Իրան, Մերձավոր Արևելք, Արևմուտք. երազելը վնաս չէ
13.03.2020 | 02:34
Այն ժամանակ ԱՄՆ-ի, Իսրայելի և ԻՊ-ի այդ սադրանքների «պատասխանը» եղան նշված գործողություններին և T-4 բազայի հրթիռակոծմանը գրեթե անմիջապես հետևած հրթիռային նոր հարվածները Իրաքում ամերիկյան ևս երկու բազայի։ Այսինքն, ինչպես և ենթադրվում էր, ԱՄՆ-ը նոր պատերազմ է սանձազերծում այդ տարածաշրջանում, իսկ Իրանն ու Իրաքը շարունակում են ամերիկյան զորքերը հետևողականորեն «դուրս մղել» Իրաքից։ Պարզվում է, երազում էին ԻՊ-ի նկատմամբ հաղթանակի, անգամ վերջնական հաղթանակի մասին, բայց տեսնում եք, ԻՊ-ը վերադարձել է և Իրաք, և Սիրիա։ Ենթադրում ենք, որ ոչ առանց ԱՄՆ-ի և Իսրայելի հատուկ ծառայությունների ակտիվ «օգնության»։ Փետրվարին «անհայտ ուժերն» Իրաքում սկսեցին արդեն ոչ միայն ամերիկյան բազաները հրթիռակոծել, այլև առանձին ամերիկացի զինվորականների... վերացնել։ Մի՞թե այդ ամենն ապացույց չէ, որ ԻՊ-ի նկատմամբ իրական հաղթանակը դեռ հեռու է։ Չէ՞ որ հեռու չէ այն օրը, երբ ԱՄՆ-ը կփախչի Իրաքից, և այդ ժամանակ ԻՊ-ի հրոսակները կփոխարինեն ԱՄՆ-ի բանակին, իսկ ԱՄՆ-ն ԻՊ-ի միջոցով դարձյալ կփորձի վերահսկել տարածաշրջանը։
Այլ երազանքի մասին, որն այդպես էլ չիրականացավ։ Հակառակը, օրեցօր ավելանում են, այն էլ՝ հենց արևմտյան զինվորականների կողմից, Թրամփի և պաշտոնական Թեհրանի միջև «գործարքի» տեսության հերքումները։ Ինչ անհեթեթություններ ասես չէին գրում հունվարին։ Եվ Շվեյցարիան էին որպես Վաշինգտոնի ու Թեհրանի գաղտնի պայմանավորվածությունների «հովանավոր» ներկայացնում, և թե ի՞նչ վրեժի մասին է խոսքը. իրենք նախազգուշացրել են, գնդակոծել են ոչ այնտեղ, զոհեր էլ չեն եղել և այլն։ Ինչ վերաբերում է նախազգուշացումներին, ապա մենք նշել ենք, որ Ռուսաստանը նախազգուշացրել է և՛ Իրանին, և՛ Իրաքին, և՛ Սիրիային, որ մտադիր է Կասպից ծովից «ԽՈսՌոՐ»-ներով հարվածելու ահաբեկիչներին (Սիրիայում), և մենք համոզիչ կերպով ապացուցել ենք, որ Իրաքի կառավարությանը նախազգուշացնելու մասին իրանական իշխանությունների որոշման հարցում ԱՄՆ-ի և Իրանի միջև որևէ պայմանավորվածություն չէր կարող լինել։ Պարզապես այդպիսին է ընդունված կարգը, նախազգուշացնել իրենց դաշնակիցներին, որ նրանց օդային կամ ջրային տարածությունը կարող է օգտագործվել ռազմական նպատակներով։ Իհարկե, մենք հասկանում ենք աշխարհում ամեն ինչը դավադրության կամ «պայմանավորվածության» տխրահռչակ տեսության տրամաբանությանը ենթարկելու խոր գայթակղությունը։ Բայց ամեն ինչ ունի իր տեղն ու ժամանակը, ընդ որում, պարզվում է, Իրանն ունի Ամերիկային իրական հատուցման մասին իր պատկերացումները, որոնց էությունը ոչ միայն Իրաքից ու Սիրիայից, այլև ողջ Արևմտյան Ասիայից ամերիկյան զորքերի լիովին հեռանալն է, ինչպես ասել է Իրանի նախագահ Հասան Ռոհանին. «Մենք ԱՄՆ-ի բոլոր ոտքերը կկտրենք Արևմտյան Ասիայում»։
