Մանրամասն որոնում (արխիվ)
04.11.2024
 
Իրանի Ազգային անվտանգության բարձրագույն խորհուրդը որոշում է ընդունել Իսրայելին պատասխան ռազմական հարված հասցնելու վերաբերյալ։ Հերքվել է արևմտյան ԶԼՄ-ների տեղեկությունը, թե Իրանը մտադիր է գրոհել Իսրայելը Իրաքի տարածքից առաջիկա օրերին՝ մինչև ԱՄՆ-ի նախագահի ընտրությունները։ «Իրանի պատասխանը Իսրայելի ագրեսիային իրավունքի հարց է, որը մեզ համար հստակ որոշված է, և այն, թե ինչպես ենք գործելու, կախված է պլանից»,- ասել է իրանցի բարձրաստիճան պաշտոնյան։               
 
Նորություններ » Ռու­սաս­տա­նում «վե­րաց­րել են պետ­հե­ղաշր­ջու­մը». կմ­նա ու­ժեղ նա­խա­գա­հա­կան հան­րա­պե­տու­թ­յու­նը

Ռու­սաս­տա­նում «վե­րաց­րել են պետ­հե­ղաշր­ջու­մը». կմ­նա ու­ժեղ նա­խա­գա­հա­կան հան­րա­պե­տու­թ­յու­նը

Ռու­սաս­տա­նում «վե­րաց­րել են պետ­հե­ղաշր­ջու­մը». կմ­նա ու­ժեղ նա­խա­գա­հա­կան հան­րա­պե­տու­թ­յու­նը
11.02.2020 | 03:39
2020 թ. փետր­վարն է, և քն­նար­կում ու լու­սա­բա­նում պա­հան­ջող ի­րա­դար­ձու­թյուն­ներն ու փաս­տե­րը չա­փա­զանց շատ են։ Բայց հենց հուն­վա­րի ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը նա­խադ­րյալ­ներ ստեղ­ծե­ցին, որ քա­ղա­քա­կան ի­մաս­տով փետր­վա­րը ևս բուռն զար­գա­նում է։ Դա վե­րա­բե­րում է ինչ­պես Հա­յաս­տա­նի և Ար­ցա­խի ներ­սում, այն­պես էլ ողջ աշ­խար­հում կա­տար­վող ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րին։
Ար­դի աշ­խար­հի մեծ պե­տու­թյուն­նե­րից մե­կի՝ Ռու­սաս­տա­նի հա­մար 2020 թ. հուն­վա­րի 15-ը կա­րող է շատ կարևոր դառ­նալ։ Այն­քան կարևոր, որ ժա­մա­նա­կին այդ տա­րե­թի­վը պաշ­տո­նա­պես կմտց­նեն Ռու­սաս­տա­նի պատ­մու­թյան մեջ։ Հա­մա­պա­տաս­խա­նա­բար կարևոր կդառ­նա նաև Ռու­սաս­տա­նի քա­ղա­քա­կան ու ռազ­մա­կան գոր­ծըն­կեր­նե­րի հա­մար։ Մեր կար­ծի­քով, պետք է հա­մա­րել, որ Հա­յաս­տանն էլ ա­ռայժմ Մոսկ­վա­յի քա­ղա­քա­կան ու ռազ­մա­կան գոր­ծըն­կերն է։ Կաս­կա­ծող­նե­րին ա­ռա­ջար­կում ենք փոք­րիկ խն­դիր լու­ծել. ե­թե Ռու­սաս­տա­նը և Ի­րա­նը խո­շո­րա­գույն գոր­ծըն­կեր­ներ են աշ­խար­հում, ա­պա հնա­րա­վո՞ր է, ան­գամ թույ­լատ­րե­լի՞ է, որ աշ­խար­հագ­րո­րեն նրանց միջև գտն­վող եր­կր­նե­րը լի­նեն Մոսկ­վա­յի և Թեհ­րա­նի թշ­նա­մի­նե­րը կամ Ռու­սաս­տա­նի և Ի­րա­նի թշ­նա­մի­նե­րի դաշ­նա­կից­նե­րը։
