել ՈՒ կրաինայից, այնպես էլ Հայաստանում 2018-ի «թավշյա հեղափոխությունից» առաջ էր թերի ու սխալ տեղեկատվություն ստացել մեր երկրից: Բայց քանի՞ անգամ կարելի է սխալվել, ընդ որում, կրկնելով նույն սխալը։
Ռուսաստանի քաղաքական որոշ վերլուծաբաններ, որոնք միգուցե հայտնի ուժերի (թուրքական, ադրբեջանական, հրեական, գլոբալիստական…) ներկայացուցիչներ կամ պատվերներ կատարողներ են, ասում են, թե Հայաստանում հակառուսական տրամադրությունների աճը, եթե նույնիսկ դա իրականություն է, վնասելու է միայն հայերին ու Հայաստանին, Ռուսաստանը դրանից առանձնապես չի տուժելու: Սա շատ սխալ կարծիք է: Հայաստանում հակառուսական տրամադրությունների աճն ունի երկու սուր ծայր, որոնցից մեկն ուղղված է Հայաստանի, մյուսը` Ռուսաստանի սրտին:
Չնայած Հայաստանում տարիներ շարունակ իրականացվող հակառուսական նպատակամետ քարոզչությունն ուղղակի սպառնալիք է ՀՀ ազգային անվտանգությանը, դրա դեմն առնելու համար և Հայաստանի նախկին ու ներկա ղեկավարությունը, և ԱԱԾ-ն որևէ միջոց չեն ձեռնարկել: Շահարկվում է կարծիքի ազատ արտահայտման, խոսքի ազատության սահմանադրական իրավունքը, մամուլի, ռադիոյի, հեռուստատեսության և տեղեկատվական այլ միջոցների ազատությունը` երաշխավորված ՀՀ Սահմանադրությամբ, սակայն միաժամանակ անտեսվում, որ Սահմանադրության այդ նույն` 42-րդ հոդվածի 3-րդ մասով կարծիքի արտահայտման ազատությունն օրենքով կարող է սահմանափակվել պետական անվտանգության, այլոց հիմնական իրավունքների և ազատությունների պաշտպանության նպատակով:
Ի դեպ, ՀՀ Սահմանադրությունը 2015թ. փոփոխություններից, լրացումներից առաջ էլ հնարավորություն տալիս էր կարծիքի արտահայտման ազատությունն օրենքով սահմանափակելու, բայց… Եվ հիմա Հայաստանը հասարակության գիտակցության փոփոխության առումով գնում է մինչմայդանյան ՈՒկրաինայի ճանապարհով, բայց, ի տարբերություն ՈՒկրաինայի, ունենալով Թուրքիայի և Ադրբեջանի նման հարևաններ, որոնք եթե պահը հարմար լինի, միասնաբար կիրականացնեն մի նոր ցեղասպանություն, այս անգամ թերևս արդեն վերջնական:
«Մեզ համար շատ կարևոր է, որպեսզի Թուրքիային զսպող միակ գործոնը` ռուսական գործոնը, աշխատի, քանի որ, կրկնում եմ, դա մեզ համար էքզիստենցիալ սպառնալիք է»,- ՌԲԿ-ին վերջերս տված հարցազրույցում շեշտել է ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը:
Նույն լրատվամիջոցին տված հարցազրույցում Քոչարյանն ասել է նաև, որ էներգիա, ուժ է պետք «Ազգերի բարեկամություն» կարգախոսը, հայ-ռուսական հարաբերությունները սնելու համար:
«Այն, ինչ այսօր կատարվում է Հայաստանում, ինձ անհանգստացնում է, քանի որ այստեղ լրիվ հակառակն է տեղի ունենում»,- ասել է ՀՀ նախկին նախագահը:
Հարցին, թե ինչո՞վ է դա պայմանավորված, Քոչարյանն ասել է. «Հայաստանի «սորոսիզացիայով»: Դա իմ տերմինն է, պայմանականորեն…Հարցը հենց Սորոսը չէ: Ես տեսնում եմ, թե այստեղ ինչ է կատարվում: Դա երիտասարդության շրջանում այնպիսի արժեքների պարտադրումն է, որոնք մեր միջից հանում են ինքնության բաղադրիչը, վերաբերմունքը հավատքին, ընտանիքին, դաշնակիցների հավերժ լինել կամ չլինելը: Եվ եթե դա նախկինում արվում էր մարգինալ ՀԿ-ների մակարդակով, այսօր այդ ամբողջ կազմը մտել է իշխանություն»:
Անդրադառնալով այն հարցին, որ այդ ՀԿ-ները գոյություն ունեին նաև նրա օրոք, ինչո՞ւ դրանք չէին փակվում, ՀՀ երկրորդ նախագահն ասել է, թե չգիտեր, որ Հայաստանում Սորոսի գրասենյակ կա:
«Պարզապես ինչ-որ կազմակերպություն ունեին, և, ինչքան հիշում եմ, նույնիսկ գրասենյակ չունեին,- ասել է Քոչարյանը:- Ես իսկապես չգիտեի, որ գրասենյակ ունեն: Այսինքն` կար ինչ-որ մարգինալ կազմակերպություն, սակայն այն չէր ազդում պրոցեսի վրա: Ես զարմացել էի, թե ինչպես են նրանք վերջին տարիներին այդքան ամրապնդվել»:
ՀՀ երկրորդ նախագահը հավելել է, որ հայ-ռուսական հարաբերությունները կոռոզիայի են ենթարկվում: Նրա կարծիքով, պետք է դիմել փափուկ ուժի կիրառման մեխանիզմներին:
«Ինչո՞ւ են ինձ հուզում Հայաստանում տեղի ունեցող իրադարձություններն ավելի շատ, քան Ռուսաստանում,- ասել է Քոչարյանը:- Քանի որ Ռուսաստանում ես տեսնում եմ, որ պետականությունը ռուսական ինքնության հզոր մասն է, դրանով սնվել են ՌԴ ամբողջ պատմությունը, գրականությունը, երաժշտությունը, բացարձակ ամեն ինչ: Իսկ Հայաստանում այդպես չէ, մենք չունենք պետականության այդ պատմությունը: Քանի տարի է, Արևմուտքը փորձում խարխլել ռուսական ինքնությունը, սակայն չի ստացվում, քանի որ այն խոր արմատացած է: Մենք այդ առումով խոցելի ենք: Սորոսականներն այսօր ղեկավարում են բուհերը, նրանք ներթափանցում են բոլոր ոլորտներ: 5-10 տարի, և ինձ համար անհասկանալի է, թե ինչպիսին կլինի միջին վիճակագրական հայը»:
Ըստ վերջերս կազմակերպված Մոսկվա-Մինսկ-Երևան-Բիշքեկ-Թբիլիսի տեսակամրջի ընթացքում «Ինտեգրացիա և զարգացում» ՀԿ նախագահ, ՀՀ Հանրային պալատի անդամ, ԱԺ նախկին պատգամավոր, Եվրասիական փորձագիտական ակումբի համակարգող Արամ Սաֆարյանի, Հայաստանում վերջին 2 տարում հակառուսական հռետորաբանություն չկա: Մի՞թե…
ՀՀ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Նիկոլ Փաշինյանի վերաբերմունքը Ռուսաստանի, ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինի և Ռուսաստանի իշխանության նկատմամբ, ցավոք, միայն արտաքուստ է դրական, բարեկամական, ինչպես և կեղծ է նրա ժպիտը Վլադիմիր Պուտինին հանդիպելիս: Այս իրողությունը Մարգարիտա Սիմոնյանից բացի, բնականաբար, հայտնի է նաև Ռուսաստանի ղեկավարությանը և շատ ուրիշներին:
Իրականում Ռուսաստանի ու նրա ղեկավարության հանդեպ Փաշինյանի վերաբերմունքն այն աստիճանի է թշնամական, Հայաստանի Հանրապետության ռազմավարական դաշնակցի հանդեպ նրա հոգում եղած մաղձն առատ է այնքան, որ ժամանակ առաջ ոչ միայն չի խորշել հրապարակավ զրպարտելուց և, ըստ էության, դավաճանության մեջ մեղադրելուց մեր հյուսիսային բարեկամին ու ռազմավարական դաշնակցին, այլև հրապարակավ հաստատել, պնդել է իր այդ զրպարտությունն այս տարեսկզբին, երբ արդեն ոչ թե քաղաքական ընդդիմադիր և անպատասխանատու գործիչ էր, այլ ՀՀ պատասխանատու ղեկավար:
Պաշտոնաթողությունից հետո հրավիրած իր առաջին մամուլի ասուլիսում պատասխանելով «168 ժամի» թղթակցի հարցին, ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանը հանգամանորեն խոսեց նաև Փաշինյանի հիշյալ անհիմն ու վտանգավոր մեղադրանքի մասին: Ստորև մեջբերում ենք հարցն ու պարոն Սարգսյանի պատասխանի հիմնական մասը.
Հարց. «Պարոն Սարգսյան, տարեսկզբին երբ կապանյան ասուլիսի ժամանակ վարչապետին հարց ուղղվեց այն մասին, թե արդյոք շարունակո՞ւմ է այն դիրքորոշումն ունենալ, ինչ 2016-ին էր հայտնել Ռուսաստանի Դաշնության իմացությամբ ու թույլտվությամբ ապրիլյան պատերազմի տեղի ունենալու վերաբերյալ, վերջինս պատասխանեց, թե այն, ինչ ասել է, մնում է նույնը, և ասաց, թե իր կարծիքի ու մտահոգությունների մասին ծայրից ծայր քննարկում է ունեցել Ռուսաստանի Դաշնության իր գործընկերների հետ ու ստացել է պատասխաններ: Ըստ ձեզ, ի՞նչ պատասխաններ է ստացել վարչապետը Ռուսաստանի Դաշնությունից կամ, առհասարակ, ի՞նչ պատասխաններ կարող էր ստանալ ապրիլյան պատերազմի վերաբերյալ այս մտահոգությունների առնչությամբ»:
Պատասխան. «Գիտեք, այդ հարցի հասցեատերը ես չեմ և ես էլ հաճույքով կցանկանայի լսել, թե ինչ պատասխաններ են տրվել կամ ինչ քննարկումներ են եղել Ռուսաստանի Դաշնության գործընկերների հետ: Եվ ձեզ խնդրում եմ, առիթներ շատ եք ունենում, հարցեր տալ հասցեատիրոջը, և դրա համար ես ձեզ շատ շնորհակալ կլինեմ:
Ինչ վերաբերում է բուն գաղափարին, ապա, կարծում եմ, որ այդպիսի հայտարարությունը քաղաքական տեսակետից տգիտություն է: Գիտեք, երբ մարդիկ չստուգված, վարկաբեկող մտքեր, տեսակետներ են հայտնում դաշնակիցների վերաբերյալ, դա ունենում է շատ խոր հետևանքներ, և ոչ միայն այդ պահին: Ռուսաստանի Դաշնությունը մեր ռազմավարական դաշնակիցն է, այդպիսի հայտարարությունը նշանակում է մեղադրել քո դաշնակցին պատերազմ հրահրելու մեջ, այսինքն` դավաճանության մեջ: Գիտեք, դա անթույլատրելի է, անթույլատրելի է հատկապես այն պարագայում, երբ Ռուսաստանի Դաշնությունը մեզ հսկայական օժանդակություն է ցուցաբերել որպես դաշնակից:
Կարծում եմ, շատերը կհիշեն 2010 թվականին Ռուսաստանի Դաշնության այն ժամանակվա նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևի պետական այցը Հայաստան, որի շրջանակներում մենք փաստաթուղթ ստորագրեցինք, լրացուցիչ արձանագրություն, որով Ռուսաստանի Դաշնության ռազմական բազան լրացուցիչ պարտականություններ վերցրեց: Մինչ այդ, Ռուսաստանի Դաշնության ռազմական բազան պատասխանատու էր ԱՊՀ արտաքին սահմանների համար, իսկ 2010 թվականին ստորագրված պայմանագրով իր վրա պատասխանատվություն վերցրեց նաև Հայաստանի Հանրապետության սահմանների ողջ երկայնքի համար, գումարած դրան` պատասխանատվություն վերցրեց նաև մեզ օժանդակելու, թարմացնելու մեր սպառազինությունը:
Մենք (պիտի փորձեմ այնպես ձևակերպել, որպեսզի սխալմամբ ռազմական գաղտնիք չհայտնեմ ձեզ ու ավելորդ խոսակցությունների տեղիք չտամ), այսպես ասեմ, մինչև 2016 թվականի ապրիլյան իրադարձություններ, ստացել ենք 50 000 տոննայից ավելի ռազմատեխնիկական օժանդակություն: Երբ խոսքը ռազմատեխնիկական օժանդակության մասին է, նշանակում է, դրա համար չես վճարում: Պատկերացնո՞ւմ եք ինչ թիվ է` 50 000 տոննայից ավելի: Այդ թվի մեջ չեն մտնում «ԼրՍՈվՊպՐ»-ը, «ՁՏփՍՈ-ձ»-ն, 200 միլիոն դոլարի պայմանագրով նախատեսված սպառազինությունը, 100 միլիոն դոլարի պայմանագրով նախատեսված սպառազինությունները»:
Ռուսաստանի ու Իրանի հասցեին բազմաթիվ պատգամավորների անպարկեշտ ու պարզապես ապշեցուցիչ հայտարարությունների մասին ֆեյսբուքյան իր էջում վերջերս համառոտ հիշատակեց սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախկին նախարար, ԲՀԿ-ական Հրաչյա Ռոստոմյանը: Բայց կան ավելի վտանգավոր դրսևորումներ: Դրանցից մեկին օրերս համառոտ անդրադարձել էինք մեր «Սրա՞ համար իշխանության բերվեց Նիկոլ Փաշինյանը» հրապարակմամբ:
«Ազգային ժողով» կոչվածի պատգամավոր, փաշինյանական իշխանության աջակցությունը վայելող, ԼԳԲՏ-ների (լեսբիներ, գեյեր, բիսեքսուալներ, տրանսվեստիտներ) «իրավունքների» պաշտպան, Ստամբուլյան կոնվենցիայի վավերացման աջակից, «Հանուն Հանրապետության» քաղաքական նախաձեռնության անդամ հանդես եկող, սակայն իրականում Հայաստանի Հանրապետության դեմ գործող Արման Բաբաջանյանը, ըստ Politik.am-ի հրապարակման, պատրաստվում է առաջիկայում ձեռք բերելու «Գրանդ Հոլդինգի» սեփականատերեր Վարդանյան եղբայրներին պատկանող «ԱՐ» հեռուստաընկերությունը:
Հիշյալ կայքի տեղեկությունների համաձայն, Արման Բաբաջանյանի կողմից «ԱՐ» հեռուստաընկերությունը ձեռք բերելուց հետո այն, ինչպես 1in.am կայքը, վերածվելու է հակառուսականի, ունենալու է հակառուսական օրակարգ, այսինքն, զբաղվելու է հակառուսական քարոզչությամբ: Ի դեպ, Politik.am-ի տեղեկություններով, «այս պահին արդեն իսկ որոշված է, որ Արման Բաբաջանյանի հեռուստաընկերությունում եթերաժամ են ունենալու սորոսականներ Դանիել Իոաննիսյանի և Արսեն Խառատյանի կազմակերպությունները։ Նրանց միջոցով, ըստ էության, կապահովվի հեռուստաընկերության ֆինանսավորումը Սորոսի հիմնադրամի կողմից»։
«Պատգամավորը ցանկանում է իր հակառուսական կողմնորոշում ունեցող 1in.am կայքը վերածել հեռուստաընկերության,- ս.թ. սեպտեմբերի 2-ին «Վարդանյան եղբայրները հեռուստաընկերություն են նվիրում հակառուսներին և սորոսականներին» վերտառությամբ իր հրապարակման մեջ գրել է Politik.am-ը:- Բաբաջանյանն իր հեռուստաընկերության համար ֆինանսավորողներ է ճարել հենց այն հիմնավորմամբ, որ ստեղծվելիք հեռուստաընկերությունը, ինչպես իր կայքը, հակառուսական օրակարգ է ունենալու:
Չնայած այն հանգամանքին, որ Բաբաջանյանը վայելում է իշխանությունների աջակցությունը, օրենքի տեսանկյունից լուրջ խնդրի առաջ է կանգնած։ Հեռուստահաճախականությունները շատ չեն Հայաստանում, իսկ եղածներն էլ իրենց վարձակալներն ունեն, որոնք վստահաբար մասնակցելու են նաև նոր մրցույթին։ Լիցենզավորման այս մրցույթի ընթացքում նախապատվություն է տրվելու այն հայտատուներին, որոնք վերջին երեք տարիների ընթացքում արդեն իսկ ունեցել են գործող հեռուստաընկերություն։ Արման Բաբաջանյանի լրատվական կայքը, ինչպես հայտնի է, այս պահանջին չի համապատասխանում։
Հակառուսական այս հեռուստաընկերությունը կարող է գոյություն ունենալ միայն մեկ դեպքում, եթե «Գրանդ Հոլդինգի» սեփականատերեր Վարդանյան եղբայրները իրենց պատկանող «ԱՐ» հեռուստաընկերությունը փոխանցեն Արման Բաբաջանյանին։
Մեր տեղեկություններով Արման Բաբաջանյանը արդեն իսկ համաձայնության է եկել Վարդանյան եղբայրների հետ, և սիմվոլիկ գումարի դիմաց հակառուս այս գործիչը նվեր կստանա հեռուստաընկերություն»։
Հասկանալի է, թե դրանից հետո Հայաստանում հակառուսական քարոզչությունն ինչ սաստկությամբ է ծավալվելու: Ռոբերտ Քոչարյանը հավանաբար չգիտեր այս մասին, և եթե իմանար, գուցե չասեր` «5-10 տարի, և ինձ համար անհասկանալի է, թե ինչպիսին կլինի միջին վիճակագրական հայը»:
Արթուր ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