Բայց ճիշտ չէ նաև բացարձակապես ամեն ինչ ժխտելը. Ամերիկան իսկապես փորձել է «պայմանավորվել» Իրանի հետ, սակայն դրա համար ընտրել է ոչ թե եվրոպական Շվեյցարիան, այլ Կատարի Էմիրությունը։ Ի դժբախտություն ԱՄՆ-ի սիրահարների, Կատարը Թեհրանում որևէ հաջողության չհասավ։ Կրկին հիշեցնենք, որ անվտանգության հարցերով իրանցի փորձագետ Հոսեյն Ղասեմին, ընդ որում՝ ընդդիմադիր, «Թվիթերի» իր էջում հունվարի 9-ին գրել է. «Նախագահ Թրամփը, հայտարարելով, թե ոչ մի ամերիկացի զինվոր չի տուժել, ստել է»։ Ըստ Ղասեմիի, Իրաքում ԱՄՆ-ի ռազմաբազաներին Իրանի պատասխան հրթիռակոծումներից «զոհվել է 48, վիրավորվել՝ 75 զինվոր, որոնց բուժվելու են տեղափոխում Թել Ավիվի հիվանդանոցները»։
Այժմ ամենուրեք, այդ թվում՝ Եվրոպայում, նշում են, որ զոհերը շատ ավելի են եղել։ Այժմ խոսում են հարյուրավոր սպանվածների և հարյուրավոր վիրավորների մասին, իսկ կենդանի մնացածներն անկեղծանում են իրենց երկրների ԶԼՄ-ներում. «Հրաշք է, որ մենք կենդանի ենք մնացել»։ Ահա թե ինչ է գրել «infoRuss» հանդեսը. «Իրաքում ԱՄՆ-ի բազաներին Իրանի հարվածից զոհվել է ՆԱՏՕ-ի 180 զինվոր։ Որոշ տվյալներով, բազայում եղել է մոտ 4000 զինվորական՝ ԱՄՆ-ից, Մեծ Բրիտանիայից, Ավստրալիայից, Կանադայից, Խորվաթիայից, Ռումինիայից, Էստոնիայից, Լատվիայից ու Լիտվայից։ Եվ երկու ժամում չի հաջողվել բոլորին հանել բազայից։ Կարգը հասկանալի է. սկզբում՝ ԱՄՆ-ի, Մեծ Բրիտանիայի, Կանադայի ստորաբաժանումները, հետո՝ ինքներդ եք հասկանում... Ամենից շատ երևի տուժել են խորվաթներն ու ռումինները, որովհետև այդ երկրներն իսկույն հայտարարել էին Իրաքից իրենց զորքերը հանելու մասին, բնականաբար, հետո այդ երկրների ներկայացուցիչները հետին թվով կհայտնեն ինչ-որ տրանսպորտային պատահարի մասին ու դրանով էլ «դուրս կգրեն» զոհված զինծառայողների այդպիսի քանակ»։ Մենք կավելացնենք. վերհիշենք Գերմանիայի կանցլեր Մերկելի դեմքի տրտմալի արտահայտությունը, երբ նա ժամանել էր Ռուսաստան՝ Պուտինի հետ բանակցելու։ Աշխարհն այդպես իմացավ, որ Էրբիլի բազայում զոհվել էին հիմնականում գերմանացի զինծառայողներ և այնպիսի քանակով, որ Ֆրաու Մերկելը չէր կարող իրեն չմատնել դեմքի արտահայտությամբ։ Իրանի և Իրաքի աղբյուրներն էլ էին հայտնել, որ ԱՄՆ-ի մոտ 10 ռազմատրանսպորտային ինքնաթիռներ էին տեղափոխում, «հավանաբար», ոչ միայն վիրավորներին, այլև զոհվածների դիակները Իսրայելի և Բաղդադի հոսպիտալները... ՈՒստի մենք, հավանաբար, միանանք «infoRuss»-ի հեղինակների կարծիքին. «Հավանական է, որ Թրամփին փաստի առաջ են կանգնեցրել, և նա ստիպված գեներալ Սոլեյմանիի վերացման գործողության պատասխանատվությունը վերցրել է իր վրա։ Ամենից հավանական է, որ այդ գործողությունը կատարել է ԿՀՎ-ն, քանի որ դրա համար նշանակալի զինվորական ուժեր չեն պահանջվում, ուստի սկզբնական փուլում այն կարելի էր թաքցնել Թրամփից»։