Որ­պես­զի ոչ ոք չմ­տա­ծի, թե մենք «հնա­ցած» տվյալ­ներ ենք օգ­տա­գոր­ծում կամ միայն 2020 թ. հուն­վա­րով ենք կողմ­նո­րոշ­վում, ըն­թեր­ցող­նե­րին փո­խան­ցենք այն, ինչ հայ­տա­րա­րեց ՌԴ նա­խա­գահ Պու­տի­նը փետր­վա­րի 5-ի ա­րա­րո­ղու­թյա­նը, երբ 23 երկ­րի, նե­րա­ռյալ Ի­րա­նը, դես­պան­ներ ի­րենց հա­վա­տար­մագ­րերն էին հանձ­նում ՌԴ նա­խա­գա­հին։ Ի­րա­նի հետ մի­ջու­կա­յին պայ­մա­նա­գի­րը, ո­րը հայտ­նի է որ­պես ԳՀՀՊ (գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի հա­մա­տեղ հա­մա­պար­փակ պլան), Պու­տինն ան­վա­նեց տա­րա­ծաշր­ջա­նում և աշ­խար­հում կա­յու­նու­թյան հա­մար շատ կարևոր. «Մենք Ի­րա­նի հետ խոր հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ենք ձգ­տում մի­ջազ­գա­յին ա­հա­բեկ­չու­թյան դեմ պայ­քա­րում։ Մենք մտա­դիր ենք Աս­տա­նա­յում բա­նակ­ցու­թյուն­նե­րի շր­ջա­նա­կում քայ­լեր ձեռ­նար­կե­լու Սի­րիա­յի ճգ­նա­ժա­մից դուրս գա­լու հա­մար։ Ռու­սաս­տա­նը շա­րու­նա­կե­լու է իր ջան­քե­րը ԳՀՀՊ-ն պահ­պա­նե­լու ուղ­ղու­թյամբ։ Այդ մի­ջազ­գա­յին հա­մա­ձայ­նա­գի­րը մենք շատ կարևոր ենք հա­մա­րում տա­րա­ծաշր­ջա­նի և աշ­խար­հի կա­յու­նու­թյան հա­մար»։
Ա­մեն ինչ պա՞րզ է ըն­թեր­ցող­նե­րին։ Ցն­դել են ո­մանց այն հույ­սե­րը, թե իբր «հենց հի­մա» կկա­տար­վի ան­հա­վա­նա­կա­նը. «Ի­րա­նը խել­քի կգա», կկանգ­նի ԱՄՆ-ի կող­քին, և ԱՄՆ-ն ու Ի­րա­նը հա­մա­տեղ «կոչն­չաց­նեն Ռու­սաս­տա­նը»։ Եվ որ­պես­զի հայ ռու­սա­տյաց­նե­րի վեր­ջին հույ­սե­րը ցն­դեն, հի­շեց­նենք. Ի­րա­նում Ռու­սաս­տա­նի դես­պան, մեր հայ­րե­նա­կից Լևոն Ճա­ղա­րյա­նը փետր­վա­րի 5-ին, «Սպուտ­նիկ» հե­ռուս­տաա­լի­քի հետ հար­ցազ­րույ­ցում, ըն­դգ­ծել է, որ այժմ Թեհ­րա­նը հե­տաքր­քր­վում է ռու­սա­կան ռազ­մա­կան տեխ­նի­կա­յով, քա­նի որ այն աշ­խար­հում հա­մար­վում է լա­վա­գույ­նը և ա­մե­նաէ­ժա­նը։ Ճիշտ է, Ճա­ղա­րյա­նը չա­սաց, թե խոս­քը որ զի­նա­տե­սա­կի մա­սին է, բայց ըն­դգ­ծեց, որ Թեհ­րա­նի