«Այո, ես վատ հանդես եկա բանավեճում։ Բայց ամերիկյան ժողովուրդը պետք է դատի իմ կատարած գործերով։ Ես եմ դեմոկրատական կուսակցության թեկնածուն, ոչ ոք ինձ չի կարող հեռացնել, ես չեմ հեռանում»,- ասել է Ջո Բայդենը՝ արձագանքելով ընտրարշավը լքելու իր բազմաթիվ թիմակիցների հորդորին:

Ռեֆորմիստի համարում ունեցող, ադրբեջանցի հոր և քուրդ մոր որդի Մասուդ Փեզեշքիանն ընտրվել է Իրանի նախագահ:

Ղևոնդ Ալիշանը (հայ բանաստեղծ, բանասեր, պատմաբան, աշխարհագրագետ, թարգմանիչ) Վենետիկի Մխիթարյան միաբանության անդամ է: Ալիշանը գրական ասպարեզ է իջել որպես բանաստեղծ։ Շարունակելով Մխիթարյանների գրական ավանդները՝ սկզբում գրել է կրոնական թեմաներով, գրաբարով։

Իրանի նախագահական ընտրությունների արդյունքներով հաղթել է Մասուդ Փեզեշքիանը` ստանալով ընտրողների ձայների 53,6 տոկոսը կամ 16.384.403 ձայն...

Հայաստանում այլևս նորմ ու կարգ է քաղաքացիների, լրատվամիջոցների, առանձին լրագրողների մասնագիտական գործունեությունը խափանելը, խանգարելը:

Խորենացու իմաստուն ու հեռատես ձեռքով՝ կանացի այս դյութիչ կերպարը վաղուց ժամանակային ճամփորդության մեջ է: Նրան շարունակելու են անդրադառնալ նոր պոետներ ու արվեստագետներ: Վարուժանն իր Նազինիկին է մատուցել ավելի քան դար առաջ, երբ ծանրացող օրերի մշուշներում առինքնող կերպարների կարիքը կար: Ժամանակը գրեթե նույն ծանրությամբ ու դառնությամբ է հիմա մեզ փորձության ենթարկում, և կրկին, գրողական ու գեղագիտական բնազդով, պահանջ է զգացվում վերստին լուսավառելու այդ կերպարը՝ որպես հոգու սփոփանք, որպես մի կախարդիչ աստղ, որ կարող է ուժ և հույս ներշնչել՝ անկումներին չհանձնվելու համար: Ես ընթերցողներին առաջարկում եմ իմ Նազինիկին՝ սյուժետային ու բարոյական նոր գծերով: Թող նա ձեզ միառպահ կտրի մամլիչ առօրյայից և պարգևի արվեստի ու անձնվիրումի նոր ցոլանքներ: Բարի ընթերցում:

Վերջինիս պաշտոնավարումն ինչպե՞ս կանդրադառնա հայ-իրանական հարաբերությունների վրա կամ ի՞նչ կլիներ, եթե Իրանի նախագահի պաշտոնում էթնիկ հայ հայտնվեր:

Քարը՝ քարի վրա, Սարը՝ սարի ուսին, Դարը՝ դարի վրա, Ծառը՝ ծառի գլխին:

Սեփական ստվեր չունեցող, բայց բավականին ամբիցիաներ ունեցողների հիմնական նպատակներից մեկը հանկարծ ուրիշի ստվերում չհայտնվելն է։

Թուրքիայում և Արդբեջանում անհամբեր սպասում են ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններին։ Գաղտնիք չէ, որ Թրամփը ավելի շատ վարում է իզալյացիոն քաղաքականություն, Թրամփի բիզնես մտածելակերպը թույլ չի տալիս, որ կատարի ծախսեր, որոնք ավելի շատ եկամուտ չեն բերում կամ հիմնված են ապագայի վրա...