Ի դեպ, սիրիական պատերազմի բոլոր տարիներին Իսրայելի զինվորական հոսպիտալները վիրավորվելուց հետո ընդունել, բուժել ու շարք են վերադարձրել ինչպես ԻՊ-ի, այնպես էլ ուրիշ ահաբեկչական խմբերի զինյալների, որոնց ձևակերպում էին որպես սիրիացի «փախստականների» կամ «ընդդիմադիրների»։ Այնպես որ, Իսրայելը հանցագործների բուժելու հարուստ փորձ ունի։ Ոչ մի իսրայելցի, սկսած վարչապետ Նեթանյահուից, չի խուսափի Սիրիայում միջազգային ահաբեկչությանն օգնելու համար պատասխանատվությունից. դրա ժամանակն էլ կգա։ Այն ժամանակը, որի մասին ասված է Հին կտակարանում (Ժողովող 3.1-9). «Ամեն բանի ժամանակը կա, և աշխարհում ամեն գործ ունի իր ժամանակը. ծնվելու ժամանակը և մեռնելու ժամանակը, տնկելու ժամանակը և տնկածը հանելու ժամանակը, սպանելու ժամանակը և բժշկելու ժամանակը, քանդելու ժամանակը և շինելու ժամանակը, լալու ժամանակը և ծիծաղելու ժամանակը, ողբալու ժամանակը և պարելու ժամանակը, քարեր կտրելու ժամանակը և քարերը հավաքելու ժամանակը, գրկելու ժամանակը և գրկից հեռանալու ժամանակը, փնտրելու ժամանակը և կորցնելու ժամանակը, պահելու ժամանակը և դուրս նետելու ժամանակը, պատռելու ժամանակը և կարկատելու ժամանակը, լռելու ժամանակը և խոսելու ժամանակը, սիրելու ժամանակը և ատելու ժամանակը, պատերազմի ժամանակը և խաղաղության ժամանակը»։ Տասից ավելի ռազմական ավիափոխադրանիները հանաք չեն, թիվ են։ Թե ում էին տեղափոխում, թող հարցնեն ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների բնակիչները, դա ԱՊՀ անդամ երկրների կամ Իրանի և Իրաքի ժողովուրդների հոգսը չէ։
Այժմ ո՛չ Թրամփը, ո՛չ Մերկելը, ո՛չ էլ խորվաթների կամ ռումինների առաջնորդներն այն վիճակում չեն, որ ազնվորեն խոստովանեն իրենց ժողովուրդներին, թե հիմարություն են արել։ Այժմ աշխարհը տեսնում է, որ Մերձավոր Արևելքում ԱՄՆ-ի գլխավորած «միջազգային դաշինքը» փաստորեն կազմալուծվել է։ Ի դեպ, Մերձբալթիկայի երկրներն արդեն հայտարարել են Իրաքից իրենց զինվորականներին տարհանելու մասին։ Դրա համա՞ր էին ամերիկացի զինվորականները փորձում սադրել իրանցիներին, ռուսներին ու չինացիներին Հնդկական օվկիանոսի հյուսիսում, դրա համա՞ր էին դեկտեմբերի 29-ին Սիրիայում և Իրաքում ահաբեկչաբար սպանում «Քաթաիբ Հզբոլահի» անդամներին, վերջապես, դրա համա՞ր հունվարի 3-ին ահաբեկչորեն սպանեցին գեներալ Ղասեմ Սոլեյմանիին ու շիա սպա Աբու Մահդի Մուհանդիսին՝ բացահայտորեն հարվածի տակ դնելով Թրամփին։ Իրանի բարձրագույն գեներալակազմի վկայությունները համոզում են, որ Իրանում հիանալի գիտեին իրենց հարվածների իրական հետևանքների մասին (հիշեցնենք. եղել է հարվածների երկու ալիք` Այն-էլ-Ասադի և մեկ ալիք՝ Էրբիլի վրա), բայց չէին ստում, երբ պնդում էին, որ Իրանի նպատակը չի եղել արևմտյան զինծառայողներին սպանելը, դա պարզապես, ինչպես հայտարարել է ԻԻՀ գերագույն առաջնորդ Ալի Խամենեին, «մենք նրանց ապտակ հասցրինք»։