հետ ռազ­մա­տեխ­նի­կա­կան հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թյան ո­լոր­տում Մոսկ­վան պահ­պա­նե­լու է ՄԱԿ-ի Անվ­տան­գու­թյան խոր­հր­դի 2231 բա­նաձևի սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րը. «Բայց այդ սահ­մա­նա­փա­կում­ներն ու­նեն ժա­մա­նա­կա­վոր բնույթ՝ ու­ժի մեջ են մինչև 2020 թ. հոկ­տեմ­բե­րը»։ Մեկ­նա­բա­նե­լով Ի­րա­նի կող­մից ռու­սա­կան C-400 զե­նի­թահր­թի­ռա­յին հա­մա­կար­գեր (ԶՀՀ) ձեռք բե­րե­լու հնա­րա­վո­րու­թյու­նը, Ճա­ղա­րյանն ա­սաց, որ այդ հար­ցը Թեհ­րա­նը պետք է ինք­նու­րույն լու­ծի։ Իսկ ես, Հա­յաս­տա­նում Ի­րա­նի դես­պա­նու­թյան հետ շփում­նե­րի շնոր­հիվ, հաս­տատ գի­տեմ, որ Ի­րա­նին հե­տաք­րք­րող ռու­սա­կան զի­նա­տե­սակ­նե­րի ցան­կը շատ լայն է և գործ­նա­կա­նում շո­շա­փում է զեն­քի ար­տադ­րու­թյան բո­լոր ո­լորտ­նե­րը։
Իսկ 2020 թ. հուն­վա­րի 15-ին ՌԴ նա­խա­գա­հը ու­ղեր­ձով դի­մեց երկ­րի խոր­հր­դա­րա­նին՝ Դաշ­նա­յին ժո­ղո­վին։ Մենք չենք շա­րադ­րի այդ փաս­տաթղ­թի տեքս­տը. հե­տաքր­քր­վող­նե­րը կա­րող են հեշ­տու­թյամբ ծա­նո­թա­նալ դրան ռու­սա­կան լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րից։ Բայց բանն այն է, որ ՌԴ-ում ի­րա­պես նոր ժա­մա­նակ է սկս­վում. հրա­ժա­րա­կան է տվել Դմիտ­րի Մեդ­վեդևի կա­ռա­վա­րու­թյու­նը, ո­րի հետ ի­րենց հույ­սերն էին կա­պում երևան­ցի ռու­սա­տյաց­նե­րը, և ո­րը շատ քչերն էին հար­գում հենց Ռու­սաս­տա­նում։ Իսկ հուն­վա­րին ՌԴ վար­չա­պետ Մեդ­վեդևը հայ­տա­րա­րեց, որ նա­խա­գահ Պու­տի­նի ու­ղեր­ձից հե­տո կա­ռա­վա­րու­թյունն ամ­բողջ կազ­մով հրա­ժա­րա­կան է տա­լիս։ Եվ պարզ է, թե ին­չու. Ռու­սաս­տա­նի ա­ռաջ­նորդն ազ­դա­րա­րել է Սահ­մա­նադ­րու­թյան մեջ մի շարք փո­փո­խու­թյուն­նե­րի մա­սին, ո­րոնք կփո­խեն կա­ռա­վա­րու­թյան կար­գա­վի­ճա­կը։ Օ­րի­նակ, նա ա­ռա­ջար­կել է Պետ­դու­մա­յին ի­րա­վունք տալ հաս­տա­տե­լու ՌԴ վար­չա­պե­տի, փոխ­վար­չա­պետ­նե­րի և դաշ­նա­յին նա­խա­րար­նե­րի թեկ­նա­ծու­թյուն­նե­րը, իսկ պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րը կա­րող է նշա­նա­կել ա­ռա­ջարկ­ված թեկ­նա­ծու­նե­րին։ Այդ կա­պակ­ցու­թյամբ փոր­ձա­գետ, «Քա­ղա­քա­ցիա­կան հա­մե­րաշ­խու­թյուն» շարժ­ման նա­խա­գահ Գեոր­գի Ֆյո­դո­րո­վը հայ­տա­րա­րել է. «Սկս­վել է իշ­խա­նու­թյան փո­խանց­ման գոր­ծըն­թա­ցը։ ՌԴ նա­խա­գահ Վլա­դի­միր Պու­տի­նը չի ցան­կա­նում «կաղ բադ» լի­նել, և այն սահ­մա­նադ­րա­կան գոր­ծըն­թաց­նե­րը, ո­րոնք նա սկ­սել է այ­սօր, ըն­թա­նում են ըստ պլա­նի։ Կա­ռա­վա­րու­թյան հրա­ժա­րա­կա­նը մեր քա­ղա­քա­կան հա­մա­կար­գի վե­րա­բեռն­ման գոր­ծըն­թա­ցի սկիզբն է»։
Բայց 2020 թ. հուն­վա­րին սկս­վե­ցին ոչ միայն «իշ­խա­նու­թյան փո­խան­ցու­մը» և ներ­քա­ղա­քա­կան «Ժա­ռան­գորդ» գոր­ծո­ղու­թյան նա­խա­պատ­րաս­տու­թյու­նը։ Մենք ու­շադ­րու­թյուն դարձ­րինք Պու­տի­նի չա­փա­զանց եր­կի­մաստ հետևյալ ար­տա­հայ­տու­թյա­նը. «Մեդ­վեդևի կա­ռա­վա­րու­թյանն ա­մեն ինչ չէ, որ հա­ջող­վում էր, բայց ա­մեն ին­չը եր­բեք չի հա­ջող­վում ամ­բող­ջու­թյամբ»։ Այս խոս­քի վեր­ծա­նու­մը հե­տա­գա ա­միս­նե­րի գործն է, մա­նա­վանդ որ ռու­սա­կան խոր­հր­դա­րա­նում ար­դեն սկս­վել է սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի վրա աշ­խա­տող խմ­բե­րի ձևա­վո­րու­մը։ Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քա­ցի­նե­րին ա­ռա­ջար­կում ենք ու­շադ­րու­թյուն դարձ­նել այդ երկ­րի ա­պա­գա­յի մա­սին ՌԴ նա­խա­գա­հի ա­մե­նա­հիմ­նա­կան ո­րո­շում­նե­րին։ Ա­ռա­ջին. Ռու­սաս­տա­նը չի կա­րող գո­յու­թյուն ու­նե­նալ խոր­հր­դա­րա­նա­կան հան­րա­պե­տու­թյան ձևա­չա­փով, այն կգո­յատևի միայն ու­ժեղ նա­խա­գա­հա­կան հան­րա­պե­տու­թյան տես­քով. «Մեր եր­կիրն իր վիթ­խա­րի տա­րած­քով, ազ­գա­յին-տա­րած­քա­յին բարդ կա­ռուց­ված­քով չի կա­րող կա­յուն կեր­պով գո­յատևել խոր­հր­դա­րա­նա­կան հան­րա­պե­տու­թյան տես­քով։  Կգո­յատևի միայն ու­ժեղ նա­խա­գա­հա­կան հան­րա­պե­տու­թյան տես­քով»։ Ցա­վոք, մեր երկ­րում Սերժ Սարգ­սյա­նը և հան­րա­պե­տա­կան­նե­րը բա­նի տեղ չդ­րին այդ բա­վա­կան տրա­մա­բա­նա­կան դրույ­թը. մեր կար­ծի­քով՝ այն ի­րա­վա­չափ է նաև Հա­յաս­տա­նի հա­մար։ Նա­խա­գա­հի խն­դի­րը պետք է մնան հիմ­նա­կան գե­րա­կա­յու­թյուն­ներն ու խն­դիր­նե­րը ո­րո­շե­լը, վար­չա­պե­տին, նրա տե­ղա­կալ­նե­րին ու նա­խա­րար­նե­րին պաշ­տո­նից հե­ռաց­նե­լը զբա­ղեց­րած պաշ­տո­նին չհա­մա­պա­տաս­խա­նե­լու կամ վս­տա­հու­թյու­նը կորց­նե­լու կա­պակ­ցու­թյամբ։ Նա­խա­գա­հին պետք է վե­րա­պահ­վի երկ­րի զին­ված ու­ժե­րի և ի­րա­վա­պահ հա­մա­կար­գի ան­մի­ջա­կան կա­ռա­վա­րու­մը՝, հա­մոզ­ված է Պու­տի­նը։ Այ­սինքն՝ Ռու­սաս­տա­նում չի հա­ջող­վի պե­տա­կան հե­ղաշր­ջում կա­տա­րել։ Երևա­նյան ռու­սա­տյաց­նե­րը Մոսկ­վա­յում պե­տա­կան հե­ղաշր­ջում էին ակն­կա­լում և՛ 2018 թ. (աշ­խար­հի ֆուտ­բո­լի ա­ռաջ­նու­թյու­նից ան­մի­ջա­պես հե­տո), և՛ 2019 թ., և նույ­նի՛սկ այս տա­րի, իբր ԱՄՆ-ում նա­խա­գա­հի ընտ­րու­թյուն է լի­նե­լու. Թրամ­փը «կք­շի» Պու­տի­նին և այլն։ Իսկ թե ին­չու Հա­յաս­տա­նի պետ­կա­ռույց­նե­րում և քա­ղա­քա­կան վեր­նա­խա­վում գե­րակշ­ռե­ցին ա­մե­րի­կա­մետ տրա­մադ­րու­թյուն­նե­րը, ա­տե­լու­թյու­նը Ռու­սաս­տա­նի և ան­ձամբ Պու­տի­նի հան­դեպ, նե­րե­ցեք, սույն նյու­թի հե­ղի­նա­կը պա­տաս­խա­նա­տու չէ նրանց սխալ­նե­րի ու հի­մա­րու­թյուն­նե­րի հա­մար, ով­քեր իշ­խա­նու­թյան ղե­կին էին և են մինչև 2013-ը կամ այ­սօր։
Երկ­րորդ. հուն­վա­րի 15-ին հայ­տա­րար­վեց, որ իշ­խա­նու­թյան ճյու­ղե­րի միջև ա­վե­լի շատ հա­վա­սա­րակշ­ռու­թյան հաս­նե­լու հա­մար անհ­րա­ժեշտ է Սահ­մա­նադ­րու­թյան մեջ փո­փո­խու­թյուն­ներ մտց­նել, ո­րոնց հա­մա­ձայն նա­խա­գա­հը կա­րող է ու­ժա­յին գե­րա­տես­չու­թյուն­նե­րի ղե­կա­վար­ներ նշա­նա­կել միայն ՌԴ խոր­հր­դա­րա­նի վե­րին պա­լա­տի՝ Դաշ­նու­թյան խոր­հր­դի հետ խոր­հր­դակ­ցու­թյան ար­դյուն­քում։ Բա­ցի դրա­նից, Պու­տինն անհ­րա­ժեշտ է հա­մա­րում ՌԴ Սահ­մա­նադ­րա­կան դա­տա­րանն օժ­տել նա­խա­գա­հի պա­հան­ջով նոր­մա­տիվ ակ­տե­րի օ­րի­նա­կա­նու­թյունն ստու­գե­լու լիա­զո­րու­թյամբ՝ մինչև պե­տու­թյան ղե­կա­վա­րի կող­մից դրանք ստո­րագ­րե­լը, «ընդ ո­րում ոչ միայն օ­րենք­նե­րի, այլև պե­տա­կան ու տա­րա­ծաշր­ջա­նա­յին մա­կար­դա­կի այլ նոր­մա­տիվ ակ­տե­րի»։