Եվս մեկ-երկու երազանքի մասին։ Առաջինը. ուկրաինական ուղևորատար ինքնաթիռի մասին, որի վթարից զոհվածների մեծ մասն իրանցիներ էին, թեև ոչ միայն իրանական, այլև կանադական անձնագրերով։ Մեղադրանքները՝ մեղադրանքներ, Իրանի նկատմամբ ծաղրուծանակը՝ իր հերթին։ Ծաղրանքը, թե ահա այն՝ իրանական ՀՕՊ համակարգի գինը, նույնպես իր հերթին։ Բայց կատարվածը ևս մեկ անգամ մերկացրեց ամերիկյան «Patriot» ՀՕՊ/ՀՀՊ համակարգերի «անխորտակելի ամենահաղթության» մասին առասպելը։ Մասնավորապես, մենք հիշատակել էինք ռազմատիեզերական բնագավառի փորձագետ, պահեստի գնդապետ Սերգեյ Խատիլյովի տեսակետը, ըստ որի՝ Իրանի հրթիռային հարվածները լիովին վարկաբեկեցին ամերիկյան էշելոնացված ՀՕՊ-ի և ՀՀՊ-ի համակարգերը։ Եվ դա լիակատար ձախողում էր։ Ի դեպ, իրանական կողմը որևէ կերպ կասկածի չի ենթարկել ԻՀՊԿ-ի սպառազինության մեջ գտնվող ռուսական ՀՕՊ/ՀՀՊ միջոցների հուսալիությունը. Իրանի և՛ քաղգործիչները, և՛ զինվորականները խոսել և խոսում են միայն «մարդկային գործոնի» մասին, այսինքն խոսքը կոնկրետ զինծառայողի և, առավելագույնը, նրա անմիջական հրամանատարի սխալի մասին է։
Բոլորը հիշում են, որ Իրանի առաջին մեղադրողը եղավ Կանադայի վարչապետ Ժյուստեն Թրյուդոն. հասկանալի է, ինքնաթիռը թռչում էր Կանադա, ուղևորների մեջ կային նաև կանադացի քաղաքացիներ։ Իսկ այժմ, ուշադրություն, 2020 թ. հունվարի 15, անհավանական սենսացիա։ ԱՄՆ-ի ամենամոտ ու հուսալի դաշնակից Կանադան, որը միշտ հլու-հնազանդ պաշտպանել է ԱՄՆ-ի ամենաանհավանական արկածախնդիր քայլերը, հանկարծ հանդգնել ու քննադատել է ԱՄՆ-ին, ինչն անչափ զարմանալի էր։ Բացատրենք, թե ինչ նկատի ունենք։ Հիշեցնենք, որ ուկրաինական «Բոինգ-737» ինքնաթիռը հրթիռային հարվածով խփվել է Թեհրանի վերևում գործնականում վերթիռից անմիջապես հետո։ Ինքնաթիռում գտնվող բոլոր անձինք զոհվել են։ Քանի որ նրանց մեծ մասը եղել է Իրանի քաղաքացի, այդ կապակցությամբ երկրում համազգային սուգ է հայտարարվել։
Սկզբում Թրյուդոն հանդես եկավ որպես հակաիրանական քարոզչության նոր ալիքի նախաձեռնող։ Եվ հանկարծ փոխում է իր սկզբնական դիրքորոշումը, ըստ որի՝ ամեն ինչում մեղավոր էր Իրանը։ Հունվարի 15-ին Թրյուդոն հանկարծակի սենսացիոն հայտարարություն արեց. «ՈՒկրաինական «Բոինգի» ողբերգական միջադեպի համար հավասարապես մեղավոր են ԱՄՆ-ը և Իրանը։ Ինքնաթիռի ուղևորները զոհվել են այդ երկու երկրի հարաբերություններում լարվածության սրման պատճառով։ Եթե նրանք զենք չճոճեին, ապա և՛ կանադացիները, և՛ այլ երկրների քաղաքացիները, և՛ ուկրաինացի օդաչուները հիմա տանը կլինեին, իրենց ընտանիքների հետ» (մեջբերումը՝ կանադական «Global National» թերթից)։ Կանադայի վարչապետը նաև հավելել է, որ իր երկրի ժողովուրդը «պնդում է, որ անհրաժեշտ է պարզել կատարվածի բոլոր փաստերը և օբյեկտիվ ու մանրակրկիտ հետաքննությունից հետո պատժել բոլոր մեղավորներին»։