Եր­րորդ. Նկա­տե­լի է, որ Պու­տի­նի ու­ղեր­ձում ըստ կարևո­րու­թյան երկ­րորդ տե­ղում էր ժո­ղովր­դագ­րա­կան մա­սը՝ նշա­նա­կա­լի սո­ցիա­լա­կան բա­ղադ­րի­չով։ Նա­խա­գա­հի խոս­քում փոր­ձա­գետ­նե­րը նկա­տե­ցին կոշտ, թեև «մեղմ ձևա­կերպ­ված» ա­ռա­ջադ­րանք. վե­րա­դառ­նալ այն ժա­մա­նակ­նե­րին, երբ «և՛ տն­տե­սու­թյունն էր ա­ճում, և՛ ե­կա­մուտ­նե­րը»։ Զար­մա­նա­լի է, բայց այժմ պաշ­տո­նա­թող ֆի­նանս­նե­րի նա­խա­րար և ա­ռա­ջին փոխ­վար­չա­պետ Ան­տոն Սի­լուա­նովն ար­դեն նույ­նիսկ մի­ջոց­ներ է գտել Պու­տի­նի ու­ղեր­ձի ի­րա­կա­նաց­ման հա­մար։ ՈՒ­ղեր­ձում աս­ված է նաև. «Ոչ մի կի­սա­տոն»։ Պու­տի­նը փա­կել է պաշ­տո­նյա­նե­րի ճա­նա­պար­հը դե­պի Արևմուտք. «Իշ­խա­նու­թյան նպա­տա­կը Ռու­սաս­տա­նին և ռուս ժո­ղովր­դին ծա­ռա­յելն է»։
Ա­վե­լին. փակ­ված է այն պաշ­տո­նյա­նե­րի և գոր­ծա­րար­նե­րի ճա­նա­պար­հը դե­պի քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն, ո­րոնք ար­դեն այլ պե­տու­թյուն­նե­րի քա­ղա­քա­ցի­ներ են։ Նրանք քիչ չեն։ Հայ­րե­նիք վե­րա­դառ­նա­լու և որ­պես շար­քա­յին քա­ղա­քա­ցի ապ­րե­լու ի­րա­վունք նրանք, ի­հար­կե, ու­նեն, բայց պետք է հրա­ժար­վեն այլ երկ­րի քա­ղա­քա­ցիու­թյու­նից. Ռու­սաս­տա­նում ա­ռաջ­վա պես չկա և չի լի­նե­լու կրկ­նա­կի քա­ղա­քա­ցիու­թյուն։ Իսկ ինչ վե­րա­բե­րում է իշ­խա­նու­թյան մեջ մտ­նե­լու հնա­րա­վո­րու­թյա­նը, ա­պա ծախ­վող­նե­րի հա­մար այդ ճա­նա­պար­հը պետք է փակ լի­նի։ Ընդ­միշտ։ Ե­թե հար­կե­րը վճա­րում ես, ա­սենք, Ա­մե­րի­կա­յում կամ Ավ­ստ­րա­լիա­յում, Կիպ­րո­սում կամ Ֆրան­սիա­յում, ա­պա գնա այն­տեղ, այն­տեղ էլ մտիր իշ­խա­նու­թյան մեջ, իսկ Ռու­սաս­տա­նում նման «խե­լա­ցի­նե­րը» վս­տա­հե­լի չեն և չեն լի­նի։ Այդ մի­ջո­ցը, մեր կար­ծի­քով, նույ­նիսկ ու­շա­ցած է, այ­նուա­մե­նայ­նիվ, հիմ­նա­վոր­ված ու տե­ղին է, նպա­տակ­ներն ակն­հայտ են։
Շատ ա­ռաջ չվա­զենք, բայց նշենք. ե­թե ի­րա­կա­նու­թյա­նը հա­մա­պա­տաս­խա­նում է այն խո­սակ­ցու­թյու­նը, թե ՌԴ փո­փոխ­ված Սահ­մա­նադ­րու­թյան մեջ կա­րող է հի­շա­տա­կու­թյուն լի­նել Աստ­ծո մա­սին, և կա­րող է մտց­վել նոր բարձ­րա­գույն պաշ­տոն (գրել են, որ նա­խա­գիծ կա Գե­րա­գույն ղե­կա­վա­րի պաշ­տոն սահ­մա­նե­լու մա­սին), ա­պա մեր աչ­քով կտես­նենք պե­տա­կան կա­ռա­վար­ման սխե­մա­յի վե­րա­կա­ռուց­ման գոր­ծում Ի­րա­նի նա­խա­դե­պը կրկ­նե­լու փորձ։ Այ­սինքն, դաշ­նա­կից­նե­րը կա­րող են փոր­ձի փո­խա­նա­կում կա­տա­րել նաև այն­պի­սի բարդ հար­ցում, ինչ­պի­սին սահ­մա­նադ­րա­կան փո­փո­խու­թյուն­նե­րի նա­խա­գիծն է։
Կարևորն ա­հա թե ինչն է. Ռու­սաս­տա­նում այս ան­գամ չհա­ջող­վեց «սպա­նել ցա­րին»։ «Հե­ղա­փո­խու­թյու­նը» չե­ղարկ­վում է, այս­պես ա­սած։ Ոչ ոք չի կա­րող կան­խա­գու­շա­կել, թե հե­տո ինչ կլի­նի ըն­թա­ցիկ տար­վա փետր­վա­րին և հե­տա­գա ա­միս­նե­րին։ Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, Ռու­սաս­տա­նի գոր­ծըն­կեր եր­կր­նե­րը պետք է հաշ­վի առ­նեն, որ Մոսկ­վան լուրջ գոր­ծե­րի է պատ­րաստ­վում մի­ջազ­գա­յին աս­պա­րե­զում, ուս­տի ձգ­տում է ա­րա­գո­րեն «ամ­րաց­նել թի­կուն­քը», հատ­կա­պես ներ­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան մեջ և սո­ցիա­լա­կան ո­լոր­տում, Ռու­սաս­տա­նի նա­խա­գա­հի սահ­մա­նադ­րա­կան հար­ցե­րում։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Դիտվել է՝ 6244

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Այդ միջոցառումը կարող էր տեղի չունենալ Ադրբեջանում

Այդ միջոցառումը կարող էր տեղի չունենալ Ադրբեջանում

Նոյեմբերի կեսերին Ադրբեջանում տեղի է ունենալու ՄԱԿ կլիմայական մեծ խորհրդաժողովը, որը հայտնի է COP29 անունով։ Այդ միջոցառումը Ադրբեջանի համար կարևոր է մի քանի առումներով՝ երկրի միջազգային հեղինակության բարձրացումից մինչև Արցախում իրականացված ցեղասպանության միջազգային անուղղակի լեգիտիմացում։

Սոցցանցային գրառումներ

Երբ բուլկու ու երշիկի համերին խառնվում են մանկության հիշողությունները
Երբ բուլկու ու երշիկի համերին խառնվում են մանկության հիշողությունները

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Մեր կյան­քի հի­մերն ան­դունդ­ներն ըն­կան
Մեր կյան­քի հի­մերն ան­դունդ­ներն ըն­կան

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

«Ծո­վից ծով» Հա­յաս­տան խոս­տա­ցող իշ­խա­նա­վորն ու ծա­րավ հայը
«Ծո­վից ծով» Հա­յաս­տան խոս­տա­ցող իշ­խա­նա­վորն ու ծա­րավ հայը
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.