Եթե, ըստ Թրյուդոյի ասածի, «հավասարապես մեղավոր են ԱՄՆ-ը և Իրանը», ապա նրա «օբյեկտիվ ու մանրակրկիտ հետաքննությունից հետո պատժել բոլոր մեղավորներին» կոչը վերաբերում է ոչ միայն ՀՕՊ համակարգի այն օպերատորին, որը սեղմել է հրթիռն արձակելու կոճակը, այլև ԱՄՆ-ի նախագահ Թրամփին, պետքարտուղար Փոմփեոյին, տխրահռչակ Ջոն Բոլթոնին, այն ամերիկացի և իսրայելցի զինվորականներին, որոնք կապ ունեն գեներալ Ղասեմ Սոլեյմանիի սպանության հետ և այլն։ Չէ՞ որ հենց դրանից հետո տարածաշրջանի իրադրությունը կտրուկ սրվեց։ Մինչև այդ սպանությունն Իրանը ծրագիր չուներ Իրաքում ամերիկյան բազաներին «հատուցման» հրթիռային հարվածներ հասցնելու, թեև 2016 թվականից նրա հրթիռային զորքերը մշտական պատրաստության մեջ են և հրամանի դեպքում կարող են ոչնչացնել Իրանի սահմանների երկայնքով տեղաբաշխված ամերիկյան ավելի քան 100 ռազմական օբյեկտ։ Իսկ հունվարի 15-ին պարոն Թրյուդոն, որն ավելի վաղ էլ կարող էր հասկանալ, որ ողբերգության հիմնական մեղավորը հենց Վաշինգտոնն է, արդեն ուղղակիորեն մեղադրեց ԱՄՆ-ին Իրանում ուկրաինական ինքնաթիռի կործանման համար։ Եվ հասկանալի է՝ ինչու. ինքնաթիռում Կանադայի 63 քաղաքացի կար։ Երևի նրանց հարազատները գերադասել են իրենց կառավարության հետ խոսել «ուղղակի» լեզվով, ոչ թե չարախոսել Իրանի դեմ։
Ի դեպ, մենք չենք բացառում, որ Թրյուդոյի կողմից կարծիքը փոխելու վրա ազդել է Իրանի ԶՈՒ ԳՇ-ի պետի տեղակալ, գեներալ Ալի Աբդալահիի այն հայտարարությունը, թե Իրանը չի բացառում, որ «ուկրաինական «Բոինգ-737» ինքնաթիռը խոցած իրանական ՀՕՊ-ի ուժերի սխալը կարող էր հրահրված լինել արտաքին ազդեցությամբ»։ Գեներալը նշել է, որ զինված ուժերի մասնագետները դիտարկում են նաև Թեհրանին մերձակա ԻՀՊԿ-ի օբյեկտի մոտով ինքնաթիռի թռիչքի պահին ԱՄՆ-ի կողմից էլեկտրոնային խանգարումներ կիրառելու հավանականությունը. «Նախնական վերլուծությունը ցույց է տվել, որ ԱՄՆ-ի կողմից էլեկտրոնային խանգարումների կապը ինքնաթիռի վթարի հետ քիչ հավանական է»։ Բայց դրա փոխարեն քիչ հավանական չեն Իսրայելի կողմից էլեկտրոնային խանգարումները Ադրբեջանի տարածքից։ Այնպես որ, ուկրաինական ինքնաթիռի պատմությունը դեռ շատ նրբերանգներ կբացահայտի համաշխարհային հասարակության համար։
Բերենք նաև վերոհիշյալ ռուս փորձագետ Խատիլյովի կարծիքը։ Հունվարի 12-ին նա Իրանի կողմից մեղքի ընդունումը համարեց Իրանի վրա Արևմուտքի ճնշման հետևանք։ Ըստ նրա, վերջնական եզրակացություն կարող է տալ միջազգային հանձնաժողովը՝ «սև արկղերի» տվյալները վերծանելուց հետո. «Այդպիսի սխալներ չեն լինում։ ՈՒկրաինան մինչև հիմա չի խոստովանել, որ 2001 թ. Սև ծովի վերևում խփել է ռուսական «Տու-154»-ը, իսկ այստեղ հակառակն է տեղի ունեցել. աղետից հետո 3 օր էլ չէր անցել, երբ իրանցիները խոստովանեցին ամեն ինչ»։ Պահեստի գնդապետ Խատիլյովը նշել է, որ ցանկացած քաղաքացիական ինքնաթիռ սարքեր ունի, որոնցով կապ է պահպանում թռիչքավարների հետ, և զինվորականները գիտեն, թե դա ինչ օբյեկտ է։ «Այդ ամենը հատուկ է ամերիկացիներին։ 1978 թվականից արձանագրված է ամերիկացիների գործողությունների միջոցով ինքնաթիռներ ոչնչացնելու 7 դեպք։ Գծագրվում է ամբողջական մեթոդիկա»,- համոզված է Խատիլյովը։ Նա հիշեցրել է, որ հրթիռով ինքնաթիռը խոցելու մասին առաջիններից մեկը հայտարարել է հենց Կանադան, որը տիեզերական հետախուզության միջոցներ չունի. «Այդպիսի հետախուզություն ունեն միայն ԱՄՆ-ը և Ռուսաստանը, մյուսները գնում են տեղեկությունը։ Միայն մենք և ամերիկացիները կարող ենք հաստատել, որ ինչ-որ գործողություններ են կատարվել։ Բայց մենք լռում ենք, խոսում են միայն ամերիկացիները։ 12 կիլոմետր հեռահարությամբ «Top» հրթիռը կարող էր դեպի ինքնաթիռը թռչել մեկ վայրկյանից ոչ ավելի։ Արբանյակն ինչպե՞ս կարող էր 1 վայրկյանում հայտնաբերել այդ ինքնաթիռը խոցած 2 հրթիռի արձակումը։ Դա հարուցում է ոչ թե կասկածներ, այլ բուռն ապրումներ։ Դա դիվերսիա չէ, այլ սարքված է Իրանին մեղադրելու և խոստովանության ստիպելու համար։ Երևի իրանցիները գնահատել են իրավիճակը և ընտրել փոքր չարիքը՝ խուսափելու համար մեծ չարիքից»։ Նա չի բացառում, որ ուկրաինական ինքնաթիռի թռիչքի գոտում կարող էր գտնվել ամերիկյան անօդաչու ինքնաթիռ, որն Իրան էր ուղարկվել Իրաքում ԱՄՆ-ի բազաներին Թեհրանի հարվածներից հետո։
Հեղինակի նյութեր
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-3
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-2
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի- 2
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի-1
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Փաշինյանն ամեն օր, կամավոր հրաժարական չտալով, ընդամենն ապացուցում է, որ հակահայ ուժերի դրածո է
- Բաց հարց Ռուսաստանի ԶԼՄ-ներին. Ինչքա՞ն կարելի է ստել Արցախի հարցում հայերի «մեղքի» մասին
- Ռուսաստանը, Հայաստանի իշխանությունների թողտվությամբ, Թուրքիային ներս է թողել Այսրկովկասի մեր մասը
- Թուրքիան մուտք է գործել տարածաշրջան ու Արցախից սպառնում է և՛ Իրանին, և՛ Ռուսաստանին
- Փաշինյան, խոստովանիր, գուցե Զանգեզուրն է՞լ եք արդեն վաճառել թուրքերին
- Հայաստանի քաղաքացիների մի մասը դավաճանել է ողջ հայ ժողովրդին
- Մեր ժողովրդին ԱՄՆ-ը, Իսրայելը, Անգլիան և Թուրքիան դավաճանների ձեռքով «Այսրկովկասյան Դեյթոն» են պարտադրել
- «Ով խաղաղություն է ուզում խայտառակության գնով, կստանա և՛ պատերազմ, և՛ խայտառակություն»
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
Մեկնաբանություններ